“Στην παγωνιά της Ρωσίας υψώνεται πάλι, 30 χρόνια μετά, ένας αποθρασυμένος ολοκληρωτισμός”! – Ο γελωτοποιός του συστήματος ξαναχτυπά
Ο Σαββόπουλος προαναγγέλλει τηλεμαραθώνιο υπέρ της Ουκρανίας και βρίσκει την ευκαιρία να χώσει λίγο αντικομμουνισμό. Επιτέλους μια συναυλία με την οποία μπορούν να χαρούν τα τρολ της ΝΔ…
Ο Νιόνιος, ο αγαπημένος γελωτοποιός του συστήματος -εδώ και αρκετές δεκαετίες- ξαναχτυπά.
Πριν από λίγη ώρα, μέσα από τον τοίχο του στο Facebook, ο Διονύσης Σαββόπουλος προανήγγειλε τη διεξαγωγή ενός τηλεμαραθωνίου αλληλεγγύης για την Ουκρανία και τα θύματα του πολέμου, προεξοφλώντας στην ουσία πως δε θα δυσκολευτεί να βρει τηλεοπτική στέγη.
Ως εδώ, μπορεί να πει κανείς πως δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό. Μάλιστα ο Σαββόπουλος σπεύδει να προλάβει τυχόν επιφυλάξεις συναδέλφων του, λέγοντας πως ο χαρακτήρας της κίνησης δεν είναι αντιρωσικός, αλλά ενάντια στον αυτοκράτορα Πούτιν, από τον οποίο υποφέρει και ο ίδιος ο λαός του.
Λέει επίσης μερικά πράγματα για την ανθρωπιά και την ευαισθησία που υπηρετεί η τέχνη, στο πλευρό των τυραννισμένων λαών. Ίσως κάποιος μπει στον πειρασμό να ψάξει πότε συμμετείχε σε κάποια αντίστοιχη κίνηση ο Σαββόπουλος μες στον αιώνα που διανύουμε -η τελευταία φορά πρέπει να ήταν το ’99, στις συναυλίες αλληλεγγύης για τη Γιουγκοσλαβία. Αλλά ας μη δείξουμε κακή θέληση και ας πιστέψουμε ότι ο Νιόνιος ήταν πάντα στο πλευρό της εξουσίας των τυραννισμένων λαών, όποτε αυτοί τον χρειάζονταν.
Ωστόσο, ακόμα και αν αγνοεί κάποιος το πολιτικό στίγμα του Σαββόπουλου -εδώ και πολλές δεκαετίες-, ακόμα και αν αγνοεί ότι έδωσε το “παρών” στη θλιβερή συγκέντρωση υπέρ της Ουκρανίας στο Σύνταγμα, με την αιγίδα του Μπακογιάννη και του Δοξιάδη, (παίρνοντας μάλιστα τον δικό του στίχο “η πλατεία ήταν γεμάτη”, για μια συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων), δε θα τον αφήσει στο σκοτάδι ο ίδιος ο Νιόνιος, που σπεύδει να κάνει καθαρές τις αντικομμουνιστικές του απόψεις, στην ανάρτησή του.
30 χρόνια μετά το τέλος τους ψυχρού πολέμου ορθώνεται ένας αποθρασυμένος ολοκληρωτισμός σε εκείνη την παγωνιά εκεί πάνω πάλι.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ανάρτησής του.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Είπαμε μετά την πρωτοβουλία Δρογώση, να οργανώσουμε τηλεμαραθώνιο για την Ουκρανία και τους ξεριζωμένους, τους βομβαρδισμένους, τα ορφανά τους και τους πρόσφυγες. 10 μέρες τώρα κρατούν οι διαβουλεύσεις. Υπάρχουν επιφυλάξεις; Είμαι σίγουρος οτι η τηλεόραση θέλει να μας φιλοξενήσει σε κάποιο από τα κανάλια της. Και δεν πιστεύω οτι υπάρχουν επιφανείς συνάδελφοι που δυσκολεύονται να συμμετάσχουν και να υποστηρίξουν έναν τέτοιο σκοπό.
Γνωρίζω βέβαια τους δισταγμούς μερικών αξιαγάπητων συναδέλφων αλλά ο τηλεμαραθώνιος δεν θα είναι κατά της Ρωσίας η οποία άλλωστε υποφέρει επίσης από αυτόν τον δημόσιο υπάλληλο που μεταλλάχθηκε σε αυτοκράτορα της. Χιλιάδες διαδηλωτές και εκατοντάδες δημοσιογράφοι μέσα σε όλη την Ρωσία διώκονται επειδή ζητούν όπως όλοι μας να σταματήσει αυτός ο πόλεμος.
Γνωρίζω επίσης οτι αρκετοί ομότεχνοι, όπως και εγώ, αποφεύγουμε τις ομαδοποιήσεις επειδή έχει καεί -και εμάς- η γούνα μας. Υπηρετούμε όμως μια αρχαία τέχνη που χαρακτηριζόταν πάντα για την ανθρωπιά και την ευαισθησία της και οφείλουμε νομίζω να σταθούμε τώρα πλάι σε αυτούς τους τυραννισμένους λαούς, επειγόντως μεν για λόγους ανθρωπιστικούς, εμμέσως δε -κατά την προσωπική μου γνώμη-, επειδή 30 χρόνια μετά το τέλος τους ψυχρού πολέμου ορθώνεται ένας αποθρασυμένος ολοκληρωτισμός σε εκείνη την παγωνιά εκεί πάνω πάλι. Πιστεύω οτι οι καινούριες γενιές θα χρειαστεί να υπερασπιστούν τις αξίες “της ελεύθερης και πλούσιας ζωής” την ανοιχτοσύνη της, τις δημιουργικές ιδέες, το σεβασμό του άλλου, τους θεσμούς της δημοκρατίας και είμαστε εμείς – το ελληνικό τραγούδι- που πρέπει τώρα να γίνουμε το παράδειγμα για τους ερχόμενους χωρίς άλλη χρονοτριβή.
Διονύσης Σαββόπουλος
Αμφιβάλλει κανείς, άραγε, μετά από μια τέτοια διακήρυξη αρχών πως θα βρεθεί ένας πρόθυμος καναλάρχης και μια τηλεοπτική συχνότητα για να φιλοξενήσουν τον μαραθώνιο που ονειρεύεται ο Διονύσης Σαββόπουλος;
Να επιτέλους μια καλλιτεχνική κίνηση που μπορεί να καλύψει και τα δεξιά τρολ, που έχουν λυσσάξει αυτές τις μέρες, επιχειρώντας ξεκάθαρα μια “δολοφονία χαρακτήρα” της Μποφίλιου και όσων κολυμπάνε ενάντια στο ρεύμα της κυρίαρχης προπαγάνδας.