“Στους δυνατούς ενάντια, στους σκληρόκαρδους και στους δειλούς, στους χωματένιους. Ενάντια και του αφέντη του ανελεύτερου, και του τρεμόκαρδου του δόλου ενάντια.”
Με αγώνα κατακτήσαμε Όσα μας έχουν πάρει Με δυνατό το κίνημα Δεν σκύβουμε κεφάλι…
Όποια κι αν είναι η ποιότητά του, η φινέτσα του, η δημιουργική του ικανότητα, η επιτυχία του, όποιο κι αν είναι το ανάστημά του, ο ποιητής για την αστική τάξη μπορεί να είναι μόνο: ΥΠΗΡΕΤΗΣ, ΤΖΟΥΤΖΕΣ ή ΕΧΘΡΟΣ.
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας, ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές…
Ο Μοχαμμάντ Χεμματί γεννήθηκε το 1979 στο Ιράν, όπου ζει και εργάζεται ως μεταφραστής γερμανόφωνης λογοτεχνίας. «Η κούνια» είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του και εκδίδεται για πρώτη φορά τόσο στα Περσικά όσο και σε ελληνική μετάφραση του Αλέξανδρου Κυπριώτη.
Τούτη η ποιητική μου συλλογή είναι για μένα, μια εσωτερική φωνή που ευλαβείται τους ψιθυρισμούς της ψυχής μου για τον έρωτα, το θάνατο, τον νόστο, την πατρίδα και την έμπνευση.
“Σε σκότωσαν για δεύτερη φορά από καθέδρας άρρωστα μυαλά γιατί είχες όνειρα κι ιδανικά τον ήλιο στην καρδιά…”
Δεν είναι άγνωστο το ποίημα που έγραψε ο Κώστας Βάρναλης για τη ΛΔ Κίνας. Αυτό που δεν είναι πλατιά γνωστό, είναι ότι ο μεγάλος μας ποιητής έχει μεταφράσει κινεζική ποίηση, με δείγμα της δουλειάς του να δημοσιεύεται ίσως για πρώτη φορά το 1961, στο περιοδικό «Φιλολογική Πρωτοχρονιά».
«Της ζωής μου τα δυο μεγάλα σφάλματα τα πλέρωνα εβδομήντα χρόνια. Πρώτο: ζητούσα την αλήθεια σ’ ό,τι μάθαινα και δεύτερο: την έλεγα στα πλήθη» – Χρονολόγιο της ζωής του επαναστάτη ποιητή Κώστα Βάρναλη.
«Το ποίημα αυτό το ’γραψε ο Ελυάρ μέσα στα χρόνια της κοινής σκλαβιάς των δυο λαών μας, γαλλικού κι ελληνικού. Το δημοσίεψε στο λεύτερο πια Παρίσι στις 9 Δεκεμβρίου 1944, κατά τις μέρες του τιτάνιου Δεκεμβριανού αγώνα του λαού μας που συγκλόνισε τότε όλον τον ελεύθερο πνευματικό κόσμο και τους δημοκρατικούς λαούς».
