Τοτέμ Live στο BUMS, 16 Ιούνη

16 τουτουνού του μηνού, στο BUMS, στην πλατεία Κάνιγγος. Πιστεύω ότι μερικοί στίχοι του KooZ (που θα είναι μαζί μου στο live) σας χρειάζονται…

“Περιπλανήσεις μες το θηκάρι της υπομονής.
Ήμασταν δυο, μέναμε τρεις, κάποτε χίλιοι δεκατρείς,
τώρα κανείς. Εμείς κι εμείς, παλιάς σχολής,
παλιάς κοπής. Την ηχώ μας ταξιδεύει στο κύμα ασυρματιστής
υποκλοπέας και λιποτάκτης απαθούς συνενοχής.
Ανήσυχος σπόρος, μοναχικός κι αυτοφυής.
Του ένοπλου λόγου γητευτής, στην τσέπη μεροκαματιάρης.
Εξόριστος ξερονησιώτης, μάγκας πεισματάρης.
Τσιφλίκι μεθυσμένο στο Κιλελέρ από αίμα.
Δικαίωμα στο μόχθο και σε χέρια ροζιασμένα.
Πλακάτ καπνεργατών στου χωροφύλακα την κούτρα.
Κλάμα ματαζτή για τα σπασμένα του μούτρα.
Αντάρτικο τραγούδι στο βουνό μετά τη μάχη.
Ελαττωματική ναπάλμ που ‘σκασε σ’ αμερικανάκι.
Οι γροθιές του Τίγρη πάνω στους φονιάδες του Λαμπράκη.
Νομική, Πολυτεχνείο, χτυποκάρδι σε σοκάκι.
Τσιγάρα κασετίνα. Αίμα στο σπίρτο. Νέος στίχος.
Ανάσας πόνος μέσα στο κελί, ο μόνος ήχος.
Του προπάππου κανονιά στου Όθωνα τα πισινά,
για μια μαχαίρα ακονισμένη για χρόνια στης κλεφτουριάς τη λευτεριά.

Στεγνές κηλίδες ιστορίας στη φαυλότητα,
κεφάλι λεύτερο να κρέμεται από φανοστάτη.
Εκπέμπει ο τρόμος σε αιθέρια συχνότητα
και κάποιο βράδυ Κυριακής εκλέγει νέο προστάτη.
Λοιδορούν οι μηχανές τούτο το καύσιμο
που γαληνεύει και τραντάζει οστά και σάρκες.
Μείγμα θέλησης κι ανάγκης στο άπειρο.
Του ολέθρου οι μάγιστροι στα ρετιρέ ξαναπροβάρουν μάσκες.

Τολμούν, μιλούν με στόμφο για ειρήνη κι αγάπη
μπασταρδεμένοι απόγονοι των δολοφόνων του Σωκράτη.
Με τη τσίμπλα στο μάτι, στο στόμα επίχρυσο χάπι,
καφέ στο χέρι από ένα γέρο με γυαλιά και μουστάκι.
Είναι το γέλιο νευρικό, βήχω, γελάω και ξεροβήχω.
Κοιτάω από τρύπα σφαίρας στης Καισαριανής τον τοίχο.
Στολές, πηλήκια, λόμπι, η μπάλα βγαίνει εκτός τερέν,
λούμπεν χαφιέδες με κουκούλες τραγουδούν Λιλή Μαρλέν.
Έχουν ξυπνήσει οι συσκευές, έχουν χαζέψει οι χρήστες
κι εφορμούν οι θηρευτές σε λιβάδια με δανειολήπτες.
Λογιών-λογιών κοπρίτες. Μόδα στα νιάτα, μαστούρα.
Του έλληνα ο τράχηλος μουρμούρα και σαβούρα.
Παρηκμασμένη καλλιτεχνική νομενκλατούρα.
Μια αγκαλιά του Σκόμπι τα ορφανά σκούζουν “θολοκουλτούρα”,
με “όχι” ψευδεπίγραφα ίσα για το νταβαντούρι.
Άδεια κουφάρια καταναλωτών, βλαχομπαρόκ αχούρι
που το βίωμα της προσφυγιάς στη θάλασσα πνίγει.
Μωρά, μανάδες πνίγει και κλαίει βουβά η Σμύρνη.
Ντροπή στο ντόπιο σας χιπ χοπ παντοτινό ρετσίνι.
Μαχαιρωμένη λεβεντιά από κότες μες το Κερατσίνι.”

Τοτέμ Live στο BUMS, 16 Ιούνη

Καταλάβατε γιατί πρέπει να έρθετε;