Ταλαιπωρία και “ατομική ευθύνη” για τους επαναπατρισμούς Ελλήνων – Μαρτυρία μεταπτυχιακού φοιτητή στην Αγγλία
“Φαίνεται ότι η “ανάπτυξη για όλους” και η “δίκαιη ανάπτυξη” που επικαλούνται οι δυο τελευταίες κυβερνήσεις αποσκοπεί αποκλειστικά στη στήριξη των μεγάλων εταιρειών και ομίλων”.
Την οδύσσεια που καλούνται να αντιμετωπίσουν Έλληνες που εργάζονται ή σπουδάζουν στο εξωτερικό και θέλουν να επαναπατριστούν, ακόμα και μετά την άρση των μέτρων καραντίνας, αναδεικνύει η μαρτυρία μεταπτυχιακού φοιτητή στην Αγγλία, όπως δημοσιεύτηκε από το πόρταλ του 902.gr. H αδράνεια της πρεσβείας να παρέχει σοβαρή βοήθεια στους Έλληνες της Βρετανίας, αλλά και τα σοβαρά προβλήματα σε μέτρα ασφαλείας και ελέγχου για τον κορονοϊό σε όσους εισέρχονται στη χώρα, Έλληνες και ξένους, θέμα ιδιαίτερα κρίσιμο, καθώς τις τελευταίες εβδομάδες η χώρα έχει ανοίξει ως γνωστόν στον εξωτερικό τουρισμό.
«Αγαπητό 902.gr,
Είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής σε πανεπιστήμιο της Β. Αγγλίας και επέστρεψα στην Ελλάδα την Κυριακή 5 Ιούλη 2020 με ενδιάμεση πτήση από το Άμστερνταμ.
Η συγκεκριμένη επιστολή συντάσσεται για να αναδειχθεί η ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλονται οι Έλληνες φοιτητές και εργαζόμενοι από διάφορες χώρες για τον επαναπατρισμό τους. Σαν φοιτητής προτίμησα να παραμείνω στην Αγγλία με το ξέσπασμα την πανδημίας για οικονομικούς λόγους και για την προστασία τη δική μου και της οικογένειάς μου από μια απρόσκοπτη μετακίνηση. Με το πέρας της ακαδημαϊκής χρονιάς και ενώ τα σύνορα της Ελλάδας άνοιγαν για τους τουρίστες αποφάσισα να επιστρέψω στον μόνιμο τόπο κατοικίας μου. Έπειτα από συνεχόμενες ακυρώσεις πτήσεων, οι οποίες δεν προέβλεπαν την επιστροφή των χρημάτων παρά μόνο την εξαργύρωση voucher, κατάφερα να επιστρέψω στην Ελλάδα με ενδιάμεση πτήση.
Το πρώτο ζήτημα που θα ήθελα να θίξω στην επιστολή είναι η αδράνεια της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο να προβεί σε επαναπατρισμούς Ελλήνων και η παρότρυνσή τους να χρησιμοποιήσουν πτήση με ενδιάμεση στάση. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί τους όταν τους ρώτησα για το αν υπάρχει περίπτωση να πραγματοποιηθεί πτήση επαναπατρισμού μου απάντησαν ότι θα πρέπει να συμπληρώσω τη σχετική φόρμα και ότι η πτήση μπορεί να μη γίνει, παροτρύνοντάς με να επιστρέψω στην Ελλάδα με ενδιάμεση στάση, όπως αναφέρεται και στην ιστοσελίδα της πρεσβείας [1].
Το δεύτερο ζήτημα αφορά την προστασία της υγείας των ταξιδιωτών, των εργαζομένων στις αεροπορικές εταιρείες, τα αεροδρόμια και των οικογενειών τους. Η πτήση από Αγγλία για Άμστερνταμ έλαβε χώρα με τήρηση των αποστάσεων και χρήση προστατευτικής μάσκας. Η αναμονή στο Άμστερνταμ για τους Έλληνες που επιστρέφαμε ποικίλλει από 20 έως και 26 ώρες ανάλογα με τον τελικό προορισμό. Και ενώ περιμέναμε ότι η τελευταία πτήση θα ήταν όπως η πρώτη διαπιστώσαμε ότι το αεροπλάνο ήταν γεμάτο και όλοι επιβάτες κάθονταν ο ένας διπλά στον άλλον. Στη συγκεκριμένη πτήση ήμασταν ταξιδιώτες από διάφορες χώρες ανά τον κόσμο και στην πλειοψηφία με μεγάλους χρόνους αναμονής σε αεροδρόμια. Η άφιξή μας στο αεροδρόμιο “Ελ. Βενιζέλος” έγινε μέσω ενός διαδρόμου, ο οποίος πέρναγε δίπλα από χώρο αναμονής ταξιδιωτών χωρίς να υπάρχει διαχωριστικό. Όταν φτάσαμε στον έλεγχο για Covid-19 έχοντας στα χέρια μας το σχετικό Barcode από την αίτηση εισόδου στην χώρα, κάποιους από εμάς, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, μας έδιωξαν χωρίς έλεγχο παρότι τονίσαμε τον αρχικό μας προορισμό και τον είχαμε αναγράψει και στη σχετική φόρμα. Τελικά, με ατομική μου ευθύνη μένω σε 7ήμερη καραντίνα σε ξεχωριστό σπίτι από την οικογένειά μου, καθώς το κόστος για το τεστ κορονοϊού και αντισωμάτων σε ιδιωτικό κέντρο αγγίζει τα 170 ευρώ, τα οποία δεν καλύπτονται από κανένα ασφαλιστικό ταμείο.
Αναδεικνύονται τα κενά στη διαδικασία εισόδου στη χώρα τουριστών αλλά και πολιτών, διότι η πλατφόρμα παρότι γνωρίζει τον αρχικό προορισμό δεν στέλνει όλους τους ταξιδιώτες από υψηλού ρίσκου χώρες στον έλεγχο. Φαίνεται ότι η “ανάπτυξη για όλους” και η “δίκαιη ανάπτυξη” που επικαλούνται οι δυο τελευταίες κυβερνήσεις αποσκοπεί αποκλειστικά στη στήριξη των μεγάλων εταιρειών και ομίλων. Αυτό αποδεικνύεται και από τη χρηματοδότηση των μεγάλων αεροπορικών εταιρειών από την ΕΕ και τα κράτη – μέλη της λόγω της πανδημίας [2], με τις εταιρείες την ίδια στιγμή να μην τηρούν τους όρους υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία των εργαζομένων και των ταξιδιωτών.
Θα ήθελα να θέσω και έναν προβληματισμό για το πού τελικά βρίσκεται η συλλογική και κρατική ευθύνη για τη στήριξη και την προστασία της υγείας των πολιτών από την κυβέρνηση και θα ήθελα να τονίσω ότι η πλειοψηφία των φοιτητών και εργαζομένων στο εξωτερικό είναι παιδιά από λαϊκά στρώματα που με βασικές στερήσεις και από το ήδη πετσοκομμένο κομπόδεμα των οικογενειών τους προσπαθούν να προχωρήσουν στη ζωή τους.
Τέλος, σου στέλνω αυτήν την επιστολή διότι πάντα αναδεικνύεις και στηρίζεις τα αιτήματα και τους αγώνες του λαού και της νεολαίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ε.Κ.
Επιβάτης της πτήσης KL1577
Μεταπτυχιακός φοιτητής»
Πηγές:
[1] https://www.mfa.gr/uk/en/the-embassy/news/announcement-2.html
