Θοδωρής Θεοδωρόπουλος: “Σε κάθε γραμμή της απόφασης, θα υπάρχει ιστορικό αποτύπωμα, αυτό της δικής σας ευθύνης και της δικής μας συμβολής”

Ένα ακόμα αποφασιστικό πλήγμα στην απαράδεκτη εισαγγελική πρόταση κατάφερε η αγόρευση του Θοδωρή Θεοδωρόπουλου, συνηγόρου των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στη δίκη της ΧΑ. Ο συνήγορος έθεσε το κεντρικό ερώτημα που θα πρέπει να καθορίσει τη δικαστική απόφαση, δηλαδή αν “ήταν οι επιθέσεις αποτέλεσμα δράσης μεμονωμένων ατόμων που έδρασαν ως ιδιώτες εκτός πλαισίου Χρυσής Αυγής; Ή αντίθετα είναι το προϊόν οργανωμένων επιθέσεων που ανέλαβαν να εκτελέσουν ειδικές ομάδες, τα τάγματα εφόδου ή ομάδες κρούσης ή ομάδες ασφάλειας, που δρούσαν από συστάσεώς τους στα πλαίσια της ναζιστικής οργάνωσης, η οποία λειτουργούσε με απόλυτη στρατιωτική πειθαρχία, πίστη και υπακοή στον Αρχηγό και την ηγεσία, χωρίς μάλιστα μορφασμό και αντιλογία;”.

Υποστηρίζοντας το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος ο Θεοδωρόπουλος αναφέρθηκε στο καταστατικό του 2012, αυτό που αναγνωρίζει η ΧΑ και κατέθεσε τη χρονιά εκείνη στον Άρειο Πάγο, σε αντίθεση με εκείνο που συνεισέφερε στη δίκη ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαρράς, όπου αποτυπώνεται ρητά η “αρχή του αρχηγού” και η ναζιστική δομή της οργάνωσης. Η ίδια ακριβώς αρχή ισχύει και στο ισχύον καταστατικό, όπως απέδειξε ο Θ. Θεοδωρόπουλος, αναφερόμενος αναλυτικά στο άρθρο 16 του καταστατικού, όπου αναγράφεται πως “η εκλογή γγ γίνεται από το συνέδριο, μόνο αν τεθεί θέμα από το 51% των συνέδρων, αλλιώς ανανεώνεται η θητεία του αρχηγού». Πού αλλού υπάρχει τέτοια πρόβλεψη; Αυτή η διάταξη ήταν τόσο ασήμαντη για να της δώσουμε τη σημασία που έπρεπε;

Στο άρθρο 17 -αναφέρομαι σ’ αυτά που οι ίδιοι θεωρούν νόμιμα- λέει «Ο γγ επιλέγει από τα μέλη της ΚΕ, τα μέλη του ΠΣ, επιλέγει βουλευτές, ευρωβουλευτές, καταρτίζει εκλογικούς συνδυασμούς».  {…} Άλλωστε αν γίνει και κανένα λάθος όπως στις Σέρρες, όπως ο Σιώης, παραιτείται λόγω φόρτου εργασίας, ορίζεται επιστημονικός συνεργάτης.

Ο Αρχηγός είναι ο ένας, ο μοναδικός, «ο άνδρας ο ερχόμενος», που στόχος της ΧΑ είναι η θέλησή του, να γίνει θέληση του κράτους. Αμφιβολίες για το αν ο Μιχαλολιάκος ίδρυσε την οργάνωση, που χαράσσει την πολιτική της, δεν μπορεί να υπάρξουν. Έχει πλήρεις και απόλυτες εξουσίες στη διεύθυνση και καθοδήγησης των τοπικών. Όλοι αναφέρονται σ’ αυτόν είτε απευθείας είτε μέσω των ανωτέρω τους. Αποτέλεσμα αυτού του τρόπου λειτουργίας, είναι ο αρχηγός να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Το γεγονός ότι η διεύθυνση αποδίδεται σε όλους τους βουλευτές, δεν έρχεται σε αντίθεση με το αρχηγικό κόμμα. Σε κάθε περίπτωση η δράση τους γίνεται στο πλαίσιο της εγκληματικής οργάνωσης. Ο δημόσιος έπαινός τους, η λεπτομερής τους πληροφόρηση, τους καθιστά συναυτουργούς στη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης”.

