«Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό» – 100 χρόνια από την γέννηση και 50 από τον θάνατο της Βιολέτα Πάρα

Την Δευτέρα 25 του Σεπτέμβρη, στις 8.30 το βράδυ, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση και τα 50 από το θάνατο της Χιλιανής καλλιτέχνιδας Βιολέτα Πάρα (Violeta Parra) θα προβληθεί στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema η βιογραφική ταινία «Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό». Η ταινία θα προβληθεί με ελληνικούς υπότιτλους και η είσοδος θα είναι ελεύθερη. H προβολή γίνεται στα πλαίσια της διοργάνωσης Violeta Parra 100 años για όλον τον κόσμο.

Το 2017 είναι η χρονιά της Violeta Parra και σε ολόκληρο τον κόσμο τιμούν την μεγάλη Χιλιανή καλλιτέχνιδα, με την κοινή ονομασία “100 χρόνια Violeta Parra”, την οποία προώθησαν το Ίδρυμα Violeta Parra, το Μουσείο Violeta Parra, το Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού και Τεχνών της Χιλής (http://www.violetaparra100.cl/) και η Διεύθυνση Πολιτιστικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών της Χιλής (DIRAC).

100 χρόνια από την γέννηση και 50 από τον θάνατο της Βιολέτα Πάρα

«Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό»

Βιογραφική- Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία 2011 – Διάρκεια: 110’
Σκηνοθεσία: Andrés Wood

Ταινία του Χιλιανού σκηνοθέτη Andrés Wood (που σκηνοθέτησε, μεταξύ άλλων, την διάσημη ταινία Machuca) βασισμένη στην ομώνυμη βιογραφία που έγραψε ο Ángel Parra για τη ζωή της μητέρας του. Μια ταινία γεμάτη από το μουσικό της έργο, τις αναμνήσεις, τις αγάπες και τις ελπίδες της Βιολέτα Πάρρα. Μια Θαυμάσια και μαγική κινηματογραφία, με νατουραλιστικές αναπαραστάσεις ενός “μύθου” που άφησε ιστορία στην πολιτιστική ζωή της Χιλής.

ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)
Τηλ.210 8220008: 210 8220023
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο

«Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό» – 100 χρόνια από την γέννηση και 50 από τον θάνατο της Βιολέτα Πάρα

Η Violeta Parra (1917-1967) υπήρξε μια πολυτάλαντη, πολύπλευρη καλλιτέχνιδα (ποιήτρια, τραγουδίστρια και συνθέτρια, συλλέκτρια παραδοσιακών τραγουδιών, υφάντρια και γλύπτρια). Δεν είναι η εξ ορισμού παραδοσιακή καλλιτέχνιδα μόνον της Χιλής, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Κόρη, αδελφή και μητέρα μουσικών, έκανε την τέχνη τρόπο ζωής της. Ο μεγαλύτερος αδελφός της, ο ποιητής Nicanor Parra (Βραβείο Cervantes Λογοτεχνίας)  την στήριξε πολύ στην αναζήτηση της τέχνης της.

Όπως η Δόμνα Σαμίου στην Ελλάδα, η Violeta Parra όργωνε τα χωριά της Χιλής με ένα μαγνητόφωνο και ένα τετράδιο στο χέρι, συλλέγοντας μελωδίες, στιχάκια και ρυθμούς της Χιλιανής παράδοσης, τα οποία διαφορετικά θα ήταν καταδικασμένα στη λήθη. Η ένταση και το πάθος με τα οποία ζούσε την τέχνη, τους έρωτές της, την προσήλωσή της στους ανθρώπους, την κοινωνική της συνείδηση,  την ώθησαν γρήγορα στο να δημιουργήσει τα δικά της έργα. Οι στίχοι της είναι ποίηση, με την οποία εκφράζει τα βαθύτερα συναισθήματά της, συχνά σπαρακτική (“Maldigo del alto cielo” (Καταριέμαι τον ουρανό) / “por un amor traicionero” (για μια προδομένη αγάπη), ταυτόχρονα καταγγέλλει τις ανισότητες (“Yo no sé por qué mi dios le regala con largueza / sombrero con tanta pluma a quien no tiene cabeza” (Δεν ξέρω γιατί ο δικός μου θεός χαρίζει απλόχερα / καπέλα με τόσα φτερά σ’ αυτούς που δεν έχουν κεφάλι). Παράλληλα εκφράζεται μέσω των πλαστικών τεχνών: Ελαιογραφίες, φιγούρες από πεπιεσμένο χαρτί, καθώς και τα διάσημα υφαντά της, φτιαγμένα από υφάσματα, κλωστές και μαλλί, τα οποία εκτίθενται σε διάφορους καλλιτεχνικούς χώρους, μεταξύ άλλων στο Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών του Λούβρου στο Παρίσι.

