Διαγραφή Μπαρμπαρούση – Οι κοτάρες της ΧΑ και οι Φαρισαίοι της κυβέρνησης

Σε μια κίνηση πολιτικής γενναιότητας, από αυτές που μας έχει συνηθίσει η εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, ο Νίκος Μιχαλολιάκος διέγραψε τον Κώστα Μπαρμπαρούση για τη διαβόητη προτροπή του στο στρατό να οργανώσει πραξικόπημα. Φοβούμενοι τις νομικές συνέπειες από την πράξη του τέως βουλευτή τους, τον οποίο έχουν ήδη μηνύσει Καμμένος και Κουβέλης, αποφάσισαν να τον κρεμάσουν στεγνά, παρότι νωρίτερα μετά τις δηλώσεις ο Χρήστος Παππάς, -αν και φύλαξε καλού κακού μια πισινή λέγοντας πως οι δηλώσεις κάθε βουλευτή είναι ατομική ευθύνη, – ουσιαστικά είχε υπερασπιστεί τον Μπαρμπαρούσε με τη φράση “Σας πονάει η παρουσία Ελλήνων εθνικιστών μέσα και έξω από τη βουλή”.

Η Χρυσή Αυγή δεν εκπλήσσει βέβαια, αυτό είναι το ποιόν τους κάθε φορά που σφίγγουν τα γάλατα. Εκείνο που δεν πρέπει ωστόσο να περάσει απαρατήρητο πέρα από την αυτονόητη καταδίκη της νέας φασιστικής πρόκλησης, είναι η απέραντη υποκρισία των κυβερνώντων, που σήμερα, κατά δήλωση Βρούτση, ανακάλυψαν πως “έπεσαν οι μάσκες” της ΧΑ. Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που το 2014 θεωρούσε ότι ενδεχομένως τα στοιχεία που έρχονταν στο φως της δημοσιότητας για τη δράση της ΧΑ δε θα “είχαν καμία τύχη στο δικαστήριο”. Κι επειδή κάποιος μπορεί να πει ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του ή ότι ανήκουν σε ένα μακρινό πολιτικά παρελθόν, το ίδιο σίγουρα δεν ισχύει για τις βόλτες Παππά και Κασιδιάρη στο Καστελλόριζο με τον λάβρο σήμερα κατά της “εσχάτης προδοσίας” Καμμένο και συριζαίους βουλευτές, ούτε για την παρουσία τους στην άσκηση Παρμενίων και γενικότερα για τη συνεχή πρόσκλησή της ΧΑ ως θεσμικού φορέα σε σειρά εκδηλώσεων του στρατού. Γιατί δεν είναι εσχάτη προδοσία να βγαίνεις στα μικρόφωνα -και της κρατικής τηλεόρασης- στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και να μιλάς για κομμένα κεφάλια Τουρκαλβανών, όπως έκανε φέτος ο Κασιδιάρης, αλλά μην τυχόν και θίξεις το πολίτευμα και τη νομιμοφροσύνη του στρατεύματος, αυτό δεν το ανέχεται η τιμή του Καμμένου και της συγκυβέρνησης.

Από κοντά στο συναγωνισμό της υποκρισίας και η ΝΔ, που δια στόματος Κωστή Χατζηδάκη έσπευσε να καταδικάσει τις δηλώσεις, ξεχνώντας όχι μόνο τους στενούς δεσμούς της ηγεσίας του κόμματός του με τη ΧΑ τουλάχιστον ως και τη δολοφονία Φύσσα, αλλά υιοθετώντας σε μια σειρά ζητήματα ρητορική που άνετα θα της απέδιδε τον τίτλο της “σοβαρής ΧΑ”.

Το μόνο που απομένει τώρα είναι να δούμε το Μπαρμπαρούση σαν άλλος Μπούκουρας να κλαίει απολογούμενος από το βήμα της βουλής και να δηλώνει “ΠΑΣΟΚ είμαι ρε παιδιά…”. Κανείς δεν πάει χαμένος εξάλλου, όπως απέδειξε και η πρόσφατη μετοίκηση του Γιώργου Μίχου στη “μετριοπαθή” ακροδεξιά του ΛΑΟΣ. ( Αρκεί να ξεμπλέξει από τις νομικές περιπέτειες, καθώς λίγο αφότου γράφτηκαν αυτές οι γραμμές συνελήφθη)

Κάθε κίνησης καταδίκης του φασισμού είναι φυσικά ευπρόσδεκτη, έστω και αν είναι παρωνυχίδα μπροστά στην έκταση του προβλήματος ή έρχεται εκ των υστέρων. Το ζήτημα είναι να μην ξεχνάμε ποτέ ποιοι άμεσα ή έμμεσα ανέχτηκαν, σιγόνταραν ή και εξέθραψαν το τέρας που όταν δε δολοφονεί, ξερνάει μίσος και ασχημοσύνη όπου βρει.