Ο συνήγορος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ ανέδειξε το “δογματικό μπέρδεμα” του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας με εκείνο της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, στο οποίο – συνειδητά προφανώς – προχώρησε η εισαγγελέας, εστιάζοντας παρελκυστικά στο ερώτημα για το αν δόθηκε εντολή από τον Μιχαλολιάκο, την ώρα που για το αδίκημα που εκείνος κατηγορείται δεν είναι αναγκαία η ύπαρξη συγκεκριμένης εντολής:

«Η κ. εισαγγελέας ρωτούσε αν έδωσε εντολή ο Μιχαλολιάκος. Τέτοια κατηγορία δεν υπάρχει κι όπως σε ανύποπτο χρόνο είχαμε σχολιάσει, ότι η ερώτηση ‘αν η ηγεσία έδωσε εντολή για τη δολοφονία του Φύσσα’, δεν έχει λόγο να γίνεται, γιατί δεν έχουμε κατηγορία ηθικής αυτουργίας. Θα είχε αν διερευνούσαμε για το αν υπάρχει τέτοια, που θα μπορούσε συμπληρωματικά να ασκηθεί δίωξη και για ηθική αυτουργία. Ήταν λάθος να θεωρείται προϋπόθεση η εντολή.

Το ερώτημα ετίθετο, σαν απαραίτητο και αναγκαίο στοιχείο. Για το αδίκημα της διεύθυνσης, δεν απαιτείται συγκεκριμένη εντολή. Η εισαγγελέας μπερδεύει δογματικά την διεύθυνση με την ηθική αυτουργία. Το μέλος διαπράττει τη δολοφονία μέσα στο πλαίσιο που καθόρισε ο διευθύνων».

Ο Θ. Θεοδωρόπουλος επίσης στηλίτευσε τη στάση της εισαγγελέως στη μη διερεύνηση του κινήτρου της επίθεσης κατά των συνδικαλιστών στο Πέραμα, την οποία η ίδια μάλιστα κρίνει ως πλημμεληματικού χαρακτήρα:

«Η κ. εισαγγελέας δέχτηκε πραγματικά περιστατικά που είναι πολύ σημαντικά. Δέχτηκε ότι 25 + 25 άτομα μέλη και υποστηρικτές της ΧΑ, κρατώντας ρόπαλα με μεταλλικά ελάσματα, με 2 εξ αυτών ηταν επικεφαλής, δέχτηκε ότι όταν συναντήθηκαν με το ΠΑΜΕ, βγήκαν μπροστά και είπαν «θα εξαφανιστείτε». Ότι με τις κινήσεις τους προς τον Πουλικόγιαννη έδωσαν το μήνυμα της επίθεσης. Πέρα από την άποψη για τον ανθρωποκτόνο σκοπό, που μπορεί κανείς να κατανοήσει ως νομική ανάλυση, ότι στο τέλος έδωσαν εντολές ο Χατζηδάκης και ο Πανταζής και ξαναέφυγαν από τα σημεία που ήρθαν.

Αυτή είναι η παραδοχή. Δεν μας είπε γιατί έγινε αυτή η επίθεση, πως μαζεύτηκαν 20 – 30 – 40- 50 στις 12 τα μεσάνυχτα; Πως πήγαν σ’ αυτό το συγκεκριμένο σημείο; Ποιο είναι το κίνητρο; Τι αποδείχτηκε; Τα SMS οι επικοινωνίες. Υπάρχει το επιχείρημα ότι «κατά την κρίση μου είναι πλημέλλημα και δεν εντάσσεται στην εγκληματική». Η εγκληματική οργάνωση όμως υπάρχει και χωρίς την τέλεση οποιασδήποτε κακουργηματικής πράξης. Μη τέλεση συνιστά ελαφρυντικό.

Ακόμα και αν ήταν ορθό ότι ήταν πλημέλλημα, δεν πρέπει να βρούμε το κίνητρο; Πλημμέλημα είναι κατά την πρότασή της, το δικαστήριο πιστεύουμε ότι θα αποφασίσει ότι είναι κακούργημα, δεν έπρεπε να έχει πει ποιο είναι το κίνητρο; Αν δεν κατανοήσει κανείς τους λόγους των εγκληματικών πράξεων και ότι δεν τις τέλεσαν ως ιδιώτες, αλλά σχετίζονται με την οργάνωση και το πλαίσιο, δεν μπορεί να αντιληφθεί το νόημα της υπόθεσης».

Τα κίνητρα ωστόσο της δολοφονικής επίθεσης φώτισε ο ίδιος ο δικηγόρος, υπενθυμίζοντας στο δικαστήριο την πλούσια δράση που είχαν αναπτύξει κοινοβουλευτικά τα μέλη της ΧΑ τον καιρό που ήταν εκλεγμένα, με συνεχείς ερωτήσεις υπέρ των εφοπλιστών και των ναυτιλιακών εταιρειών, για φοροελαφρύνσεις και φορααπαλλαγές, εγγυητικές επιστολές και δάνεια σε αυτούς, με παράλληλη απαίτηση για μείωση του κόστους εργασίας, “εργασιακή ειρήνη στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη” και κατηγορίες για “εξωπραγματικές διεκδικήσεις εργαζομένων”. Στον ίδιο ένθερμο αγώνα υπέρ των εφοπλιστών εντάσσεται και η επιχείρηση εκκαθάρισης της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ακόμα και μέσω της φυσικής εξόντωσης των μελών του. Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση Παναγιώταρου ότι “ο Λαγός θα κάνει την κατάλληλη κίνηση όταν χρειαστεί για να φύγουν οι φαύλοι”…