Το έργο της αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μεταγενέστερους καλλιτέχνες, οι οποίοι συνέχισαν την επίπονη εργασία τής διάσωσης της μουσικής της υπαίθρου και άλλων λαογραφικών εκδηλώσεων της Χιλής και της Λατινικής Αμερικής.

Το 2014 δημιουργήθηκε στο Σαντιάγκο της Χιλής το Μουσείο Violeta Parra, με στόχο τη διατήρηση, την αποκατάσταση, τη διάδοση και την αξιοποίηση του καλλιτεχνικού της έργου. Είναι ένας χώρος που έχει αφιερώσει την ύπαρξη και το έργο του στο να γίνει γνωστή, σε όλη της την έκταση, η καλλιτεχνική, κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά που άφησε η Violeta Parra στη Χιλή και στον κόσμο. Εδώ φιλοξενούνται οι χειροτεχνίες της, τα χειρόγραφα, τα έγγραφά της και προσωπικά της αντικείμενα (http://museovioletaparra.cl).

Η Violeta Parra, μαζί με τον Víctor Jara, και με τα συγκροτήματα Quilapayún, Inti Illimani e Illapu, κυρίως, θεωρούνται οι ιδρυτές μιας καλλιτεχνικής κίνησης γνωστής ως Νέο Χιλιανό Τραγούδι (“Nueva Canción Chilena”). Στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’70, ζωντανεύει το ενδιαφέρον για την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία της Λατινικής Αμερικής γενικότερα, και της Χιλής ειδικότερα. Έτσι, αρχίζει να γίνεται γνωστή η Violeta Parra στο ελληνικό κοινό.

Το τραγούδι της “Gracias a la vida” (Ευχαριστώ τη ζωή), είναι μια εσωτερική και προσωπική ματιά πάνω στη ζωή, που θεωρήθηκε εν τούτοις ανθρωπιστικός ύμνος και κατόρθωσε να διασχίσει τα σύνορα, γι’ αυτό και κατέχει την μεγαλύτερη παρουσία στις ανθολογίες του λατινοαμερικάνικου τραγουδιού. Ερμηνεύτηκε από τραγουδιστές όλου του κόσμου, με εκτελέσεις  κοντινές ή μακρινές από το πρωτότυπο. Οι πιο γνωστές είναι της Αργεντινής τραγουδίστριας Mercedes Sosa, στην οποία η κιθάρα παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο, και της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Joan Baez που, προσδίδοντας στο τραγούδι έναν εορταστικό τόνο που απέχει αρκετά από το πρωτότυπο, κατόρθωσε να το κάνει πιο δημοφιλές. Αυτή η δεύτερη εκτέλεση ερμηνεύτηκε στην Ελλάδα, αρχικά από τη Μαρία Φαραντούρη στη δεκαετία του ’70 και αργότερα από την Έλλη Πασπαλά, τη Σαβίνα Γιαννάτου κ.ά.

H εκδήλωση γίνεται μέσα στα πλαίσια της διοργάνωσης Violeta Parra 100 años για όλον τον κόσμο.

Οργάνωση: ΛΕΑ Φεστιβάλ / Fabiola Ojeda / Martha Moreleón / Abanico

Σε συνεργασία με  το θέατρο OLVIO και το ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema

Με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Χιλής και του Μουσείου Violeta Parra