Δεν είναι Photoshop – Σε τούρτα με τον εαυτό του ως “Σούπερμαν” ιδιωτικοποιήσεων έσβησε κεράκια γενεθλίων ο Κωστής Χατζηδάκης

Λίγα πράγματα είναι πιο αστεία από τις φορές που η ζωή, και ειδικά η πολιτική ζωή ενός τόπου αντιγράφει την πιο ευρηματική σάτιρα. Σε βαθμό που αν οι φωτογραφίες που ακολουθούν δεν προέρχονταν από τον επίσημο λογαριασμό  στο facebook του Κωστή Χατζηδάκη, θα ήταν αδύνατον να πιστέψει κανείς ότι δεν πρόκειται για ευρηματικό φωτοσόπ, από αυτά που αφθονούν στα ΜΚΔ.

Κι όμως, είναι αλήθεια, καθώς, ο υπουργός Εργασίας και το περιβάλλον του, επέλεξαν να γιορτάσουν τα γενέθλιά του δίνοντας μια μοναδική παραγγελιά στο ζαχαροπλάστη τους, ο οποίος μπορούμε να πούμε ότι ανταποκρίθηκε με το παραπάνω στις φαντασιώσεις μεγαλείου των πελατών του. Ο υπουργός λοιπόν εικονίζεται μπροστά στη βουλή ως “Σούπερμαν”, ενώ τον περιβάλλουν ζαχαρωτά με σύμβολα των “ανδραγαθημάτων” του, τόσο στο παρόν, όσο και προηγούμενα χαρτοφυλάκιά του, που περιλαμβάνουν το υπουργείο Περιβάλλοντος στην παρούσα κυβέρνηση, και το υπουργείο Μεταφορών στις δύο θητείες της κυβέρνησης Καραμανλή.

Για το λόγο αυτό, βλέπουμε το σήμα της ΔΕΗ, όπου έβαλε κι εκείνος το λιθαράκι του στο οριστικό ξεπούλημα της επιχείρησης, το έμβλημα της Ολυμπιακής, όπου υπήρξε πράγματι ο αρχιτέκτονας της διάλυσης του κρατικού αερομεταφορέα, καθώς και του ΟΣΕ, όπου επίσης μεγαλούργησε με την ιδιωτικοποίηση του οργανισμού, ο οποίος υποτίθεται πως θα έφθανε σε “ευρωπαϊκά” επίπεδα, με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες και ανανέωση υποδομών. Τέλος, την πανδαισία συμπληρώνει η αναφορά στις “συντάξεις”, που είναι το νεότερο εγχείρημα όπου θέλει να αφήσει τη σφραγίδα του ο υπουργός,

Λείπει βέβαια μια μικρή μόνο λεπτομέρεια που θα ολοκλήρωνε το πορτρέτο του ανδρός. Καταλαβαίνουμε ότι ακόμα και για ορκισμένους νεοφιλελεύθερους όπως ο Χατζηδάκης, η κατάργηση του 8ωρου δε θα ταίριαζε πολύ ωραία στο γλυκό μνημείο αυτοπροβολής. Εξάλλου, ο ίδιος διαμηνύει σε όλους τους τόνους, ότι το 8ωρο δεν καταργείται, απλά “διευθετείται”. Συμβολικά βέβαια, το αριστούργημα θα ολοκληρωνόταν, αν επιστεφόταν από ένα κλαδί ελιάς, από αυτές που θα μαζέψουν οι πανευτυχείς και ευγνώμονες εργαζόμενοι το Νοέμβρη.