Οι 48 ώρες που δε συγκλόνισαν κανέναν
Τον Κουφοντίνα πολλοί τον ξέρουν και ξέρουν και πολλά απ’ όσα έχει κάνει. Κάποιοι έχουν διαβάσει και τα βιβλία του, για να έχουν μια πιο σφαιρική εικόνα. Όλοι όμως έχουν μάθει λεπτό προς λεπτό τι έκανε στην 48ωρη άδειά του από τη φυλακή.
Τον Κουφοντίνα πολλοί τον ξέρουν και ξέρουν και πολλά απ’ όσα έχει κάνει. Κάποιοι έχουν διαβάσει και τα βιβλία του, για να έχουν μια πιο σφαιρική εικόνα. Όλοι όμως έχουν μάθει λεπτό προς λεπτό τι έκανε στην 48ωρη άδειά του από τη φυλακή.
Πριν από την άδεια, που ευτυχώς δεν έγινε από νωρίς γνωστή γιατί πόση τέτοια ενημέρωση να αντέξουμε πια, είδαμε/διαβάσαμε ένα ρεσιτάλ βλακείας από γνωστούς και μη εξαιρετέους. Τι για κίνδυνο για τη δημοκρατία, τι για αμετανόητο εγκληματία που ως τέτοιος δεν πρέπει να βγαίνει έξω, τι προτροπές σε ΗΠΑ, Αγγλία να κλείσουν τις πρεσβείες γιατί θα απελευθερωθεί το Κράκεν κοκ. Πρωτοπόροι σε αυτό φυσικά η οικογένεια Μητσοτάκη που βρήκε ευκαιρία για λίγη τρομολαγνεία, πενθώντας, φορώντας σκούρα ρούχα και μιλώντας πολύ σοβαρά.
Για την ιστορία, το δικαίωμα στην άδεια είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κρατούμενου μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, με μόνη προϋπόθεση να μην έχει υποπέσει σε αδίκημα εντός της φυλακής. Το έχουν χρησιμοποιήσει πάρα πολλοί κρατούμενοι όλα αυτά τα χρόνια, με διάφορες κυβερνήσεις όπως πχ ο Χριστόδουλος Ξηρός (που μάλλον έψαχνε την κατάλληλη βαφή για τα μαλλιά) ή ο Μαζιώτης.
Και με τα πολλά φτάνουμε στο πρωί της Πέμπτης. Ο ΣΚΑΙ ως σωστό ενημερωτικό μέσο έχει στήσει κάμερες έξω από τον Κορυδαλλό περιμένοντας να βγει ο Κουφοντίνας. Σχολιάζει ποιοι είναι εκεί (λες και είναι ποινικό αδίκημα να θες να υποδεχτείς έναν κρατούμενο), το ύφος του Κουφοντίνα (που ήταν απρόσμενα χαμογελαστό) και αν είχε λίγο περισσότερο χρόνο θα έφερνε και την κριτική επιτροπή του Μy style rocks να σχολιάσει τις ενδυματολογικές προτιμήσεις των παρευρισκόμενων. Στο στούντιο τυχαία (;) η Ντόρα Μπακογιάννη με μαύρο ταγέρ, πενθεί για τη δημοκρατία που χάνεται.
Δε σταματάμε όμως εκεί. Το βράδυ κάμερες στην ταβέρνα που πήγε να φάει (“γιατί άραγε δεν ήθελε σπιτικό φαγητό; Κάμερα σε μένα..”). Παράλληλα, συνέντευξη με την ιδιοκτήτρια που μας πληροφόρησε ότι ήταν ευδιάθετος και ορεξάτος. Απογοήτευση του δημοσιογράφου που περίμενε κάποιο σχόλιο του στυλ με απείλησε με μαχαίρι γιατί δεν του άρεσε το σαγανάκι. Το βράδυ κάμερες στο σπίτι να δούμε ότι επέστρεψε και ξεκλείδωσε την πόρτα (ουάου).
Η Παρασκευή κύλησε χαλαρά με κυνήγι στο Βαρνάβα ψάχνοντας τα μελίσσια του Κουφοντίνα. Και συνεχίζουμε δυναμικά ως το πρωί του Σαββάτου.
Ανθρωποφαγία, τρομοκρατία και αποπροσανατολισμός σε όλο τους το μεγαλείο. Κανένας σεβασμός στην ιδιωτική ζωή ενός ανθρώπου. Τρόμος ότι κινδυνεύουμε όλοι για 48 ώρες. Και κυρίως καμία προσοχή στα σημαντικά. Σε αυτές τις δύο ημέρες πέρασε ένας νόμος που ελαστικοποιεί το ωράριο των γιατρών και η κυβέρνηση που θα καθαρίσει τα ΜΜΕ και έβαλε τους καναλάρχες να πληρώσουν είπε να τους μειώσει τον ειδικό φόρο διαφημίσεων. Αλλά αυτά δεν είναι το θέμα του παρόντος άρθρου.
Για Λακεδαιμόνιους να μιλούμε τώρα…
Mariori