Πέθανε ο Περικλής Κοροβέσης – “Το σημαντικό είναι ότι στη Χούντα εγώ ήμουν ελεύθερος…”

Ο Περικλής Κοροβέσης έχασε τη μάχη για τη ζωή και πέθανε σε ηλικία 79 ετών.

Γεννήθηκε μες στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, στις 20 Ιουλίου 1941, στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας και ήρθε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του, όταν ήταν έφηβος, για να εγκατασταθούν στα Πατήσια, που δεν άφησε ποτέ.

Σπούδασε Θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, ενώ αργότερα συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι. Η δικτατορία τον βρίσκει στο Θέατρο της Νέας Ιωνίας, με την Χούντα να ματαιώνει την παράσταση, κατάσχοντας την προκάτ μακέτα του σκηνικού ως αποδεικτικό στοιχείο πως σχεδίαζαν… οδοφράγματα! Συμμετέχει στον σχηματισμό μιας αντιστασιακής ομάδας και συνδέεται με το ΠΑΜ, για να συλληφθεί μετά από λίγο.

Εκεί υφίσταται ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, που θα του δώσουν το υλικό για το συγκλονιστικό βιβλίο του “Ανθρωποφύλακες”. Μια πολύ δυνατή και άμεση μαρτυρία, που έκανε αίσθηση στο εξωτερικό και τσαλάκωσε το προφίλ που ήθελε να πλασάρει η χούντα προς τα έξω. Ο ίδιος βγαίνει ελεύθερος με την αμνηστία του ’68, δίνει συνέντευξη στη Sun για όσα πέρασε ως κρατούμενος και αναγκάζεται να φύγει στο εξωτερικό, για να μην τον εντοπίσουν.

Καταθέτει στο Συμβούλιο της Ευρώπης, που απέβαλε τη χουντική Ελλάδα από τις τάξεις του, και μένει στο Παρίσι, όπου μαθητεύει δίπλα στον Ρολάν Μπαρτ (Σημειολογία) και άλλους. Επιστρέφει με τη Μεταπολίτευση, συγγράφει βιβλία και θεατρικά έργα και αρθρογραφεί τακτικά στην Ελευθεροτυπία και την Εφημερίδα των Συντακτών.

Το φθινόπωρο του 1989, η Αγγελική Νικολούλη από τις σελίδες του Έθνους επιχειρεί να εμπλέξει συκοφαντικά το όνομά του στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη και τη δράση της  “17 Νοέμβρη”. Η κατηγορία αποδεικνύεται εμφανώς ανυπόστατη και η εφημερίδα αναγκάζεται να απολογηθεί.

Το 1998, εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, με τον αξέχαστο Λέοντα Αυδή και τον συνδυασμό “”Αγωνιστική Αριστερή Οικολογική Συμπαράταξη για την Αθήνα”, που υποστήριζε το ΚΚΕ, όπου συμμετέχει με την ορμή διαδήλωσης, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος σε ραδιοφωνικό σταθμό. Το 2000, είναι παρών σε ένα γλέντι της ΚΕ του ΚΚΕ, μια εκδήλωση της δημοκρατίας όπως είπε χαρακτηριστικά, θεωρώντας κατά συνέπεια ως “μήνυση κατά της δημοκρατίας” τη μήνυση που είχε υποβάλει ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος στον Ριζοσπάστη.

Το 2007 εκλέγεται Βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να αποχωρήσει δύο χρόνια αργότερα. Ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κάνει διάφορες κακές “αιρετικές” δηλώσεις. Το ’09 επιχειρεί να εμπλέξει τον Ενιαίο Συνασπισμό και το ΚΚΕ στις μίζες της Siemens, προσφέροντας αντικειμενικά μια διέξοδο στον κυρίαρχο δικομματισμό από την μπόχα των σκανδάλων του, που έβγαιναν στη δημοσιότητα. Έναν χρόνο πριν, είχε πει ότι ο Παρισινός Μάης ήταν πιο σημαντικός από την μπολσεβίκικη επανάσταση, που μας έδωσε “την Κίνα και τις εκτελέσεις της, την Αλέκα Παπαρήγα και το Βιετνάμ, όπου ανθεί η παιδική πορνεία!”

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιλέγουμε να κρατήσουμε από την πολιτική διαδρομή του Περικλή Κοροβέση είναι οι “Ανθρωποφύλακές” του, που έχουν κερδίσει τη δική τους θέση στην πολιτική ιστορία του τόπου, και το αγωνιστικό φρόνημα που αποπνέουν δηλώσεις του, όπως η φράση

“Το σημαντικό είναι ότι στη Χούντα εγώ ήμουν ελεύθερος”. “Αυτοί που λένε ότι μας χρειάζεται μια Χούντα είναι τα πρόβατα της κοινωνίας που θέλουνε ένα μαντρί για να τα σφάξουνε. Γιατί αυτό κάνει η Χούντα, σφάζει”.