“Οι λέξεις τελειώνουν…” – Η κοροϊδία και τα δώρα στις επιχειρήσεις ποτέ

Αφού φρόντισε να κρατήσει το φιλοθεάμον κοινό σε αγωνία, μεταθέτοντας συνεχώς την ώρα του πολυαναμενόμενου διαγγέλματος σχετικά με τα νέα μέτρα για τον κορονοϊό, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε αυτά που εδώ και μέρες αφήνονταν να διαρρεύσουν στον τύπο, αν και αυτή τη φορά οι συστημικοί κονδυλοφόροι πρόσεξαν λίγο παραπάνω στα κόπι – πέιστ των νον – πέιπερ. Εμείς ακούσαμε προσεχτικά το διάγγελμα και το μεταφράζουμε στην πραγματική ελληνική, πίσω από τα βαρύγδουπα προπαγανδιστικά φληναφήματα. Τι μας είπε λοιπόν ο νέος Μωυσής;

Ύστερα από μία μακρά περίοδο σταθερότητας, τα κρούσματα αυξάνονται εκθετικά και στη χώρα μας. Και οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι, σύντομα, η νέα επέλαση της πανδημίας θα κλονίσει τις αντοχές του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Δοκιμάζοντας όχι μόνο ασθενείς, αλλά και τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μας.

Δεν είχαμε μακρά περίοδο σταθερότητας, αλλά χρόνο που σπαταλήθηκε, παρά τις τεράστιες θυσίες του λαού την άνοιξη, χωρίς να γίνει το παραμικρό για να ενισχυθούν οι δομές του ΕΣΥ, που τώρα θα… “κλονιστούν οι αντοχές του”.

Όπως την άνοιξη πετύχαμε ν’ αποκρούσουμε τον ιό και το καλοκαίρι επανεκκινήσαμε την οικονομία και τον τουρισμό, ελέγχοντας τις δυσκολίες, έτσι και τώρα οφείλουμε να κινηθούμε ξανά προληπτικά. Και με ένα δυναμικό σχέδιο τον Νοέμβριο να διεκδικήσουμε έναν πιο αισιόδοξο Δεκέμβριο. Με, όσο το δυνατόν, ομαλότερη κοινωνική ζωή και μεγαλύτερη κίνηση στην αγορά των Χριστουγέννων και των γιορτών.

Τα μέτρα λαμβάνονται τώρα με ορίζοντα να κινηθεί η αγορά τα Χριστούγεννα, να χαρεί και να ψωνίσει ο κόσμος και μετά να τον ξανακλείσουν μέσα, γιατί δεν ήταν αρκετά υπεύθυνος, ατομικά μιλώντας, και αυξήθηκαν τα κρούσματα. Τα χριστουγεννιάτικα ψώνια αποτελούν το Ιερό Δισκοπότηρο του καπιταλισμού κι αυτό είναι όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε για τη φύση αυτού του κοινωνικού συστήματος.

Τα στοιχεία δείχνουν πως, ακόμα και σήμερα, η Ελλάδα είναι στις χώρες με τα λιγότερα κρούσματα στην Ευρώπη.
Θα ήταν λάθος, όμως, να επαναπαυθούμε σε αυτό.

Αν είναι λάθος, γιατί το επαναφέρει συνεχώς; Ποια σοβαρή κυβέρνηση θα είχε αυτό ως υπερασπιστική γραμμή για τα δικά της πεπραγμένα και βασικά για όσα δεν έκανε; Για να μη μιλήσουμε για τον αριθμό των τεστ που, παρά την αύξησή του από τα σχεδόν μηδενικά επίπεδα του Μαρτίου, παραμένουν τραγικά χαμηλά σε σχέση με την έκταση της πραγματικής διασποράς.

Δυστυχώς, ο κορονοϊός ξέρει να περνά από τις χαραμάδες της αμέλειας κάποιων λίγων, που υπονομεύουν την προσπάθεια των πολλών.

Πότε θα λιώσει η καραμέλα της ατομικής ευθύνης και των λίγων απρόσεκτων και αμελών; Ιδιαίτερα τώρα που η κυβέρνηση ουσιαστικά εμμέσως πλην σαφώς κλείνει το μάτι για επιδρομή στην εστίαση αυτό το σ/κ, στη λογική του ό,τι αρπάξουμε, ενώ μαθηματικά βέβαιη είναι και η επιδρομή σε ταβερνεία και μπαρ όμορων της Αττικής και άλλων “κόκκινων” περιοχών, αφού δεν μπαίνουν περιορισμοί στις μετακινήσεις μεταξύ νομών. Μέχρι φυσικά να κλείσουν κι αυτές, με πρόσχημα πάλι τους “ανεύθυνους” πρωτευουσιάνους που διέσπειραν τον ιό διασκεδάζοντας.

Ο καλός καιρός παύει να είναι σύμμαχός μας.

