Έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Βασιλικός, ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη, συγγραφέας μεταξύ πολλών άλλων του εμβληματικού «Ζ», για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, που έγινε ταινία από τον Κώστα Γαβρά, με πρωταγωνιστές τους Ιβ Μοντάν, Ειρήνη Παπά και Ζαν Λουί Τρεντινιάν, και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.
Το Αρχείο Καβάφη, στην οδό Φρυνίχου στην Πλάκα, φιλοξενεί το λογοτεχνικό και το προσωπικό αρχείο του ποιητή, 966 βιβλία που περιλαμβάνονταν στη βιβλιοθήκη του, αλλά και μια συλλογή τεκμηρίων και έργων τέχνης με αναφορές στον Καβάφη.
Το 1927 εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας και το 1936 επισκέπτεται την Ισπανία και στράφηκε κατά του φασισμού. Ολόκληρη τη ζωή του την αφιέρωσε στον αγώνα, για να φτάσει και να ανταμώσει ο άνθρωπος την ανθρώπινη υπόστασή του. Αγωνίστηκε για καλύτερες και πιο δίκαιες κοινωνίες.
Συγγραφέας, ποιητής, ιστορικός, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, θεωρείται ένας από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους της αριστερής διανόησης και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας στην Θεσσαλονίκη.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Κώστας Καρυωτάκης – «Οι μέρες του κυλούσαν μέσα σε αλλεπάλληλες αναζητήσεις. Που και ικανοποιούμενες δεν γαλήνευαν την ανήσυχη του συνείδηση…»
Η Γερμανική Λογοτεχνική Ένωση LitProm αποφάσισε να ακυρώσει την τελετή βράβευσης της Παλαιστίνιας λογοτέχνιδας Αντάνια Σίμπλι στην Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης «λόγω του πολέμου που ξεκίνησε η Χαμάς, κάτω από τον οποίο υποφέρουν εκατομμύρια άνθρωποι στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη»…
“Εμείς αγωνιζόμαστε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Πίσω μας είναι η λάσπη, το χάος, ο θάνατος. Μπροστά μας είναι ένα όνειρο, βασισμένο όμως στις ανάγκες και τις δυνατότητες της ανθρωπότητας. Πάμε μπρος, αλλά πάμε και πίσω. Μιλάμε για έναν σκληρό, μακρύ αγώνα…”
Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Κοτζιούλας, φιλόλογος, εκπαιδευτικός, ιδρυτής του Γυμνασίου μέσα στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» – Κατέβαλλε τιτάνιο αγώνα ώστε να αναδειχθεί και να εκδοθεί το τεράστιο έργο του πατέρα του, κομμουνιστή ποιητή Γιώργου Κοτζιούλα.
Ζει στα Εξάρχεια και κάνει την απογοήτευσή της τραγούδι. Μπλέκεται με αναρχοαυτόνομες ομάδες και βγάζει αφίσα που γίνεται (με τα σημερινά δεδομένα) viral, με σύνθημα «Οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη». Η ποίησή της εκτιμήθηκε ακόμα περισσότερο μετά τον θάνατό της.
Η στάση του ποιητή Φώτη Αγγουλέ, απέναντι στη ζωή, απέναντι στους συνανθρώπους του, ακόμα και απέναντι στους δυνάστες του είναι αυτή που ζωντανεύει τους στίχους του, που τους μετουσιώνει σε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές αγωνιστών, για τις επόμενες γενιές που επιμένουν στο πέρασμα από το βασίλειο της βαρβαρότητας στο βασίλειο της Ελευθερίας.
