Ο… “Βουκεφάλας του Περισσού” και τα πράσινα άλογα των Πασόκων του Βαξεβάνη

Τελευταίο και καταϊδρωμένο ήρθε να προστεθεί το Documento του Βαξεβάνη, η κίτρινη “Αυγή” δηλαδή, στη χορεία των συκοφαντών του ΚΚΕ για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Κι αφού στην επιχειρηματολογία αυτή καθεαυτή δεν είχε και πολλά να προσθέσει, καθώς αυτή δεν αποκλίνει από το σκονάκι του Καρτερού που αναπαρήγαγαν σε όλες τις πτώσεις όλοι τους, από τα συριζοτρόλ μέχρι τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, είπε να πρωτοτυπήσει με ένα σκίτσο που απεικονίζει το Δημήτρη Κουτσούμπα ντυμένο… αρχαιομακεδονικά και τον τίτλο “Ο Βουκεφάλας του Περισσού”. Δεν έχει σημασία που το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που ουδέποτε ασχολήθηκε με Μεγαλέξαντρους και σάρισες, αρκεί να δημιουργηθεί ακόμα και οπτικά κάποιου είδους σύνδεση με τους μακεδονομάχους των εθνικιστικών συλλαλητηρίων, ορισμένοι εκ των οποίων ως γνωστών εμφανίστηκαν ως έτοιμοι να κατακτήσουν τη Βακτριανή.

Στη συνέχεια, εργαλειοποιώντας και λίγο Γιάννη Ρίτσο κατά την προσφιλή συριζαϊκή συνήθεια, ο αρθογράφος Ι.Σ.Καριώτης αναφέρεται στο «ταράκουλο» που θα έπαθαν τα παιδιά της ΚΝΕ που ‘λεγαν στη ζωή το μέγα «ναι» με το όχι του Κουτσούμπα στη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ. Πολλά από τα παιδιά της ΚΝΕ εκείνης της δεκαετίας σκόρπισαν βέβαια στους πέντε ανέμους, όπως θα ξέρει καλά και το αφεντικό του, που ξεκίνησε την καριέρα του στο Ριζοσπάστη πριν τρεις και κάτι δεκαετίες. Ίσως πάλι να αναφέρεται στη Σώτη Τριανταφύλλου, που από το πολύ ταράκουλο υπέγραψε κείμενο υπέρ της συμφωνίας κι ας σιχαίνεται τους «σταλινικούς» του Σύριζα.

Πάντως τόσο χυδαίες αστικές ερμηνείες, ότι τάχα η θέση του ΚΚΕ δεν είναι πάγια πολιτική δεκαετιών, αλλά προσωπική επιλογή του Κουτσούμπα ή του όποιου γραμματέα, που θα γράψει το όνομά του στην ιστορία με μαύρα γράμματα, δεν ξέρουμε πόσοι από τους κνίτες εκείνης της εποχής, όπου κι αν πήγαν, θα τις υιοθετούσαν. Εξαιρούνται ο Θεοδωρικάκος που παίζει σήμερα πρώτο επικοινωνιακό βιολί στη ΝΔ και – στην αρχή της επόμενης δεκαετίας – ο ίδιος ο πρωθυπουργός που εξαργύρωσε με τον καλύτερο για εκείνον τρόπο τα κνίτικά του ένσημα.

Στη συνέχεια ο σχολιαστής ταυτίζει και πάλι τις απόψεις του ΚΚΕ με εκείνες του Μιχαλολιάκου, του Άδωνι και του Μιχαλολιάκου, επειδή τάχα το κόμμα δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα να έχουν όνομα και και να υπάρχουν. Αυτά την ίδια στιγμή που η εφημερίδα κυκλοφορεί με αφιέρωμα “Προοδευτικό μέτωπο vs μαύρη συμμαχία”, πασχίζοντας προφανώς να εντάξει στην τελευταία και το ΚΚΕ. Δηλαδή κάτι σαν ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις εναντίον Δεξιάς, μόνο που οι κομμουνιστές δε λογίζονται πια στις πρώτες, αφού έβγαλαν τα συμπεράσματά τους για τους κάθε εποχής και απόχρωσης πασόκους, και πρέπει να σπιλωθούν με κάθε τρόπο, σε μια αυριανικού τύπου εκδοχή της θεωρίας των δύο άκρων.

Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Documento που αναδημοσιεύει μια παλιά συνέντευξη του Φλωράκη από το Ριζοσπάστη, την οποία πριν καιρό είχαμε προβάλει κι από εδώ, προσπαθώντας να καταδείξει τις ανακολουθίες τάχα των απόψεών του κόμματος τότε και τώρα για το ζήτημα. Είναι όμως μάλλον αστείο ότι προσπαθούν να πουλήσουν ως “αλλαγή θέσης” κομμάτια τα οποία αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, σημεία στα οποία ο Χαρίλαος κυριολεκτικά τους αποστομώνει από τον τάφο. Όπως αυτό:

Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ. Ο δικός μας προσανατολισμός είναι επίσης προς την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Ποια είναι η εμπειρία της Ελλάδας από τέτοιες ενώσεις σε διεθνές επίπεδο;

– Η εμπειρία της Ελλάδας είναι πικρή. Τίποτα το καλό δεν είδαμε. Το πρόβλημα της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας έγινε πιο οξύ. Ουσιαστικά, σήμερα την πολιτική της Ελλάδας την επεξεργάζονται και μας τη στέλνουν από τις Βρυξέλλες. Μια πολιτική που εξυπηρετεί τα μεγάλα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, που εξουσιάζουν τη λεγόμενη κοινή αγορά. Αυτή είναι η δική μας πείρα.

– Υπάρχει εθνικισμός στην Ελλάδα;

– Βεβαίως, υπάρχει. Υπάρχει και σε μας και σε σας.

Και σε άλλο σημείο:

Τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εσείς βλέπετε αυτούς που προωθούν τον εθνικισμό σ’ αυτή την περιοχή ως μέθοδο;

– Βεβαίως. Εκμεταλλεύονται τα αισθήματα ορισμένων ντόπιων. Αγνοείτε μήπως τη διακήρυξη του Κλίντον για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων; Ποια είναι η Νέα Τάξη; Νέα Τάξη σημαίνει εξασφάλιση του οικονομικού και πολιτικού ελέγχου. Υποθάλπουν τις διαμάχες ανάμεσα στις μειονότητες κι έρχονται μετά με το φωτοστέφανο της ειρήνης.

Ή αλλού:

Εμείς είπαμε ευθύς εξαρχής ότι το κύριο δεν είναι το όνομα. Είναι βεβαίως ένα ζήτημα, που μπορεί να λυθεί, αλλά δεν είναι το κύριο. Τονίσαμε ότι και το πρόβλημα του ονόματος να μην υπήρχε, δε θα ξεμπερδεύαμε με τον εθνικισμό και από τις δυο πλευρές. Αυτοί π. χ. που λέγανε σε κάποιο συνέδριο στο Μοναστήρι ότι “το επόμενο συνέδριο θα το κάνουμε στη Θεσσαλονίκη”, θα σταματούσαν να λένε αυτές τις ανοησίες, αν το πρόβλημα του ονόματος δεν υπήρχε. Δεν είναι λοιπόν το πρόβλημα του ονόματος το κύριο. Το όνομα απλώς διευκολύνει ορισμένους εθνικιστές να κάνουν την προπαγάνδα τους.

Πόσο πιο καθαρά να το πει δηλαδή; Σε τι άλλαξε η στάση του κόμματος που καταγγέλλει ΕΕ και ΝΑΤΟ και τον εκατέρωθεν εθνικισμό; Τι άλλαξε σε σχέση με την πάγια θέση πως το όνομα δεν είναι το βασικό πρόβλημα;

Αντί λοιπόν να κατηγορούν το ΚΚΕ ότι χρησιμοποεί ως “φύλλο συκής” το σύνθημα περί φιλίας των λαών, όπως μας λέει ο Καριώτης στο κλείσιμο του βαρυσήμαντου σχολίου του, ας σταματήσουν εκείνοι να χρησιμοποιούν ως δικό τους φύλλο συκής το Χαρίλαο, την Γκίνη και τους άλλους νεκρούς αγωνιστές Σλαβομακεδόνες, τους απόγονους των οποίων το ’92 οι ίδιοι ή οι διπλανοί τους στα συλλαλητήρια αποκαλούσαν “Γυφτοσκοπιανούς” και “Σκοπιανά σκυλιά”. Αιδώς Αργείοι ή απλά “έλεος κάπου”.