Ο Ραούλ Πεκ και η ταινία του «Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς» (trailer)

Η ταινία του Ραούλ Πεκ «Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς» από το Σάββατο 2 του Δεκέμβρη στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema

Ο Ραούλ Πεκ (γεννημένος το 1953) είναι Αϊτινός σκηνοθέτης, κινηματογραφικών ταινιών και πολιτικός ακτιβιστής. Από τον Μάρτιο του 1996 έως τον Σεπτέμβριο του 1997, ήταν Υπουργός Πολιτισμού της Αϊτής. Η ταινία του I’m Not Your Negro (2016), σχετικά με τη ζωή του James Baldwin και τις φυλετικές σχέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποβλήθηκε για Όσκαρ τον Ιανουάριο του 2017.

Γεννήθηκε στο Port-au-Prince της Αϊτής. Στην ηλικία των οκτώ ετών, ο Peck και η οικογένειά του (δύο νεαρά αδέλφια) εγκατέλειψαν τη δικτατορία Duvalier και εντάχθηκαν στον πατέρα του στην Κινσάσα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ). Ο πατέρας του, ήταν γεωπόνος και εργάστηκε για τα Ηνωμένα Έθνη FAO και την UNESCO και είχε αναλάβει δουλειά εκεί ως καθηγητής γεωργίας μαζί με πολλούς επαγγελματίες της Αϊτής που προσκλήθηκαν από την κυβέρνηση για να καλύψουν τις θέσεις που είχαν πρόσφατα εγκαταλειφθεί από Βέλγους που αναχώρησαν μετά την ανεξαρτησία. Η μητέρα του, υπηρετούσε ως βοηθός και γραμματέας των δημάρχων της Κινσάσα για πολλά χρόνια. Η οικογένεια κατοικούσε στη ΛΔΚ για τα επόμενα 24 χρόνια.

Ο Πεκ παρακολούθησε σχολεία στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία, όπου απέκτησε απολυτήριο, προτού σπουδάσει βιομηχανική μηχανική και οικονομία στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου. Πέρασε ένα χρόνο ως ταξιτζή της Νέας Υόρκης και εργάστηκε (1980-85) ως δημοσιογράφος και φωτογράφος προτού αποκτήσει το πτυχίο κινηματογράφου (1988) από τη Γερμανική Κινηματογραφική και Τηλεοπτική Ακαδημία του Βερολίνου (DFFB) στο Δυτικό Βερολίνο.

Το 1986 δημιούργησε την εταιρεία παραγωγής ταινιών Velvet Film στη Γερμανία. Ανέπτυξε αρχικά σύντομα πειραματικά έργα και κοινωνικοπολιτικά ντοκιμαντέρ, προτού προχωρήσει σε ταινίες μεγάλου μήκους. Το χαρακτηριστικό του L’Homme sur les quais (1993) ήταν η πρώτη ταινία της Αϊτής που κυκλοφόρησε σε θέατρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιλέχθηκε επίσης για διαγωνισμό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 1993.

Ο Πεκ υπηρέτησε ως υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση της Αϊτής του πρωθυπουργού Ρόσνι Σμάρθ (1996-97), τελικά παραιτήθηκε από τη θέση του μαζί με τον πρωθυπουργό και άλλους πέντε υπουργούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Έλαβε διεθνή προσοχή για τον Λουμούμπα, το 2000 ταινία μυθοπλασίας του για τον πρωθυπουργό Πατρίς Λουμούμπα και την περίοδο γύρω από την ανεξαρτησία του Βελγικού Κογκό τον Ιούνιο του 1960.

Ένα βιβλίο με σενάρια και εικόνες από τέσσερα από τα κύρια χαρακτηριστικά και τις ταινίες ντοκιμαντέρ του Πεκ, που ονομάζεται Stolen Images, δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 από τον Seven Stories Press.

Είναι πρόεδρος της γαλλικής σχολής κινηματογράφου La Fémis, από τις 10 Ιανουαρίου 2010. Το 2012, αναγνωρίστηκε ως μέλος της Κριτικής Επιτροπής για τον Κύριο Διαγωνισμό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τρινιδάδ και Τομπάγκο το 2013 για την Fatal Assistance.

Βραβεία

  • Το βραβείο Nestor Almendros του Human Rights Watch (1994)
  • Ειδικό βραβείο Sony, Φεστιβάλ Λοκάρνο (για την Chère Catherine, 1997)
  • Βραβείο Επιτυχίας για το Lifetime Achievement του Human Rights Watch (2001)
  • Βραβείο Procirep, Φεστιβάλ du Réel (για Lumumba-Θάνατος Προφήτη, 2002)
  • Καλύτερο Ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ (για Lumumba-Θάνατος Προφήτη, 2002)
  • Μέλος της κριτικής επιτροπής, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου (2002)
  • Το Βραβείο Επιτυχίας για το Lifetime Achievement του Human Rights Watch (2003)
  • Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τρινιδάδ και Τομπάγκο Καλύτερο βραβείο ντοκιμαντέρ για τη θανατηφόρα βοήθεια (2013)
  • Όσκαρ στην κατηγορία Καλών Ντοκιμαντέρ για το I’m Not Your Negro, 89ο Βραβείο Οσκαρ

Φιλμογραφία

  • De Cuba Traigo Un Cantar (μικρού μήκους 1982)
  • Exzerpt (μικρού μήκους 1983)
  • Leugt (μικρού μήκους 1983)
  • Ο Υπουργός Εσωτερικών είναι στο πλευρό μας (μικρού μήκους 1984)
  • Καλά Χριστούγεννα Deutschland (μικρού μήκους 1984)
  • Αϊτή Γωνιά (1987-88)
  • Lumumba: Θάνατος ενός προφήτη, (1992)
  • Το L’Homme sur les quais (1993)
  • Αϊτή – Σιωπή των σκύλων, (1994)
  • Desounen: Διάλογος με τον θάνατο (1994)
  • Chère Catherine (1997)
  • Δεν είναι για την αγάπη (1998)
  • Lumumba (2000)
  • Κέρδος και τίποτα! Ή ακατανόητες σκέψεις σχετικά με τον αγώνα της τάξης (2001)
  • Μερικές φορές τον Απρίλιο (2005)
  • L’Affaire Villemin (2006), τηλεοπτική σειρά
  • Moloch Tropical (2009)
  • Βοηθητική συνάντηση (ντοκιμαντέρ, 2013)
  • Δολοφονία στο Πακότ (2014)
  • Δεν είμαι ο νέγρος σας (2016)
  • Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς (2017)

Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς

Η ταινία του Ραούλ Πεκ «Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς» από το Σάββατο 2 του Δεκέμβρη στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.210 8220008, 210 8220023

“Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας είναι “Ο νεαρός Μαρξ”, αλλά η ελληνική μετάφραση κάνει μια ουσιαστική προσθήκη κι είναι από τις λίγες φορές που δεν κάνει του κεφαλιού της, αλλάζοντας τα φώτα στον τίτλο μιας ταινίας. Γιατί όσο αλήθεια είναι πως ο μαρξισμός δε θα υπήρχε προφανώς χωρίς το Μαρξ, άλλο τόσο καθοριστική ήταν και η συμβολή του Ένγκελς, τόσο στο θεωρητικό κομμάτι, όσο κι από την άποψη της υλικής, οικονομικής στήριξης στον αχώριστο σύντροφό του, για να προχωρήσει απερίσπαστος στη συγγραφή του Κεφαλαίου.” Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

«Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς»

Δείτε το trailer της ταινίας:

Γερμανία – Γαλλία – Βέλγιο, 2017

Παραγωγή: Νικολά Μπλαν, Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, Ρεμί Γκρελετί, Ραούλ Πεκ

Σκηνοθεσία: Ραούλ Πεκ

Σενάριο: Πασκάλ Μπονιτζέρ, Ραούλ Πεκ,

Φωτογραφία: Κόλια Μπραντ

Μοντάζ: Φρεντερίκ Μπρους

Μουσική: Αλεξέι Εγκί

Πρωταγωνιστούν: Ογκουστ Ντιλ, Στεφάν Κοναρσκέ, Βίκι Κριπς, Ολιβιέρ Γκουρμέ, Χάνα Στιλ

Διάρκεια: 118 λεπτά

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: