|
«Χάθηκε το Φεγγάρι», «Άνθρωποι μονάχοι», «Τα δειλινά»,
«Ασφαλώς και δεν πρέπει», «Η Μαρκίζα», «Αλήτη», «Νυν και Αεί»
Η Βίκυ Μοσχολιού τραγούδησε σημαντικούς συνθέτες όπως οι Απόστολος Καλδάρας, Άκης Πάνου,Γιώργος Ζαμπέτας, Σταύρος Ξαρχάκος, Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιάννης Σπανός, Σταμάτης Κραουνάκης, Δήμος Μούτσης, Λ.Κηλαηδόνης κ.ά αλλά και εμβληματικούς στιχουργούς όπως οι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Νίκος Γκάτσος, Λευτέρης Παπαδόπουλος,Δημήτρης Χριστοδούλου, Πυθαγόρας, Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Βαγγέλης Γκούφας, Κώστας Τριπολίτης, Λίνα Νικολακοπούλου κ.α. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι ίδιοι οι συνθέτες και οι στιχουργοί ζητούσαν τη «φωνή της Μοσχολιού» για τα τραγούδια τους. Ερμηνεύτρια που αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί πρότυπογια πολλές τραγουδίστριες.
Στιβαρή και αγέρωχη, η φωνή της Μοσχολιού συνδύαζε την αρτιότητα ενός μουσικού οργάνου με την βυζαντινή δωρικότητα με μεγάλη έκταση και μια «μελαγχολική βραχνάδα» που πάντα συγκινεί.
Η πρώτη της εμφάνιση ήταν στην ταινία «Λόλα», στη χαρακτηριστική σκηνή που όλοι θυμόμαστε, με τη Μοσχολιού στο παράθυρο να τραγουδά, άγνωστη ακόμη, το «Χάθηκε το Φεγγάρι» σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου. Τα «Δειλινά», ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια της, τα «κέρδισε» επειδή η Δούκισσα, για την οποία είχε αρχικά γραφτεί, είχε πάει για μπάνιο προκαλώντας τον Ζαμπέτα να εμπιστευτεί τη νέα τότε Μοσχολιού. Ήταν το ξεκίνημα μιας λαμπρής διαδρομής.
Πάντα πρωτοποριακή στις επιλογές της, η Βίκυ Μοσχολιού εμπιστεύθηκε και τραγούδησε το νεαρό τότε δίδυμο «Κραουνάκη – Νικολακοπούλου», ακολουθώντας πιστά τις επιλογές του παραγωγού της Νίκου Μακράκη στο λαϊκό, έντεχνο και έντεχνο λαϊκό τραγούδι, ενώ ήταν και από τις πρώτες τραγουδίστριες που εγκατέλειψαν τις μεγάλες σκηνές για τις μπουάτ της Πλάκας, προτείνοντας έναν πιο ατμοσφαιρικό τρόπο διασκέδασης.
Οι τρεις κορυφαίες ερμηνεύτριες, οι οποίες στις 4 Οκτωβρίου στο Ηρώδειο της αποτίουν φόρο τιμής ερμηνεύοντας τα τραγούδια της, λένε για εκείνη: |