Καταλυτική ήταν και απάντηση του Θ. Θεοδωρόπουλου στην πρόταση απαλλαγής του τάγματος εφόδου Νικαίας από την κατηγορία της απλής συνέργειας στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ο δικηγόρος έκανε τον παραλληλισμό με τη δίκη για τη δολοφονία του δολοφονημένου οπαδού του Παναθηναϊκού Μιχάλη Φιλόπουλου, όπου κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν για το αδίκημα χάρη στην παρουσία τους στον τόπο του εγκλήματος και τη ψυχική συνδρομή που έδωσαν στο δράστη κατά την τέλεση της πράξης του:

«Γνωρίζετε ότι μεταξύ των άλλων, συνιστά απλή συνέργεια και οποιαδήποτε ψυχική συνδρομή που συντελεί στην τέλεση της πράξης. Η ψυχική βοήθεια, μπορεί να είναι η απλή. Ο απλός συνεργός δεν χριεάζεται να γνωρίζει λεπτομέρειες τα σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει ούτε τον τρόπο τελέσεως. Είναι μια απόφαση που θα σημειώσετε και θα μιλήσετε, είναι η απόφαση Φιλόπουλου, όπου συμμετείχαν και διάφοροι αξιόλογοι συνάδελφοι στη δίκη αυτή.

Σ’ αυτήν την απόφαση, αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος είχε ενεργό συμμετοχή στην σύγκρουση, με την παρότρυνση του, με τις φωνές και τις κραυγές του, εξωθούσε τους συμμετέχοντες στις συγκρούσεις σε βιαοπραγίες. Γνώριζε ότι η συμμετοχή του είναι ενδεχόμενο να ενισχύσει τους αυτουργούς της πράξης και αποδέχτηκε το ενδεχόμενο.

Αρκεί λοιπόν και η απλή παρουσία στον τόπο του εγκλήματος, πολύ παραπάνω όταν η απόφαση του δράστη ενισχύεται από τους απλούς συνεργούς ενθαρρύνουν και δυναμώνουν την απόφαση για δράση».

Τέλος, ο συνήγορος του ΠΑΜΕ, αφού εξήρε την ποιότητα των αγορεύσεων που προηγήθηκαν, κάλεσε τους δικαστές να αναλογιστούν το μέγεθος της ευθύνης που φέρουν έναντι της ίδιας της ιστορίας, της κοινωνίας και των μελλοντικών γενεών με την απόφασή τους:

Το επίπεδο των αγορεύσεων των συναδέλφων, ήταν σε τόσο υψηλό σημείο μου δημιουργεί το πρόβλημα της συμφιλίωσης με το γεγονός ότι δεν μπορώ να τους υπερβώ. Οφείλω να εξάρω αυτή την ενότητα απόψεων που επιτεύχθηκε στην Πολιτική Αγωγή. Να σημειώσω ότι θα αποπειραθώ να προσθέσω στη φωνή μου, τη φωνή του Ανδρέα του Τζελή, της Ελευθερίας της Τομπατζόγλου που δεν θα μπορούσουν να αγορεύσουν.

Η δίκη είναι ιστορικής σημασίας, τόσο που ίσως να μην μπορούμε να συλλάβουμε σήμερα. Εξ αντικειμένου στο σκεπτικό της, η απόφαση θα έχει αναφορά όχι μόνο στο παρόν, αλλά και στο παρελθόν στην αξιολόγηση της ναζιστικής ιδεολογίας, σε σχέση με την τέλεση συγκεκριμένων εγκλημάτων. Της ιδεολογίας που εξευτέλισε την ανθρώπινη ύπαρξη. Η απόφασή σας θα έχει προέκταση στο μέλλον, στη νέα γενιά. Η απόφασή σας ναι μεν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο, αλλά θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για επιστήμονες και διανοητές που θα σκύψουν πάνω από αυτή και τους λόγους που ανέκοψαν ή επιτάχυναν το φαινόμενο.

Σε κάθε γραμμή της απόφασης, θα υπάρχει ιστορικό αποτύπωμα, αυτό της δικής σας ευθύνης και της δικής μας συμβολής.Κανείς μας, ούτε εσείς, δεν ζει εκτός κοινωνίας. Μέσα στην πολυπλοκότητά της, η καθημερινότητά μας επηρεάζει. Η απόφαση που θα εκδώσετε θα επηρεάσει και θα διαμορφώσει συνειδήσεις. Θα συγκαθορίσει, την ίδια την ιστορία.”

Με πληροφορίες από reader.gr