Από πού κρατάει η Μενδώνη την κυβέρνηση;
Γιατί “παντρεύτηκε πολιτικά” ο Μητσοτάκης τη Μενδώνη; Από που κρατά η “εξαπατημένη” την κυβέρνηση κι αποφεύγει τη θυσία της ως αποδιοπομπαίος τράγος;
Πρώτα θα πέσει ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση και μετά η Μενδώνη…
Η εξαπατημένη υπουργός έχει γαντζωθεί γερά στην καρέκλα της και δε λέει να την αφήσει. Το σημαντικότερο όμως είναι πως κανείς δεν της δίνει τέτοια εντολή άνωθεν.
Τι κι αν η συνέντευξη τύπου προκάλεσε περισσότερη οργή αντί να κατευνάσει τα πνεύματα; Τι κι αν η κυβέρνηση δια στόματος Πελώνη την άδειασε, μιλώντας για “άστοχο, επικοινωνιακό χειρισμό” και αναγκάστηκε να θυσιάσει την Παναγιωταρέα; Τι κι αν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος ζητά σύσσωμος την παραίτησή της, θεωρώντας πως οι ευθύνες της δεν κρύβονται κάτω από το χαλάκι; Τι κι αν ακόμα και φωνές από το κυβερνητικό στρατόπεδο ζητάνε επιτακτικά την παραίτησή της, θεωρώντας πως η κάλυψή της σημαίνει πολιτικό κόστος χωρίς οφέλη;
Κι όμως. Η κυβέρνηση φαίνεται πρόθυμη να τσαλακωθεί επικοινωνιακά, παρά να θυσιάσει ένα πιόνι της – ή έστω έναν αξιωματικό της. Προτιμά -ακόμα και μικροπολιτικά μιλώντας- να δώσει φιλί ζωής στο ΣΥΡΙΖΑ, παρά να αποχωριστεί τη Μενδώνη. Και δε μιλάμε για ένα στέλεχος της ΝΔ, που η καρατόμησή του θα επηρέαζε τις εσωκομματικές ισορροπίες. Αλλά για ένα στέλεχος προερχόμενο από το φυτοζωούν – αλλά κατά μία έννοια αθάνατο σαν ζόμπι- εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, με στενή σύνδεση με τον Βενιζέλο.
Όλα αυτά οδηγούν αναπόφευκτα σε ένα ερώτημα: Γιατί “παντρεύτηκε πολιτικά” ο Μητσοτάκης τη Μενδώνη; Από που κρατά η “εξαπατημένη” την κυβέρνηση κι αποτρέπει τη θυσία της ως αποδιοπομπαίος τράγος;
Να είναι η εκτίμηση του Λιγνάδη, που δεν της κρατά κακία και την χαρακτήρισε εξαιρετική υπουργό; Να είναι η ειδική αποστολή που ανέλαβε για τα Μουσεία, ανοίγοντας το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή τους; Να είναι η αγαστή και σχεδόν συμβιωτική σχέση που ανέπτυξε το υπουργείο πολιτισμού επί ημερών της με το Ίδρυμα Νιάρχος, τη “Στέγη” του Ωνάση και άλλους “ευεργέτες”; Να είναι ο ζήλος της για τις επενδύσεις, ενάντια σε ενοχλητικά προσκόμματα όπως η αρχαιολογική έρευνα, ζήλος που αναγνώρισε ο συνάδελφός της, Άδωνις Γεωργιάδης; Ή είναι κάτι πιο βαθύ που τους λερώνει και τους κρατά ενωμένους στην πορεία προς το βούρκο;
Ακόμα κι αν κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον ή μεσομακροπρόθεσμα παραιτηθεί ή Μενδώνη ή απομακρυνθεί εύσχημα με κάποιον ανασχηματισμό, η ουσία δεν αλλάζει: ο Μητσοτάκης έδωσε αγώνα για να την κρατήσει στην καρέκλα της, αντί να την έχει παραιτήσει από την πρώτη στιγμή που υπήρξαν επίσημες καταγγελίες στον εισαγγελέα. Και σε μια τέτοια περίπτωση, το γιατί παραμένει το ίδιο αμείλικτο με πριν.
Η ζωή έχει τις απαντήσεις και τα επόμενα επεισόδια αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.