“Για το σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι” – Κείμενο υπέρ του “πολιτικού κρατούμενου” Γιάννη Παπαντωνίου από Θάνο Βερέμη και λοιπό αφάν γκατέ
Ο χαρακτηρισμός αποσύρθηκε στη νέα εκδοχή του κειμένου, τίποτε όμως δεν μπορεί να αλλοιώσει τη δύναμη της αλληλεγγύης σε ένα ακόμα θύμα της ελληνικής Σοβιετίας.
Αν νομίζετε ότι η πιο αστεία δήλωση περί πολιτικού κρατούμενου είχε γίνει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τον εαυτό του ως βρέφος 6 μηνών επί χούντας, σημαίνει ότι δε διαβάσατε ακόμα τη βάιραλ εδώ και λίγες ώρες επιστολή που προσυπέγραψαν 64 προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής διανόησης. Πρόκειται για μια πραγματική ντριμ τιμ, που υπερβαίνει τις κομματικές διαχωριστικές γραμμές, περιλαμβάνοντας από το Θάνο Βερέμη, το γνωστότερο ίσως γαλάζιο πανεπιστημιακό και τον Τέλη Αϊβαλιώτη, υποψήφιο της ΝΔ που είχε επικαλεστεί τη σύμβαση της Γενεύης για τους αιχμαλώτους πολέμου ώστε να εκθειάσει τη μεγαθυμία του αρχηγού του, μέχρι μουτζαχεντίν του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, όπως το δημοσιογράφο Ριχάρδο Σωμερίτη και τον πολλάκις διατελέσαν γγ υπουργείων Σωκράτη Κοσμίδη.
Όλοι αυτοί εξανέστησαν για τις βάναυσες διώξεις που υφίσταται χωρίς κανένα στοιχείο μια εβληματική μορφή της ελληνικής και παγκόσμιας αριστεράς, προφανώς από εκδικητική διάθεση του κράτους προς τους αγώνες του για το σοσιαλισμό. “Πως είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης – που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες – και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας;” διερωτώνται οι άνθρωποι αυτοί του πνεύματος με δίκαιη αγανάκτηση, χαρακτηρίζοντας τον μάλιστα “πολιτικό κρατούμενο”: “Προς το συμφέρον της δικαιοσύνης και συνεπώς όλων των Ελλήνων, ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο μόνος πρώην υπουργός από ένα χρόνο τώρα πολιτικός κρατούμενος, πρέπει να ξαναβρεί την ελευθερία του. Και αν χρειαστεί, να δώσει μετά τη μάχη σε κάποιο δικαστήριο με τις ανοικτές, δημόσιες διαδικασίες που εγγυάται το κράτος δικαίου”.
Δυστυχώς, κάποιοι ανεγκέφαλοι δε νιώθουν από αλληλεγγύη και ανθρώπινα δικαιώματα, εξαναγκάζοντας με την ακατανόητη χλεύη τους, τους υπογράφοντες να αποσύρουν το αρχικό κείμενο και να επανέλθουν με ένα νέο, όπου απαλείφεται ο όρος “πολιτικός κρατούμενος”. Παρά την υποχώρηση αυτή στο ρεβανσιστικό όχλο, τουλάχιστον το υπόλοιπο κείμενο διατηρείται ατόφιο, όπως το σημείο όπου αναδεικνύεται ανάγλυφα και ο λόγος της διώξης του πρώην υπουργού: “Μήπως γιατί ο διασυρμός στοχεύει ευρύτερα την περίοδο που η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ, αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και αναβάθμισε τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο;” Είναι φανερό ότι το δικαστικό σώμα αποτελείται από δραχμολάγνους αντιευρωπαϊστές και επιτέλους κάποιοι έπρεπε να το πουν.
Δεν αρκεί όμως μόνο αυτή η αξιέπαινη πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να διοργανωθεί το συντομότερο δυνατόν και κάποια συναυλία αλληλεγγύης προς το Γιάννο, με το Νίκο Πορτοκάλογλου, τη Βάνα Μπάρμπα, το Σάκη Ρουβά και το Σταμάτη Φασουλή.
Υ.Γ. Αν αναρωτιέστε πού ήταν αυτοί οι συνυπογράφοντες όταν παρατείνονταν αυθαίρετα προφυλακίσεις άλλων κρατουμένων, ή όταν παρέμεναν οφθαλμοφανώς άδικα στη φυλακή η Ηριάννα και ο Περικλής, καλά θα κάνετε αντί να έχετε τέτοιοες απορίες να σκεφτείτε ποιος άλλος αναβάθμισε την Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο όσο ο Γιάννος και μετά να αυθαδιάζετε.