Τελικά η… “μακρά περιόδος σταθερότητας” ήταν απλώς το ελληνικό καλοκαίρι και η αντίστοιχη παραμονή σε ανοιχτούς χώρους; Τον κακό τους τον καιρό…

Γι’ αυτό και πρέπει να δράσουμε τώρα. Τώρα. Πριν λυγίσουν οι Μονάδες Εντατικής από το βάρος ζωών που κινδυνεύουν.

Οι ζωές δεν είναι βάρος, παρά μόνο για ανόητους λογιστές, που δε βάζουν πάνω απ’ όλα τον άνθρωπο. Οι ΜΕΘ δε θα λυγίσουν από τις ζωές των ανθρώπων που κινδυνεύουν, αλλά από το βάρος της κυβερνητικής ανευθυνότητας που αφήνει τον κόσμο έρμαιο στην τύχη του και τον αποκαλεί υπεύθυνο.

Τώρα. Που ξέρουμε ότι όταν λαμβάνουμε γρήγορα και στοχευμένα μέτρα αυτά αποδίδουν.

Αν το ήξεραν αυτό, τότε γιατί δεν τα έλαβαν νωρίτερα; Τι ακριβώς περίμεναν; Τα εμβόλια που ακόμα υπόσχονται πέρα από κάθε σοβαρή επιστημονική πρόβλεψη ως τα Χριστούγεννα ή τις αρχές του έτους;

Φαίνεται ότι δεν καταφέραμε να τιθασεύσουμε τον εφησυχασμό από τη συλλογική επιτυχία της πρώτης φάσης.

Και ποιος τον καλλιέργησε τον εφησυχασμό; Μήπως αυτοί που μιλούσαν με φόντο το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη και κλείνανε ντιλς με την TUI για ανεξέλεγκτη είσοδο τουριστών σε περίοδο που η χώρα καταμετρούσε ελάχιστα κρούσματα;

Με άλλα λόγια, οι νέοι κανόνες, που θα ισχύσουν από τις 6:00 το πρωί της Τρίτης, επικεντρώνονται στις δύο εστίες που, διαπιστωμένα, ευνοούν τη μετάδοση του ιού: Στη διασκέδαση και την κινητικότητα των πολιτών.

Το σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι είναι πανάκεια. Κολλάτε, όταν διασκεδάζετε, είναι διαπιστωμένο από τον Τσιόδρα. Δεν κολλάτε ποτέ στη δουλειά και στα ΜΜΜ. Και φυσικά ούτε στη Θεία Κοινωνία.

Από την πρώτη στιγμή ήθελα να αποφύγω αυτό το μήνυμα. Το απαιτούν, όμως, οι συνθήκες. Οι λέξεις τελειώνουν.

Οι λέξεις τελειώνουν, τα διαγγέλματα ποτέ. Ούτε και τα λεφτά στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Σας παρακαλώ, λοιπόν, να αφήσουμε τους επιστήμονες έξω από κάθε αντιπαράθεση.

Οι επιστήμονες, δηλαδή κατά βάση οι σύμβουλοι της κυβέρνησης, γιατί υπάρχουν και άλλοι με διαφορετικές απόψεις, ανάγονται σε τοτέμ υπεράνω κριτικής. Αλήθεια, ποιο είναι το επιστημονικό υπόβαθρο της δήλωσης του Τσιόδρα για τα ΜΜΜ; Ποιες μελέτες έχουν διεξαχθεί ότι κολλάει περισσότερο ο ιός στα καφέ απ’ ό,τι στα εργοστάσια, όπου το γρανάζι συνεχίζει να γυρίζει κανονικά, χωρίς κανένα σοβαρό μέτρο, παρά τα εκατοντάδες κρούσματα που ήδη καταγράφονται ως τώρα;

Και δεν αναφέρομαι μόνο στους λίγους «ψεκασμένους». Αλλά και σε εκείνους που δικαιολογημένα είναι κουρασμένοι από αυτή την πολύμηνη περιπέτεια.

Και ποιος τρέφει τους ψεκασμένους; Μήπως αυτοί που τους χρειάζονται ως βολικό “αντίπαλο δέος”, προκειμένου να φανούν ως φωνή σύνεσης και ορθολογισμού; Η κυβέρνηση χρειάζεται τους ψεκασμένους όπως η γη το νερό, και γι’ αυτό εξάλλου φροντίζει να μεγαλοποιεί το μέγεθος της επιρροής τους, τσουβαλιάζοντας ταυτόχρονα μαζί τους και κάθε φωνή που τεκμηριωμένα αμφισβητεί το αφήγημα της “ατομικής ευθύνης”, απαιτώντας εδώ και τώρα ουσιαστικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας και όλων όσων πλήττονται και οικονομικά από την πανδημία. Συλλογική ευθύνη είναι να στείλουμε και τους δυο πόλους του ψευτοδιλήμματος στην καραντίνα της ιστορίας.