Και ο αδερφός του υπουργού Άμυνας; Και πρώην Συριζαίος; Και οι τροτσκιστές της “Κομμουνιστικής Τάσης”; Όλοι στηρίζουν ΚΚΕ σε αυτές τις εκλογές

Ένα χαρακτηριστικό της φετινής πολλαπλής εκλογικής αναμέτρησης είναι χωρίς αμφιβολία η απήχηση που δείχνει να έχει το ΚΚΕ σε έναν κόσμο που ίσως εκ πρώτης όψης δε θα το φανταζόταν κανείς, τουλάχιστον με βάση τα δεδομένα των τελευταίων χρόνων και την άρνηση του κόμματος να προσχωρήσει στο λεγόμενο “αντιμνημονιακό μέτωπο”. Σαφώς, η τάση αυτή δεν είναι λόγος πανηγυρισμού, ούτε σημαίνει απαραιτήτως πως η δυναμική αυτή θα εκφραστεί και στην κάλπη, τουλάχιστον στο βαθμό που απαιτούν οι περιστάσεις. Εξάλλου ακόμα και μια σημαντική  ενίσχυση των συνδυασμών που στηρίζει το κόμμα και στις τρεις – ταυτόχρονες ή μη – κάλπες των ευρωεκλογών, των αυτοδιοικητικών και των βουλευτικών εκλογών θα παραμείνει μετέωρη αν δε συνοδευτεί και από μια άνοδο του κινήματος, ώστε να διεκδικηθούν πίσω όλα όσα στερήθηκε ο λαός τα χρόνια της κρίσης αλλά και της “ανάκαμψης” και να ανοίξει ο δρόμος για πραγματικά ριζικές ανατροπές στην κοινωνία και την οικονομία.

Σταχυολογήσαμε ενδεικτικά τέσσερις δηλώσεις στήριξης, τρεις (ημι)επίσημες και μια “ανεπίσημη”, από ανθρώπους, που για διαφορετικούς λόγους παρουσιάζουν το δικό τους ενδιαφέρον. Από το χώρο του Σύριζα, ξεχωρίσαμε τη δήλωση του καθηγητή του ΕΜΠ Ευάγγελου Χριστοφόρου, που κάλεσε τον κόσμο που, απογοητευμένος από τις ανατροπές του ’89 – ’91, αποχώρησε από το ΚΚΕ και πίστεψε στο Συνασπισμό, να επιστρέψει στο μόνο κόμμα που προσφέρει πραγματική λύση στα αδιέξοδα της πρόσδεσης στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα:

Όλος αυτός ο κόσμος της Αριστεράς που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ ή τον Συνασπισμό στο παρελθόν και που προέρχεται από τις τάξεις του ΚΚΕ ή από άλλες πολιτικές δυνάμεις, καθώς επίσης και όλοι οι Αριστεροί που είναι ανένταχτοι ή ενταγμένοι σε άλλα αριστερά σχήματα και που ο πόθος τους είναι η ανατροπή του σημερινού συστήματος με στόχο την κομμουνιστική προοπτική, θα βρει στο ΚΚΕ τον εκφραστή και οργανωτή αυτής της εξέγερσης και ανατροπής.

Βέβαια, το θέμα δεν σταματά εκεί, αλλά απλά ξεκινά από εκεί, διότι ο κάθε εργαζόμενος που βλέπει μέρα με την μέρα να συρρικνώνεται το βιοτικό του επίπεδο, αλλά και οι προοπτικές που έχει μέσα στο σύστημα αυτό, θα βρει στο εξειδικευμένο και ρεαλιστικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ την πρόταση που οδηγεί τη χώρα στη μοναδική διέξοδο από την κρίση που την ταλανίζει.

Πολύ θερμή ήταν και η δήλωση συστράτευσης του Βασίλη Χονδρογιάννη από τη Θάσο, που στις προηγούμενες εκλογές είχε κατέβει υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Αν. Μακεδονίας – Θράκης με το συνδυασμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από τη μεστή δήλωση, που αξίζει να διαβαστεί ολόκληρη, παραθέτουμε το δεύτερο μισό, όπου εξαίρει τη στάση του κόμματος στα “πέτρινα χρόνια” της αντιμνημονιακής αγανάκτησης, απαντά – από τη σκοπιά ενός ανθρώπου που προέρχεται από έναν χώρο με εγγενή εν πολλοίς αντι – ΚΚΕ αντανακλαστικά – στη γνωστή ρητορική για το “στείρο” κόμμα που λέει σε όλα “όχι”:

Ενώ όλοι οι υπόλοιποι πολιτικοί χώροι (από την ακροαριστερά έως την ακροδεξιά) τσαλαβουτούσαν μέσα σε έναν ανέξοδο αντιμνημονιακό λόγο, το ΚΚΕ δεν το έκανε. Τα χρόνια της κρίσης, είχε το θάρρος να πει τα πράγματα ως είχαν και ας ήταν εκτός του γενικότερου κλίματος “αδελφοσύνης” και “αγανάκτησης”. Όσο κάποιοι προσπαθούσαν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο με κυβερνητικές, εθνικιστικές ή υπερεπαναστικές αυταπάτες, στη λογική της κοινωνίας του θεάματος, το ΚΚΕ συνέχισε να παλεύει για την ενδυνάμωση του ταξικού εργατικού κινήματος. Πάλεψε ώστε να βγουν μπροστά οι φτωχοί αγρότες, οι οποίοι διαλύονται από την ΕΕ και τις πολυεθνικές. Στην τοπική “αυτοδιοίκηση”, με όσες δυνάμεις έχει, δεν σταμάτησε να αναδεικνύει τον αντιδραστικό ρόλο της και τη θέση του μεσάζοντα της κυβέρνησης, της ΕΕ και των μονοπωλίων. Δεν σταμάτησε να παλεύει ενάντια στα ΝΑΤΟικά σχέδια που φέρνουν τον πόλεμο στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Το ΚΚΕ δεν δίστασε να δώσει το χέρι του σε όποιον σηκώνεται.

