Εκδήλωση ΠΟ Σπουδάζουσας ΚΝΕ: “Η καταστολή του αστικού κράτους και η απάντηση του λαϊκού κινήματος”
“Το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας για την επιβολή των νόμων” λέει ο Βορίδης. Και η απάντηση του λαϊκού κινήματος είναι συστατικό στοιχείο του αγώνα.
Η δήλωση του Βορίδη πως “το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας” για την εφαρμογή των νόμων, ήταν απλώς η αφορμή. Αλλά το θέμα της καταστολής των αγώνων από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους είναι διαχρονικό και προφανώς επίκαιρο.
Η Περιφερειακή Οργάνωση Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ διοργανώνει συζήτηση για “την καταστολή από το αστικό κράτος, τις θέσεις του ΚΚΕ και την απάντηση του λαϊκού κινήματος”. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 2 Δεκέμβρη στις 19.00, στην αίθουσα 303 της πτέρυγας των Τοπογράφων στο Πολυτεχνείο και θα μιλήσει η Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.
Στο κάλεσμά τους οι ΤΟ της Σπουδάζουσας αναφέρουν:
«Κάθε νέα επίθεση στη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας συνοδεύεται από νέα κλιμάκωση της κρατικής καταστολής. Γι’ αυτό η πλήρη κατάργηση του ασύλου, πάει “πακέτο” με το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζουν για την Ανώτατη Εκπαίδευση, την επιδείνωση των όρων σπουδών μας. Αυτό αποδεικνύουν σε κάθε περίσταση όλες οι αστικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξάρτητα του ιδεολογικού προσήμου κάθε αστικής κυβέρνησης, όλες άφησαν το “στίγμα” της καταστολής και τις περιστολής κοινωνικών δικαιωμάτων σε φοιτητές, εργάτες, μαθητές, αγρότες, συνταξιούχους, σε όλο το λαό.
Η παραπάνω δήλωση αποδεικνύει το αυτονόητο: Η κοινοβουλευτική τους δημοκρατία τελειώνει εκεί που ξεκινάνε οι δικές μας ανάγκες, η διεκδίκησή τους. Οι νόμοι των τελευταίων χρόνων έχουν τσακίσει το εισόδημα των οικογενειών μας, ταυτόχρονα όμως έχουν εξασφαλίσει τους καλύτερους όρους για την κερδοφορία μονοπωλιακών ομίλων, την προσέλκυση επενδύσεων, την καπιταλιστική ανάπτυξη. Και αυτοί οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν ακόμα και με “στοιχεία αναγκαστικότητας”.
Γι’ αυτό οι πρωτεργάτες του δόγματος καταδίκης της βίας “από όπου και αν προέρχεται”, γίνονται υπερασπιστές της “νόμιμης” ταξικής κρατικής βίας απέναντι στο λαϊκό κίνημα.
Γι’ αυτό χρειάζεται να δυναμώσει το φοιτητικό κίνημα και πλάι στους εργαζόμενους γονείς μας να δώσουμε τη μάχη απέναντι σε αυτήν την πολιτική, ασυμβίβαστοι με τις δικές τους επιταγές, όπως ακριβώς δεν μας θέλουν.
Έλα και εσύ να συζητήσουμε για τη δική μας αντεπίθεση!».