Τσέζαρις Γκραουζίνις: «Να παραμείνουμε άνθρωποι, παρά τον φόβο, την ανασφάλεια, την απελπισία» – Οι «Επτά επί Θήβας» στο Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας
Η παράσταση «Επτά επί Θήβας», του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 3 Αυγούστου, στις 9.30 το βράδυ, στο Ρωμαϊκό Ωδείο, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.
Οι «Επτά επί Θήβας», μία παράσταση που θεωρείται η απόλυτη επιτυχία του καλοκαιριού «έρχεται» στο Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας.
Η παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, που κέρδισε κοινό και κριτικούς θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 3 Αυγούστου στις 9.30 το βράδυ στο Ρωμαϊκό Ωδείο, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.
Στην εξαιρετικά επίκαιρη πολιτική τραγωδία του Αισχύλου, που σκηνοθετεί ο διεθνούς φήμης Λιθουανός Τσέζαρις Γκραουζίνις και μεταφράζει ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας, το ρόλο του Ετεοκλή ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου, η Κλειώ Δανάη Οθωναίου την Αντιγόνη, η Ιώβη Φραγκάτου την Ισμήνη, ο Γιώργος Καύκας τον Άγγελο, ο Αλέξανδρος Τσακίρης τον Κήρυκα, o Γιώργος Παπανδρέου τον Πολυνείκη και μαζί τους ένας 14μελής χορός ηθοποιών.
Η σύγκρουση των δύο γιων του Οιδίποδα είναι το θέμα των «Επτά επί Θήβας». Μετά την αποκάλυψη των φρικτών πράξεών του, ο Οιδίποδας άφησε τον θρόνο στους δύο γιους του, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Εκείνοι συμφώνησαν να κυβερνούν τη Θήβα εναλλάξ. Ωστόσο, όταν ήρθε η σειρά του Πολυνείκη να αναλάβει την εξουσία, ο Ετεοκλής δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Αυτό προκάλεσε την οργή του Πολυνείκη, ο οποίος συμμάχησε με τον βασιλιά του Άργους Άδραστο και οργάνωσε εκστρατεία εναντίον της Θήβας. Επτά αρχηγοί από κάθε ένα από τα δύο αντίπαλα στρατεύματα παρατάχτηκαν εκατέρωθεν των επτά πυλών της πόλης. O Ετεοκλής και ο Πολυνείκης κατέληξαν να βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλο στην έβδομη πύλη.
Ο Ετεοκλής είναι ο μοναχικός κεντρικός ήρωας της τραγωδίας. Η Θήβα βρίσκεται σε ασφυκτική κατάσταση πολιορκίας κι εκείνος προσπαθεί να οργανώσει την αντεπίθεση, σε μια μάχη καταδικασμένη να καταλήξει χωρίς πραγματικό νικητή.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Φαίνεται πως όλοι μας –όχι μόνο οι Έλληνες αλλά όλοι όσοι μένουμε στην Ευρώπη– ζούμε με την αίσθηση πως κάποιοι εξαιρετικά απειλητικοί εχθροί στέκονται έξω από τα εύθραυστα τείχη της συνηθισμένης, μίζερης αλλά βολικής –ακόμη– ζωής μας.
Δεν γνωρίζουμε το όνομα του εχθρού – ο εχθρός έχει πολλά προσωπεία, πολλά ονόματα. Μερικές φορές μοιάζει πως ο χειρότερος εχθρός μας έχει το δικό μας πρόσωπο, το δικό μας όνομα.
Χρειαζόμαστε μια τραγωδία, προκειμένου να ανακαλύψουμε ξανά ότι είμαστε άνθρωποι και ότι μας ενώνει η κοινή ανθρώπινη μοίρα. Το σίδερο και το ατσάλι θα γίνουν σκόνη, εμείς θα παραμείνουμε.
Όλοι οι συντελεστές των Επτά επί Θήβας αντιμετωπίζουμε την εξής πρόκληση: προσπαθούμε να ερευνήσουμε πώς το κοινό μας ένστικτο επιβίωσης μπορεί να συμβαδίσει με την ανάγκη που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας και είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε στα παιδιά μας, την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι, παρά τον φόβο, την ανασφάλεια, την απελπισία.
Τσέζαρις Γκραουζίνις
