Μπορεί μέχρι τέλους να μην ήταν εύκολο να βρεθεί σε κάθε βιβλιοπωλείο της σοβιετικής επικράτειας αντίτυπο κάποιων ή και όλων των έργων του Ντοστογιέφσκυ, σίγουρα όμως η μορφή του ενσωματώθηκε, με κριτικό και υπό συχνή διαπραγμάτευση τρόπο, αξεδιάλυτα στη σοβιετική πολιτισμική κληρονομιά.
Έθεσε τις βάσεις ενός νέου είδους μυθιστορήματος, το οποίο θα συνδύαζε επιστημονικά γεγονότα με περιπετειώδεις μυθιστορίες.
Παρότι ο Τσέχωφ δε θεωρούσε εαυτόν σοσιαλιστή και θεωρείται από πολλούς αναγνώστες τους ως απολίτικος συγγραφέας,είναι φανερό πως υπάρχουν πολλά πολιτικά θέματα στα έργα του. Ζώντας στη Ρωσία κατά την αυτοκρατορική εποχή, δε θα μπορούσε παρά να διαμορφθεί από την κουλτούρα της, που χαρακτηριζόταν από μια καταπιεστική κυβέρνηση και επαναστατικές σοσιαλιστικές ιδέες.
Όταν μετρώ τις ώρες που πέρασα πλάι του, δεν τις βρίσκω περισσότερες από δώδεκα, το πολύ δεκατρείς. Στις εννιά ή δέκα είμασταν μόνοι. Ήταν οι καλύτερες. Όπως ο κ. Ι. Α. Σαρεγιάννης έχω την εντύπωση πως κι εγώ γνώρισα πολύ τον Καβάφη, κι ας τον έζησα τόσο λίγο. Ίσως γιατί ήταν πυκνή σε ποιητικά θέματα και μνήμες η ομιλία του, όταν ήθελε.
Ο ποιητής της «Τέχνης της γυμνής κι αστόλιστης Αλήθειας»
Επηρεάστηκε έντονα από τη τζαζ και τη μπλουζ μουσική, ενώ ως την αποφοίτηση της από το λύκειο είχε εδραιώσει τη φήμη της ως ένα αθυρόστομο κορίτσι που της άρεσε να πίνει στα μπαρ και να δημιουργεί έξαλλες σκηνές. Σε αντίθεση με τον κρυστάλλινο ήχο άλλων φολκ τραγουδιστριών της εποχής, όπως η Τζοάν Μπαέζ και η Τζούντυ Κόλλινς, η Τζόπλιν διακρίθηκε από νωρίς για το γρέζι στη φωνή της.
Μεγάλη επίδραση άσκησε πάνω του η εκτέλεση των αναρχικών Σάκκο και Βαντσέτι το 1927, καθώς ο ίδιος ο Τζων Ντος Πάσος συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία διάσωσής τους. Το γεγονός αυτό θα επιβεβαιώσει την πεποίθησή του πως οι ΗΠΑ αποτελούνται από “δύο έθνη”-ένα των πλουσίων κι ένα των φτωχών.
42 χρόνια από το θάνατο της Αγκάθα Κρίστι, της επονομαζόμενης και “Βασίλισσας του εγκλήματος”, χάρη στα 80 αστυνομικά μυθιστορήματα και τα αμέτρητα διηγήματα που συνέγραψε. Διασημότερος ήρωας της είναι αναμφισβήτητα ο θρυλικός Ηρακλής Πουαρώ, τον οποίο ενσάρκωσαν μερικοί από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς του παγκόσμιου στερεώματος
Είναι καιρός να επανεξετάσουμε το θρύλο ότι ο Τζόις είχε αντιδραστικές πολιτικές απόψεις. Πάντα μιλούσε ενάντια σε οτιδήποτε ήταν στάσιμο και πνευματικά νεκρό κι έδειχνε ζωηρό ενδιαφέρον για οτιδήποτε ήταν καινούργιο. Ήταν αντίθετος σε κάθε μορφή βίας και απάτης. Επίσης συμπαθούσε το σοσιαλισμό. «…Είναι οι απόψεις όμως ενός σοσιαλιστή καλλιτέχνη», έγραφε ο ίδιος για τις απόψεις του.
Ο φάκελος του Ντάσιελ Χάμετ στο FBI και αποσπάσματα από την κατάθεσή του στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών (Επιτροπή Μακάρθι)