Λίγο Ναζί, λίγο Ιησούς και το εθνίκι μου

Εάν “σοβαρή Χρυσή Αυγή” σημαίνει νεοναζί συμμορία, αλλά χωρίς αίματα, μαχαίρια και τάγματα κρούσης, ο Βελόπουλος είναι αυτό που ψάχνατε, ή μάλλον αυτό που έψαχνε το σύστημα. Και δεν πρέπει να είναι ακριβώς τυχαίο πως ο Χατζηνικολάου τον προλόγισε ως τη “θετική έκπληξη των εκλογών” -ποσοτικά μιλώντας. Ή μήπως όχι; Τυχαίο κι αυτό “συνέλληνες”;

Αρκούν αυτά όμως για να πούμε έναν ψεκασμένο ακροδεξιό φασίστα; Η ακροδεξιά αγαπά τις θεωρίες συνωμοσίας, τα fake news και τις επιστολές του Ιησού, που κάνουν χυλό τα μυαλά του κόσμου και τον κάνουν πιστό ποίμνιο του κάθε επίδοξου φυρερίσκου. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, η γενική ανάλυση, όσο και τα ίδια τα λόγια του, στη σημερινή εμφάνισή του στο δελτίο του ΑΝΤ-1.

“Δεν είναι ναζί όλοι οι οπαδοί της χρυσής αυγής”. Αλλά “θα ήμουν περήφανος αν εξαφάνιζα τους ναζί από τη χώρα”, όπως διόρθωσε, παίρνοντας τη σχετική πάσα από τον παρουσιαστή του κεντρικού δελτίου του Αντέννα. Αλλά και κλείσιμο ματιού με αναφορές σε”λαθρομετανάστες”, “λαθρο-εισβολείς” κοκ. Η ιδεολογία είναι ακριβώς η ίδια, αλλάζει απλώς το στιλ και το περιτύλιγμα.

Αποκορύφωμα η πολύ εύγλωττη παραδοχή “τα πολύ ναζιστικά με βρίσκουν αντίθετο”. Εντάξει λίγος ναζισμός πάντα βοηθά, αρκεί να μην το παρακάνουμε. Ε όχι και μαχαίρι, όπως είχε πει κάποτε μια ένστολη ψυχή στο δολοφόνο Ρουπακιά κατά τη σύλληψή του. Ένας φασισμός με μηδέν λιπαρά και χωρίς γλουτένη, αλλά με μπόλικα θαυματουργά βότανα, να τι χρειάζεται και τι φέρνει στο προσκήνιο η “Ελληνική Λύση”. Η σοβαρή “χρυσή αυγή” που τόσο ζητούσε το σύστημα, κατασκευάζεται μπροστά μας. Και τα τηλεοπτικά κανάλια είναι εκεί για να την βοηθήσουν να μείνει για τα καλά στο προσκήνιο.