Mahmoud al-Sayed Mousa, Αιγύπτιος ψαράς: «Έσωσα 23 Έλληνες από τις πυρκαγιές»

Σε συνέντευξη στο Al Jazeera ο Mahmoud al-Sayed Mousa περιγράφει στιγμή προς στιγμή τη διάσωση: «Είτε τους φέρνουμε πίσω είτε πεθαίνουμε μαζί τους, ας είναι θέληση του Θεού» είπε στον ιδιοκτήτη του ψαράδικου, Κώστα, την ώρα που τους έπνιγαν οι καπνοί.

Ήταν 6.30 το απόγευμα στις 23 Ιουλίου, ο Mahmoud al-Sayed Mousa χαλάρωνε στον καναπέ του, όταν χτύπησε το τηλέφωνο, γράφει ο Patrick Strickland στο ρεπορτάζ του στο Al Jazeera.

Οι πυρκαγιές είχαν φθάσει στο Μάτι και οι άνθρωποι έτρεχαν απελπισμένοι στη θάλασσα για να ξεφύγουν.
«Πάμε γρήγορα», του είπε ο Κώστας, το αφεντικό του.

Ο 46χρονος Αιγύπτιος ψαράς έφυγε από το σπίτι του και ανέβηκε στο ποδήλατό του. Μπορούσε να δει από μακριά τα πυκνά σύννεφα του καπνού, να καλύπτουν τις ακτές και έκανε πετάλι όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

Σε λίγα λεπτά έφτασε στο λιμάνι της Νέας Μάκρης, όπου επιβιβάστηκαν στο σκάφος. Σήκωσαν πανιά.
«Ακούσαμε ότι 150 άνθρωποι ήταν παγιδευμένοι μεταξύ της φωτιάς και της θάλασσας», λέει στο Al Jazeera.
Δυνατά κύματα κούναγαν το σκάφος. Ο άνεμος έφερε το πυκνό μαύρο νέφος στη θάλασσα, αλλά αυτοί συνέχισαν, βήχοντας όλο και περισσότερο, όλο και πιο κοντά στις ακτές του Ματιού.Κόκκινα ελικόπτερα διάσωσης πέταγαν από πάνω τους.

Κατέγραψε ένα μεγάλο μέρος από αυτό, στο κινητό του τηλέφωνο, αποστέλλοντας ζωντανά βιντεοκλίπ στο λογαριασμό του στο Facebook. Το ένα έδειχνε το λευκό αλιευτικό σκάφος να επιταχύνει προς την κατεύθυνση του καπνού «Πηγαίνουμε να σώσουμε τον κόσμο από τη φωτιά», λέει ο Mousa στο στιγμιότυπο.

Τα συντρίμμια ήταν διάσπαρτα στο νερό. Ο Κώστας και ο Mousa πλησίασαν ένα πυκνό σύννεφο που εμπόδιζε τη θέα τους προς τα σπίτια που καίγονταν.

«Δεν μπορούσαμε να δούμε μπροστά μας και δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε», θυμάται.
«Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή», λέει ενώ κυλάνε δάκρυα στα κουρασμένα μάτια του. «Αν μπαίναμε στον καπνό, θα μπορούσαμε να πεθάνουμε. Αν δεν μπαίναμε, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να σωθούν»

Ο Mousa είναι ένας από τους χιλιάδες Αιγύπτιους ψαράδες στην Ελλάδα. Ήταν 16 ετών όταν εγκατέλειψε την πατρίδα του Ezbet El Borg, μια βόρεια παράκτια πόλη με μεγάλο αλιευτικό κλάδο.Στα 30 χρόνια του εδώ, λέει ότι δεν έχει δει τίποτα τόσο τρομακτικό όσο οι πυρκαγιές.

Πίσω στο σκάφος, η μυρωδιά του καμένου ξύλου έπνιγε τον Mousa. Μέσα από τη θολή ομίχλη, άκουσε τις απελπισμένες κραυγές των γυναικών και των παιδιών. Κάλυψε το στόμα και τη μύτη του με ένα πανί για να προσπαθήσει να περιορίσει τους καπνούς που εισέπνεε.Οδήγησαν το σκάφος στο σκοτάδι, αβέβαιοι για το τι τους περίμενε.

«Είτε τους φέρνουμε πίσω είτε πεθαίνουμε μαζί τους, ας είναι θέληση του Θεού», είπε ο Μousa στον Κώστα.
Καθώς οι κραυγές των ανθρώπων που ζητούσαν βοήθεια αυξάνονταν, ο Μousa έκοψε ένα σχοινί και το έριξε στη θάλασσα. Κάποιος το άρπαξε. Τράβηξε έναν άνδρα πάνω στο σκάφος.

Το φως της ημέρας εξασθενούσε καθώς ο ήλιος βυθιζόταν πίσω από τους λόφους. Έψαξαν στα νερά γύρω τους, τραβώντας κάθε άτομο που έβρισκαν.

«Τους τραβήξαμε σαν να ψαρεύαμε», θυμάται ο Mousa. «Οι άνθρωποι έκλαιγαν και έτρεμαν ενώ μας αγκάλιαζαν».
Μέχρι τη στιγμή που τελείωσαν, είχαν σώσει 23 Έλληνες και 4 σκυλιά, εκτιμά ο Mousa.Ο Μousa και ο Κώστας έφεραν τους επιζώντες πίσω στη ξηρά, στη Νέα Μάκρη.

«Δεν ήταν τίποτα», έλεγε ο Mousa στους επιζώντες που τον ευγνωμονούσαν.

Αρκετοί άλλοι Αιγύπτιοι ψαράδες απάντησαν στην πρόσκληση για βοήθεια από την ακτοφυλακή ενώ οι ομάδες μεταναστών του Πακιστάν και του Αφγανιστάν, όπως αναφέρει το Al Jazeera, έστειλαν εθελοντές στο Μάτι για να βοηθήσουν στην προσπάθεια διάσωσης.

Ο Naim Elghandour, ο Αιγύπτιος πρόεδρος του Μουσουλμανικού Συλλόγου της Ελλάδας, περιγράφει την προσπάθεια των μουσουλμάνων προσφύγων και μεταναστών κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών και μετά, ως «ηρωική».

«Στο παρελθόν, οι Αιγύπτιοι ψαράδες έπεσαν θύματα ρατσιστικής βίας από το εγκληματικό κόμμα της Χρυσής Αυγής», είπε ο Naim Elghandour στο Al Jazeera, αναφερόμενος στο νεοφασιστικό κόμμα.
«Αλλά η ανθρωπότητα δεν διαφοροποιεί τις εθνικότητες και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των Ελλήνων και των Αιγυπτίων».

Παρόλο που η τραγωδία ήταν μεγάλη, ο Μousa λέει: «Είμαι χαρούμενος που ήμουν μέρος του λόγου για τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι σώθηκαν … Ήταν καθήκον μας να βοηθήσουμε»

Πηγή: klik.gr