Their master ‘s voice – Η πρεσβεία των ΗΠΑ απαιτούσε από το 2009 την Αστυνομία στα Πανεπιστήμια!

Αν κάποιος τολμούσε να πει χωρίς γραπτές αποδείξεις ότι η αμερικανική πρεσβεία είναι αυτή που απαιτεί επί της ουσίας εμμέσως πλην σαφώς εδώ και χρόνια την δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, θα στηλιτεύονταν ως συνωμοσιολόγος και φαντασιόπληκτος στην επιεικέστερη περίπτωση. Ένα έγγραφο από τα Wikileaks ωστόσο, απευθείας από την αμερικανική πρεσβεία, αποδεικνύει περίτρανα ότι η εν λόγω απαίτηση πράγματι εκπορεύεται από το γνωστό ευαγές ίδρυμα της Βασιλίσσης Σοφίας, που είχε ως νούμερο ένα εχθρό το φοιτητικό κίνημα και έψαχνε τρόπους να μπάσει ευκολότερα την αστυνομία στα ιδρύματα. Το έγγραφο έφερε αυτές τις μέρες στη βουλή ο πρόεδρος του Μέρα25 Γιάνης Βαρουφάκης, ωστόσο δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε ότι ο ίδιος, την ίδια χρονιά με εκείνη του εγγράφου, το 2009, είχε μιλήσει για “υπηρεσία περιφρούρησης ασύλου”, ουσιαστικά δηλαδή ένα ειδικό σώμα υπαγόμενο κατευθείαν στον πρύτανη, κίνηση που δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε ότι απέρριπτε η πρεσβεία των ΗΠΑ ως μη συνάδουσα με τις δικές της ανησυχίες.

Σύμφωνα λοιπόν με το έγγραφο από το μακρινό Φλεβάρη του 2009, με κυβέρνηση Καραμανλή νεότερου και υπουργό παιδείας τον Άρη Σπηλιωτόπουλο (που κατά μία ειρωνεία της ιστορίας εμφανίστηκε μεταξύ των εσωκομματικών αντιπάλων του τωρινού νομοσχεδίου Χρυσοχοΐδη – Κεραμέως),  “η μεγαλύτερη πρόκληση για τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι οι υπερβολικά ισχυρές, συνδεδεμένες με πολιτικά κόμματα φοιτητικές οργανώσεις”, εξηγώντας τη δύναμή τους βάσει της εμπειρίας της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που αποτέλεσε και αιτία για τη μεταπολιτευτική θέσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου. Η πρεσβεία μάλιστα εκφράζει την κατάπληξή της που “αν και απίστευτο, η αστυνομία και άλλα σώματα ασφαλείας απαγορεύεται να μπουν σε δημόσια σχολεία ή πανεπιστήμια για οποιονδήποτε λόγο, εκτός αν ζητθεί από εισαγγελέα και πάρει άδεια από το πανεπιστημιακό συμβούλιο (που περιλαμβάνει εκπρόσωπο των φοιτητών, άρα η άδεια ποτέ δε δίνεται)”. “Ως αποτέλεσμα”, διεκτραγωδεί η αμερικανική έκθεση, που προέρχεται βέβαια από μια εποχή πριν την κατάργηση του ασύλου από τις μετέπειτα κυβερνήσεις, “η κατάχρηση του ασύλου από εγκληματίες, αναρχικούς και άλλες τέτοιες ομάδες έχει αυξηθεί”.  Η επίθεση στις φοιτητικές παρατάξεις συνεχίζεται, αφού κατηγορούνται πως “αποφασίζουν τα πάντα από καταλήψεις (συχνές) μέχρι διορισμούς καθηγητών (πολύ πολιτικοποιημένους).

Η πρεσβεία εκφράζει και το βαθύτερο καημό της, πως “ο αντιαμερικανισμός είναι ακόμα αρκετά υψηλός στα ελληνικά πανεπιστήμια και οι διαδηλώσεις των φοιτητών συχνά περνούν από την πρεσβεία. Η πολύ πολιτικοποιημένη και συχνά αριστερή φύση πολλών πανεπιστημίων στην Ελλάδα το καθιστά επικίνδυνο για προσωπικό της πρεσβείας να επισκέπτεται τα πανεπιστήμια και αδύνατον για την πρεσβεία να φαίνεται σε κοινά προγράμματα. Στις λίγες περιπτώσεις όπου φιλικοί καθηγητές μπορούν να πειστούν να αξιοποιήσουν τα προγράμματα και τη βοήθεια της πρεσβείας, πρέπει να κρατάμε χαμηλό προφίλ ή αλλιώς ρισκάρουμε τη διακοπή ή και χειρότερα, του προγράμματος, από τη φοιτητική αριστερά”.  Παρακάτω η πρεσβεία, αναγνωρίζει την προθυμία της κυβέρνησης να συνεργαστεί μαζί της, ιδιαίτερα για το ζήτημα της αναγνώρισης των κολεγίων, προβάλλοντας πάλι ως εμπόδιο την “προσδοκώμενη αρνητική αντίδραση από την αριστερά και τις φοιτητικές παρατάξεις για αυτό που αντιλαμβάνονται ως διάβρωση της αρχής της δωρεάν παιδείας για όλους.  Εκφράζει δε τέλος την εκτίμησή της ότι η τότε κυβέρνηση δε θα μπορούσε τελικά – παρά τις αγαθές φιλοαμερικανικές της προθέσεις – να φέρει σε πέρας την πολυπόθητη αμερικανόπνευστη μεταρρύθμιση.

Δε γίνεται να γνωρίζουμε τι γνώμη έχει για την τωρινή “μεταρρύθμιση” η πρεσβεία, ίσως να διαρρεύσει μετά από χρόνια, έχουμε όμως βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι αναγνωρίζει τις εργώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αν μη τι άλλο ωστόσο και τότε και τώρα, προκύπτει ξεκάθαρα πως ο μεγαλύτερος εφιάλτης της πρεσβείας της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής δύναμης του πλανήτη ήταν και θα είναι το οργανωμένο και ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα.