Δευτέρα 14/1/19, η τρίτη μέρα της δίκης των δολοφόνων του Σαχζάτ Λουκμάν
Δευτέρα 14/1/2019 στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, συνεχίζεται η δίκη για τη ρατσιστική ανθρωποκτονία του Σαχζάτ Λουκμάν.
Δευτέρα 14/1/2019 στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, συνεχίζεται η δίκη για τη ρατσιστική ανθρωποκτονία του Σαχζάτ Λουκμάν.
Στην προηγούμενη δικάσιμσο, στις 28 Νοεμβρίου οι δύο κατηγορούμενοι Διονύσιος Λιακόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος, αποδοκιμάστηκαν από δεκάδες αντιφασίστριες και αντιφασίστες. Θυμίζουμε ότι οι δύο δράστες της ανθρωποκτονίας είναι ταυτόχρονα κατηγορούμενοι ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Πρώτος ανέβηκε στο βήμα ο Καντίμ Χουσεϊν, πατέρας του αδικοχαμένου Σαχζάτ που ταξίδεψε από το Πακιστάν για να είναι παρών στο δικαστήριο. Περιέγραψε το γιο του ως έναν άνθρωπο ήρεμο, ψύχραιμο και ευσυνείδητο, που ήρθε στην Ελλάδα τα τέλη του 2008-αρχές 2009 για να δουλέψει και να στέλνει χρήματα στην πολυμελή οικογένειά του. Ο Σαχζάτ δούλευε σε λαϊκή αγορά, έμενε στο Περιστέρι και πήγαινε στη δουλειά του στα Πετράλωνα με το ποδήλατό του. Αυτή ήταν η πορεία του και τη νύχτα της δολοφονίας του στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ο Καντίμ Χουσεϊν απέδωσε τη δολοφονία του γιου του σε ρατσιστικά κίνητρα, λέγοντας ότι το γιο του τον σκότωσαν γιατί ήταν ξένος ενώ ανέφερε ότι ο Λουκμάν είχε αναφερθεί σε άλλες τέτοιες ρατσιστικές επιθέσεις στην Ελλάδα εκείνο το διάστημα, μιλώντας τηλεφωνικά με τους γονείς του.
Στη συνέχεια κατέθεσε ο ένας αυτόπτης μάρτυρας που άκουσε από το σπίτι του, μαζί με τη σύζυγό του, τα βογγητά του Λουκμάν και άνοιξε το παράθυρό του αμέσως μετά τα δολοφονικά χτυπήματα. Η κατάθεση του αυτόπτη και αυτήκοου μάρτυρα κρίνεται ως πολύ σημαντική καθώς αυτός:
– ξεκαθάρισε ότι η μοναδική φωνή που άκουσε ήταν αυτή του Σαχζάτ που βογγούσε,
– ανέφερε ότι είδε πεσμένο στο δρόμο το ποδήλατό του Λουκμάν και δίπλα του (“παράλληλα σε αυτό”) το σκούτερ των δραστών, καταρρίπτοντας έτσι τον ισχυρισμό ότι οι δράστες δεν μπορούσαν να προσπεράσουν το ποδήλατο,
– επιβεβαίωσε ότι αντελήφθη από την πρώτη στιγμή την αλλοδαπότητα του Λουκμάν, αφού η σύζυγός του κατέθεσε ότι της είπε όντας ακόμα στο παράθυρο: “κοίτα εκεί, τον ληστεύουν τον κακομοίρη τον Πακιστανό”,
– είδε τον Λουκμάν να παραπατάει και να πέφτει στο έδαφος στο μπροστινό τροχό ενός φορτηγού, πριν οι δράστες ανέβουν στο μηχανάκι και αποχωρήσουν (σε αντίθεση με τον ισχυρισμό των δραστών πως όταν έφυγαν ο Λουκμάν ήταν όρθιος),
– άκουσε τον οδηγό του σκούτερ (τον Στεργιόπουλο) να φωνάζει επιτακτικά στο συνεργό του Λιακόπουλο “άντε έλα, πάμε να φύγουμε” και είδε τον Λιακόπουλο να περνάει χαλαρός το δρόμο και να επιβιβάζεται στο σκούτερ,
– είδε πινακίδα στο σκούτερ χωρίς να συγκρατήσει το νούμερό της, κάτι που σημαίνει ότι οι δράστες αφαίρεσαν στην πορεία τους την πινακίδα για να αποφύγουν τον εντοπισμό τους (βρέθηκαν στο Σύνταγμα χωρίς πινακίδα),
– απέκλεισε την πιθανότητα να εμπόδιζε το ποδήλατο του Λουκμάν την προσπέραση του σκούτερ των δραστών (σύμφωνα με το γνωστό ισχυρισμό για “διαπληκτισμό δι’ ασήμαντη αφορμή” που απέρριψε το πρωτόδικο δικαστήριο), με δεδομένο το πλάτος του δρόμου της Τριών Ιεραρχών,
– περιέγραψε την πορεία του οχήματος επί της Τριών Ιεραρχών “προς την Καλλιθέα”, ακριβώς αντίθετα από το Σύνταγμα όπου και εντοπίστηκαν οι δράστες, διαψεύδοντας έτσι τον ισχυρισμό τους ότι “γυρνούσαν φυσιολογικά σπίτι τους στη Νέα Σμύρνη”.
Οι δύο αστυνομικοί που κατέθεσαν ήταν από αυτούς που, εποχούμενοι σε δύο μηχανες, έλαβαν το σήμα των αναζητήσεων και σε δέκα λεπτά εντόπισαν τους δράστες στην πλατεία Συντάγματος. Ο Στεργιόπουλος είχε το στιλέτο-πεταλούδα στο τσαντάκι του, ενώ ο Λιακόπουλος το είχε κρυμμένο στο παπούτσι. Ενώ οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι δέχτηκαν επίθεση από τον Λουκμάν και ακολούθησε πάλη, οι αστυνομικοί περιέγραψαν τους δράστες ως ήρεμους και συνεργάσιμους, χωρίς ίχνη οποιασδήποτε συμμετοχής τους σε συμπλοκή λίγα λεπτά πριν. Τα στιλέτα-πεταλούδα τα έφεραν – κατά δήλωσή τους – για την προστασία τους, σε αντίθεση με μεταγενέστερους ισχυρισμούς πχ του Στεργιόπουλου ότι το στιλέτο ήταν “εργαλείο της δουλειάς του” ως πυροσβέστη.
