“Kανένα έλεος” στο φασισμό στα σχολεία – Μαθητές στη Μαλακοπή έκαναν αποχή “για συμπαράσταση σε στρατό και αστυνομία στον Έβρο”
Είναι πραγματικά θλιβερό παιδιά 12 ως 14 ετών να διακατέχονται από τέτοιο μίσος απέναντι στους πιο αδύναμους συνανθρώπους τους, είναι ωστόσο και σημείο των καιρών.
Ήταν πέρσι τέτοια εποχή που μερίδα μαθητών, κυρίως σε σχολεία της βόρειας Ελλάδας, επέβαλε εθνικιστικές καταλήψεις με αιχμή του δόρατος το “Μακεδονικό”. Οι προσπάθειες αυτές, πέραν του ότι δεν είχαν τελικά την απήχηση που ήθελαν οι υποκινητές τους, ιδιαίτερη η ΧΑ που πόνταρε πολλά σε αυτές για να ανατρέψει τον αναπόφευκτο τελικά εκλογικό της κατήφορο, ξεφούσκωσαν μετά από ένα διάστημα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι απομακρύνθηκε κι ο κίνδυνος του φασισμού από τα σχολεία.
Μέσα στο κλίμα εθνικιστικής υστερίας των ημερών, μαθητές του 1ου γυμνασίου Μαλακοπής στη Θεσσαλονίκη, άγνωστο με ποια διαδικασία και νομιμοποίηση, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τρίωρη αποχή από τα μαθήματά τους “σε ένδειξη συμπαράστασης στους στρατιώτες που φυλάν τα σύνορα”.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ολιγάριθμη ομάδα μαθητών, όπως τουλάχιστον διακρίνεται σε φωτογραφία που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, ανάρτησε στα κάγκελα του προαυλίου ελληνικές σημαίες καθώς και πανό με συνθήματα όπως “Τρίζουν τα κόκαλα των ηρώων του ’21” και “Σύνορα κλειστά – Έλεος σε κανέναν”. Επικαλούνται την ίδια έλλειψη ελέους που έδειξαν και στους προπαππούδες τους, όταν έφταναν από τη Μαλακοπή της Καππαδοκίας για να θεμελιώσουν τη σημερινή γειτονιά μεταξύ Δήμου Πυλαίας και Θεσσαλονίκης. Τα κόκαλα των δικών τους προγόνων είναι αυτά που θα τρίζουν, που είχαν έρθει κι εκείνοι άρον – άρον με όποιον τρόπο μπορούσαν, για να εισπράξουν το χαρακτηρισμό “τουρκόσποροι”. Είναι πραγματικά θλιβερό παιδιά 12 ως 14 ετών να διακατέχονται από τέτοιο μίσος απέναντι στους πιο αδύναμους συνανθρώπους τους, είναι ωστόσο και σημείο των καιρών. Οι μαθητές ωστόσο μπορούν και πρέπει να αντιτάξουν τείχος στο ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, όπως το έκαναν και πέρσι, ώστε τέτοια περιστατικά να παραμείνουν μια θλιβερή παραφωνία, όπως τους αξίζει.