Ο Γεραπετρίτης, οι πέντε χιλιάδες ΜΕΘ και η κυβερνητική υποκρισία
Πέρα από την πολυσυζητημένη αποστροφή του υπουργού επικρατείας για τη σύνδεση νεκρών – αριθμού ΜΕΘ, υπάρχει ένα προπαγανδιστικό αφήγημα επίμονο και πολύ σοβαρότερο από τις πιθανές εκφραστικές αδεξιότητες των “αρίστων”.
Πολύς ντόρος έχει γίνει από το πρωί, με αφορμή την παρουσία του υπουργού επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη σε εκπομπή της ΕΡΤ και την αναφορά τους στις ΜΕΘ, τις οποίες φέρεται να συνέδεσε με μεγαλύτερο αριθμό νεκρών, αναφέροντας πως “Θα θέλαμε να είχαμε και 2 χιλιάδες και 3 και 5. Δεν είναι όμως η λύση του ζητήματος. Πρώτα απ’ όλα να προφυλασσόμαστε οι ίδιοι, για να μη χρειάζεται να καταφεύγουμε. Αν είχαμε 5 χιλιάδες, αυτό θα σήμαινε ότι θα είχαμε έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό νεκρών.”
Πολλοί στάθηκαν στη συγκεκριμένη έκφραση, η οποία όμως είναι μάλλον μια άστοχη διατύπωση σε σόλοικα ελληνικά, παρά η ουσία της τοποθέτησης, που είναι εξίσου εξοργιστική και επικίνδυνη. Από τα συμφραζόμενα (“Σκοπός δεν είναι να μεγιστοποιήσουμε αυτούς που μπαίνουν. Αλλά να απομειώσουμε το φαινόμενο, προσπαθώντας να έχουμε κατά τη φυσιολογική φορά των πραγμάτων”) γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει αιτιακή σύνδεση του αριθμού των ΜΕΘ με τους νεκρούς, υπάρχει όμως συνειδητή προσπάθεια του υπουργού να υποβαθμίσει τη σημασία των ΜΕΘ, άρα και το μέγεθος της κυβερνητικής ολιγωρίας στο ζήτημα όλους αυτούς τους μήνες. Παρά τις κομπορρημοσύνες του Γεραπετρίτη περί “υπερδιπλασιασμού των ΜΕΘ”, παραβλέποντας βολικά ότι το σημείο εκκίνησης ήταν εξαιρετικά χαμηλό, όσο και το ότι δεν υπάρχει στελέχωση όλων των κλινών με το κατάλληλο προσωπικό για να λειτουργήσουν, τίποτε δεν αλλάζει στο ότι η χώρα βρέθηκε αθωράκιστη ενόψει του προδιαγεγραμμένου σχεδόν από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας παγκοσμίως δεύτερου κύματος στο βόρειο ημισφαίριο.
Ο Γεραπετρίτης μάλιστα παραδέχτηκε, σχεδόν αφοπλιστικά θα έλεγε κανείς, πως οι ΜΕΘ ήταν “μονίμως κατειλημμένες, όχι απλώς λίγες. Ήταν αδύνατο να βρεθεί μια ΜΕΘ, ακόμα και προ COVID”. Παραδέχεται, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η κυβέρνησή του, σε συνέχεια των προηγούμενων, συνειδητά άφηνε να διαιωνίζεται μια οριακή κατάσταση σε ένα νευραλγικό τομέα των νοσοκομείων. Επιπλέον, άφησε πρακτικά ανεκμετάλλευτο το μεγάλο χρονικό διάστημα από την πρώτη καραντίνα που στωικά υπέμεινε ο ελληνικός λαός, περιοριζόμενη σε μπαλώματα και “χορηγίες”, ενώ σήμερα μόλις ο πρωθυπουργός ανήγγειλε την μετατροπή των συμβασιούχων στις ΜΕΘ σε αορίστου χρόνου, σε μια κίνηση δημιουργίας εντυπώσεων κατόπιν εορτής.
Ο υπουργός επικρατείας προσπαθεί να υποβαθμίσει τη σημασία ύπαρξης ικανού αριθμού ΜΕΘ, κάτι που αποτελεί πρόκληση για τις οικογένειες των νεκρών, οι μισοί από τους οποίους για το μήνα Οκτώβριο, όπως είχε αποκαλύψει ο “Ριζοσπάστης”, πέθαναν εκτός ΜΕΘ, ενώ στοιχεία για τον τρέχοντα μήνα δεν υπάρχουν. Παράλληλα, η απελπιστική έλλειψη ΜΕΘ σχετίζεται και με τη γενικότερη μετατροπή του ΕΣΥ σε “ΕΣΥ μιας νόσου”, όπου εκτός από όσους βλέπουν τα τακτικά τους χειρουργεία να παραπέμπονται στις καλένδες, τρέμουν και όσοι βρεθούν σε ανάγκη εντατικής θεραπείας χωρίς COVID. Το ότι η κυβέρνηση μέσω των στελεχών της προσπαθεί να δημιουργήσει ψευδοδιλήμματα τύπου μέτρα προστασίας ή ΜΕΘ, την ώρα μάλιστα που τα πρώτα περιορίζονται ουσιαστικά σε ένα λοκντάουν που αφήνει ΜΜΜ και πολλούς χώρους δουλειάς σε συνθήκες υπερμετάδοσης του ιού, είναι απλά δείγμα του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται, αδιέξοδο που μαγικές εικόνες “ενίσχυσης του ΕΣΥ” και ατέλειωτα τροπάρια περί ατομικής ευθύνης δεν μπορούν να κρύψουν.