Λίγο ασφαλέστερη είναι σήμερα η κοινωνία του Βόλου, καθώς οδηγήθηκε στις φυλακές της Θήβας η καθαρίστρια που είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 15 χρόνια φυλάκισης για τον πλαστό τίτλο απολυτηρίου Στ’Δημοτικού που είχε προσκομίσει το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ώστε να προσληφθεί ως καθαρίστρια σε παιδικό σταθμό του Βόλου. Η γυναίκα ήταν απόφοιτος Ε’ δημοτικού και πάσχιζε να ζήσει την οικογένειά της, δεδομένου ότι ο σύζυγός της έχει αναπηρία. Αν και εργάστηκε ευσυνείδητα για 20 χρόνια στο σχολείο, χωρίς να υπάρχει κάτι εναντίον της, η αστική δικαιοσύνη έκρινε τόσο βαρύ το έγκλημα της γυναίκας, ώστε και στο δεύτερο βαθμό την καταδίκασε σε 10 χρόνια χωρίς αναστολή, κι έτσι η γυναίκα καλείται να περάσει σαν κοινός εγκληματίας τα επόμενα χρόνια της ζωής της πίσω απ’τα σίδερα.  Την άμεση αντίδρασή τους εξέφρασε το Σωματείο Καθαριστριών – Καθαριστών Μαγνησίας, με την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία. Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της έχει επιβληθεί στις Φυλακές Θήβας.

 

Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφός μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Γιατί δεν είναι έγκλημα ο αγώνας για επιβίωση ενός φτωχού ανθρώπου σε ένα σύστημα όπου νόμιμα και παράνομα κλέβονται δεκάδες δισεκατομμύρια, όπου νόμιμα και παράνομα φυσικά πρόσωπα και επιχειρηματικοί όμιλοι πλουτίζουν σε βάρος του λαού. Όπου η αστική δικαιοσύνη έχει “ερμητικά κλειστά τα μάτια” μπροστά στην πραγματική κοινωνική αδικία, που καταδικάζει στη φτώχεια και στην ανέχεια χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, που αναζητούν απελπισμένα τρόπο να ζήσουν»

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η διαχρονική ισχύς της ρήσης του Αναχάρσεως τον 6ο πΧ αιώνα, πως “Ο Νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Οι μικρές μύγες πιάνονται, ενώ οι μεγάλες σχίζουν το δίχτυ και φεύγουν”. Η’ απλώς σπάνε το ηλεκτρονικό βραχιολάκι, όπως ο υπόδικος για την υπόθεση Siemens τραπεζίτης Όσβαλντ, που πρόσφατα βγήκε από την φυλακή όπου κρατούνταν προσωρινά, προφανώς επειδή κρίθηκε πολύ ευηπόληπτος για να το σκάσει, όχι σαν κάτι αδίστακτες καθαρίστριες πλαστογράφους. Αλλά ας μην είμαστε λαϊκιστές.