Κλιμακώνει με επείγον υπόμνημα τη νιρβάνα της η ΓΣΕΕ

Η ταξική πάλη πολλές φορές οξύνεται -όταν δεν καταργείται με άνωθεν διατάγματα- παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις, εκδηλώνεται με τις πιο σκληρές μορφές και τα πιο ακραία μέσα. Όπως πχ τα επείγοντα υπομνήματα της ΓΣΕΕ στους βουλευτές, για να μην ψηφίσουν την επίμαχη τροπολογία για τη λήψη αποφάσεων για απεργία.

“Οι αστοί τρομάξανε και κάστρα φτιάξανε”, για να κρυφτούν από τα παιδιά των εργατών και βασικά από τη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Όσοι νόμιζαν πως ο κυβερνητικός σχεδιασμός θα περνούσε χωρίς εμπόδια, είναι γελασμένοι. Δεν υπολόγιζαν ασφαλώς το επείγον υπόμνημα της ΓΣΕΕ, την τρίωρη στάση εργασίας που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ, το κάλεσμα σε συγκέντρωση το απόγευμα της Δευτέρας έξω από τη Βουλή. Μιλάμε για μια πρωτοφανή κλιμάκωση, ένα βήμα πριν από την ένοπλη εξέγερση και την επαναστατική κατάληψη της εξουσίας.

Στο υπόμνημά της προς τους βουλευτές, η διοίκηση της ΓΣΕΕ αναγνωρίζει (πάλι καλά) πως το νομοσχέδιο υπονομεύει το δικαίωμα στην απεργία και τους καλεί να πράξουν το καθήκον τους, υπερασπιζόμενοι το Σύνταγμα και τις δημοκρατικές ελευθερίες. Το ερώτημα είναι γιατί δεν κάνει η ίδια το καθήκον της αλλά περιμένει άλλοι να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Γιατί δεν προκηρύσσει τουλάχιστον μια απεργία, για να υπερασπιστεί την απεργία ως δικαίωμα και κατάκτηση.

Από μια άλλη σκοπιά βέβαια, παίζει πολύ καλά τον (παραλυτικό) ρόλο της και εκτελεί ακριβώς αυτά που της αντιστοιχούν, ώστε να μην κουνηθεί φύλλο ενάντια στα νέα μέτρα και να συνεχιστεί η χειμερία νάρκη της εργατικής τάξης. Άξιος ο παχυλός μισθός της εργοδοτικής γραφειοκρατίας…