Πολλοί, καθόλου αφελώς, προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι το ΚΚΕ είναι ένα στείρο κόμμα. Ένα κόμμα του “όχι” σε όλα. Δηλαδή, εγκαλούν το ΚΚΕ διότι δεν λέει “ναι” στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στα ντόπια και ξένα αφεντικά. Το εγκαλούν, διότι δεν λέει “ναι” στη συνέχιση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το κατακρίνουν, διότι δεν συναινεί στη συνέχιση της λιτότητας για τους πολλούς, για να κερδίζουν οι λίγοι. Το εγκαλούν, διότι δεν θέλει να δεχτεί την ανθρωποφαγία, τον πόλεμο, την εκμετάλλευση, την κλοπή του ελεύθερου χρόνου και τη στέρηση της ολόπλευρης ανάπτυξης του ανθρώπου ως κοινωνικό ον. Ναι λοιπόν, σε ό,τι είναι ενάντια στο λαό, πολύ καλά κάνει και λέει “όχι”. Και είναι χρέος όλων μας να το ενισχύσουμε, ώστε να συνεχίσει να βάζει εμπόδια σε όσα θέλουν να φέρουν για εμάς, χωρίς εμάς. Αντίστροφα, όλοι αυτοί οι φίλοι του “ναι”, πόσες φορές τόλμησαν να ψηφίσουν “ναι” σε πρόταση του ΚΚΕ, στη Βουλή, στην περιφέρεια, στους δήμους, σε τοπικό συμβούλιο; Ποτέ και ο λόγος είναι ότι όλοι αυτοί βλέπουν το λαό ως γρανάζια της καπιταλιστικής τους μηχανής. Σε όποιον δεν θέλει να εθελοτυφλεί, είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν πολλά κόμματα, αλλά μόνο 2 πολιτικές. Αυτή της συνέχισης της κυριαρχίας του κεφαλαίου και αυτή του ΚΚΕ.

Για τους παραπάνω λόγους, αλλά και για όλους τους λόγους του κόσμου, θα πορευθώ μαζί με το ΚΚΕ, στηρίζοντάς το παντού».

Οι επόμενες “ψήφοι εμπιστοσύνης” στο ΚΚΕ δεν έχουν φυσικά την πολιτική σημασία των υπολοίπων, έχουν όμως τη δική τους αξία, αποτελώντας ίσως τις πιο απροσδόκητες από όσες έχουμε δει ως τώρα. Φανταζόσασταν ότι ο νέος ΥΠΕΘΑ ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης θα είχε αδερφό που αγαπά τον Κουτσούμπα; Αυτό ισχύει αν πιστέψουμε όσα δήλωσε στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, που μαζί με το πάνελ και τα εκνευριστικά τους κακαρίσματα χάλασαν αρκετά αυτό το ωραίο στιγμιότυπο με το Λευτέρη Αποστολάκη από το καφενείο στο Γεράνι Ρεθύμνου. Ο αδερφός του υπουργού, σωληνάς στο επάγγελμα, ξεκαθάρισε ότι στην – απίθανη για τον ίδιο περίπτωση – ο ναύαρχος να κατέβει υποψήφιος με το Σύριζα, “ψήφο από μένα δεν έχει”, ενώ μετά έκανε σαφή τη δική του προτίμηση, λέγοντας πως “ένα χαμόγελο του Δημητράκη δεν κάνουν όλοι εκεί μέσα”, εννοώντας το γγ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. Μάλιστα, επέκρινε την κυβέρνηση για το ξύλο στους καθηγητές και τις νατοϊκές δαπάνες, σημειώνοντας με τη χαρακτηριστική του ντοπιολαλιά πως: “προχθές δέρνανε τους καθηγητές στο δρόμο και τα 4 δις του ΝΑΤΟ επέσανε απίκο”.

Τέλος, μια στήριξη – έκπληξη ήρθε από την τροτσκιστική “Κομμουνιστική Τάση” που ανατρέπει τους συσχετισμούς δηλώνοντας πως σε αυτή τη μάχη:

 Η επίτευξη του εκλογικού στόχου της 3ης (ή ακόμα και της 2ης), εκλογικής θέσης για το ΚΚΕ, με μία απόλυτα εφικτή εκλογική επικράτησή του επί της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και των διεφθαρμένων πολιτικών ρεταλιών του ΚΙΝΑΛ, θα ανησυχήσει σφόδρα τους Έλληνες καπιταλιστές και τους διεθνείς τους υποστηρικτές, ιμπεριαλιστές της τρόικας και θα δημιουργήσει μια νέα, πιο μαχητική διάθεση στο εργατικό κίνημα, ως σημαντικό εφόδιο στους επερχόμενους, μαζικούς, ταξικούς αγώνες.

Μένει τώρα η επιστροφή, μετά από μια δεκαετία του ΕΚΚ Ποσαδιστών στην υποστήριξη του ΚΚΕ, ώστε να προσδεθούμε για την έφοδο στην ουρανό.