Κυάμων απέχετε!

Κυάμωση ή και φαβισμός (τα κουκιά στα αρχαία ελληνικά λέγονται κύαμοι) είναι μια αιμολυτική ασθένεια γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη και οφείλεται στη γενετική έλλειψη ενός ενζύμου (G6PD). Ενίοτε είναι και θανατηφόρα. Οσοι πάσχουν απ’ αυτήν πρέπει να μην τρώνε κουκιά ή φάβα, να μην έρχονται σε επαφή με ναφθαλίνη, να μην καταναλώνουν ασπιρίνη, κινίνη κλπ… Η ιπποκράτειος προτροπή ισχύει μέχρι σήμερα: Κυάμων απέχετε, αποφεύγετε τα κουκιά.

Η συλλογή και κατανάλωση κουκιών για να διατηρηθεί στη ζωή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τη φάβα ΑΝΕΛ και το άθλιο επίπεδο τεχνητής όξυνσης ανταγωνιστικών παθών και εμετικών ατακών, στο οποίο κινήθηκε, επιτρέπουν, αν δεν επιβάλλουν, το σαρκασμό της ασθένειας που πλήττει εκ γενετής την οπορτουνιστική αριστερά.

Κακό πράγμα αυτά τα άτιμα κουκιά – ψήφοι, σύντροφοι, ειδικά στο αστικό χωράφι, όπου τα όσπρια, τροφή θρεπτική και χορταστική, πολύ συχνά τα χτυπάει στη ρίζα τους ο ιμπεριαλιστικός λύκος, αυτό το παρασιτικό φυτό των κουκιών και των μπιζελιών, δυνατό και χυμώδες κατά το λευκαδίτικο γλωσσικό ιδίωμα.

Κακά τα ψέματα, η ζημιά απ’ την πατριδοκαπηλία και τη μικροπολιτική, όταν πρόκειται για πολιτικές αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον των παιδιών, όπως είναι η συμφωνία σήμερα με την ΠΓΔΜ και αύριο με την Αλβανία ή η υποδούλωση της Παιδείας στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, είναι ήδη ιδεολογικά και κοινωνικά μεγάλη. Μετά από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με κουκιά από την Μεγαλοοικονόμου ως τον Παπαχριστόπουλο, περασμένα από το μύλο του Βαρουφάκη και της Κωνσταντοπούλου, στην αλεστική μηχανή των μνημονίων, οι πολίτες κινδυνεύουν να συνηθίσουν να βλέπουν στον καθρέφτη το τσιπρέικο είδωλό τους. Χωρίς τσίπα να γλείφουν εκεί που έφτυναν. Να θεραπεύουν τον αντιαμερικανισμό τους με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, υπηρέτες σκοτεινών συμφερόντων και χωραφάκια κάνναβης ως και στις ταράτσες δημόσιων κτιρίων. Ικανοί για όλα. Να πουλάνε τον διπλανό. Να πουλάνε εμείς και να λένε εγώ. Να βαφτίζουν πολιτική καινοτομία την υποταγή στις μεγάλες ξένες δυνάμεις. Να δέχονται ως πατριωτικό καθήκον το ρόλο του καλού υπηρέτη των ξένων αφεντάδων. Να κομπάζουν για τον ηγετικό ρόλο του μεντεσέ.