Δεν σας στοίχειωσε άραγε αρκετά η Μάνδρα;

Επτά μόλις μήνες πέρασαν από το Νοέμβριο του 2017, που παρακολουθούσαμε έντρομοι στις οθόνες μας τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα, με τους νεκρούς να αυξάνονται από ώρα σε ώρα. Εμείς από τις οθόνες και τους ραδιοφωνικούς μας δέκτες, από τα κινητά και τις εφημερίδες μας, οι κάτοικοι όμως από κοντά. Να παλεύουν μη χαθούν κι άλλες ζωές, να κλαίνε τις ήδη χαμένες, να προσπαθούν μόνοι να σώσουν ό,τι τους απέμεινε, να παρακαλάνε για στεγνά ρούχα.

Υποσχέσεις δόθηκαν από πλευράς περιφέρειας, εντυπώσεις κερδήθηκαν και στόματα έκλεισαν. Οι νεκροί μπορεί να στοίχειωσαν μια ολόκληρη κοινωνία, όμως οι υπεύθυνοι κοιμούνται καθώς φαίνεται ήσυχοι.

Ιούνιος του 2018, με  κανένα από τα αντιπλημμυρικά έργα όχι μόνο να μην έχει ολοκληρωθεί, αλλά να μην έχει ούτε  ξεκινήσει. Δεν περίμενε κανείς ότι το καλοκαίρι θα πέσουν βροχές; Τι αστειότητες είναι άραγε αυτές; Πόσοι άνθρωποι πρέπει να πνιγούν ακόμη για να εγκριθούν και να πραγματωθούν έργα που να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες της περιοχής;

Οι κάτοικοι βρέθηκαν για άλλη μια φορά σε απόγνωση, με τις εφιαλτικές μνήμες να ξυπνούν. Μάλιστα δύο άνθρωποι σώθηκαν από θαύμα, όταν το όχημά τους παρασύρθηκε από το νερό και κατέληξε στη θάλασσα. Οι άνδρες ανέβηκαν στην οροφή, όπου τους εντόπισε ιδιώτης και τους έσωσε.

Η Πυροσβεστική ξεπέρασε για άλλη μια φορά τον εαυτό της, αφού δεν προλάβαινε να απαντά σε κλήσεις πολιτών για εγκλωβισμένους. Ναι, οι πυροσβέστες με τις εποχικές συμβάσεις, αυτοί που θεωρούνται μη απαραίτητοι από τις μνημονιακές πολιτικές.

Δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα για τους κατοίκους, για αυτό που είμαστε σίγουροι είναι πως οι λαϊκές γειτονιές δεν έχουν καμία αξία για τους ιθύνοντες.

Δεν σας στοίχειωσε η Μάνδρα, κύριοι, δεν σας στοίχειωσε!