Festival delendum est – Μικρές ψηφίδες από το Πάρκο Τρίτση
Αν οι Rebellion Connexion τραγουδάνε πως η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί, 29 κατασκευαστές κοινής γνώμης και όλα σχεδόν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, συμφωνούν πως το Φεστιβάλ πρέπει να θαφτεί, να μην ασχοληθεί κανείς μαζί του και να μείνει επτασφράγιστο μυστικό μεταξύ των μερικών δεκάδων χιλιάδων που το επισκέπτονται κάθε χρόνο.
Κι αν οι Rebellion Connexion τραγουδάνε πως η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί, 29 κατασκευαστές κοινής γνώμης και όλα σχεδόν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, συμφωνούν πως το Φεστιβάλ πρέπει να θαφτεί, να μην ασχοληθεί κανείς μαζί του και να μείνει επτασφράγιστο μυστικό μεταξύ των μερικών δεκάδων χιλιάδων που το επισκέπτονται κάθε χρόνο. Κι αν ήταν στο χέρι τους να το καταστρέψουν, θα το έκαναν. Τους στενοχωρεί όμως αυτό ακριβώς, πως δεν είναι του χεριού τους…
Και γιατί λέμε ψηφίδες; Γιατί είναι πρακτικά αδύνατο να γίνεις χίλια κομμάτια και να τα δεις όλα. Μπορείς μόνο να τα γυρίσεις, να πάρεις μια γεύση από κάθε σκηνή και να έχεις τύψεις για αυτά που χάνεις. Ακόμα κι αν έχεις σχέδιο να πας τρέχοντας από τη μία σκηνή στην άλλη, υπολογίζεις χωρίς τον ξενοδόχο, το μποτιλιάρισμα από τον κόσμο που γεμίζει το χώρο από την πρώτη κιόλας μέρα, και τους γνωστούς που μπορεί να πετύχεις στη διαδρομή και να σε βγάλουν εκτός προγράμματος.
Αντ’ αυτού λοιπόν δανειζόμαστε τις χιλιάδες λέξεις που μπορούν να διηγηθούν οι εικόνες και ο φωτογραφικός φακός, για μερικά αντιπροσωπευτικά στιγμιότυπα από τη χτεσινή ημέρα.
Τις παραπάνω εικόνες τις πετύχαμε στο Facebook. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι της Βούλας Τσιμπόκα.
Ναι αλλά ποιος άλλος ήταν στον Πετρολούκα Χαλκιά; Ε ναι λοιπόν…
Ας είμαστε ειλικρινείς. Κάποιοι καλοθελητές μπορεί να μπήκαν στην ανάρτηση, ψάχνοντας απλά και μόνο αυτό, για να μπορούν να κράξουν στη συνέχεια εμάς, τον εικονιζόμενο ΓΓ, το Φεστιβάλ, το κακό το ριζικό τους και το θεό που τους μισεί. Ας τους αφήσουμε να βουλιάξουν στη χολή τους και ας χαρούμε τη δική μας γιορτή.
Πολεμάμε και τραγουδάμε…!