Τι άκουγες παππού στην Αντίσταση; Η Ντόιτσε Βέλε, η Κατοχή και ο Τσίπρας

Δεν αποτελεί ακριβώς μυστικό πως τ’ αγγλικά και οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις δεν αποτελούν ακριβώς το δυνατό χαρτί του Αλέξη Τσίπρα. Για το δεύτερο ειδικά, δεν είναι λίγες οι φορές που πριν ακόμα ανέλθει στην εξουσία είχε σκορπίσει χαρά στους χρήστες ΜΚΔ με τις περιπλανήσεις του στη Λέσβο και τη Μυτιλήνη και τις στροφές 360 μοιρών.

Για άλλη μια φορά λοιπόν, μιλώντας χθες βράδυ στο Open TV, ο πρώην πρωθυπουργός, στη γνώριμη προσπάθεια του ίδιου και του κόμματός του να εμφανιστούν με “αντισυστημικό” προφίλ, ως θύμα κακόβουλης προπαγάνδας από τα κυρίαρχα ΜΜΕ – τα οποία κάθε άλλο παρά ενιαία και γραμμική στάση είχαν βέβαια, τουλάχιστον μέχρι και τα τελευταία 1-2 χρόνια – έκανε μια μεταφορά που άφησε τους πάντες άφωνους: «Ονοματεπώνυμα ζητάω να μου πει ο κύριος Μητσοτάκης. Και ονοματεπώνυμα θα ζήταγα και από εσάς που είστε δημοσιογράφοι. Και όχι να περιμένουμε από τη Financial Times, όχι να περιμένουμε λες και είμαστε στην περίοδο της κατοχής, και βάζουμε Deutsche Welle, να ενημερωνόμαστε από τα ρεπορτάζ της δημόσιας ελβετικής τηλεόρασης. Περίμενα από εδώ, από ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς».

Δε θεωρούμε απίθανο ο Αλέξης Τσίπρας να έμαθε για την ιστορία της Κατοχής και της Αντίστασης πρωτίστως από ελληνικές ταινίες. Αλλά ακόμα κι εκεί είναι παράξενο ότι δεν άκουσε πως οι “πατριώτες” (γιατί μόνο τέτοιοι υπήρχαν σε αυτά τα “εθνικόφρονα” έργα, κι όχι τίποτε μιαροί κομμουνιστές) ενημερώνονταν από το BBC. Η Ντόιτσε Βέλε ως γνωστόν βέβαια δεν υπήρχε καν ως το 1953 και προφανώς η αιτία που μπερδεύτηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ρόλος που έπαιζε το ελληνικό πρόγραμμα του σταθμού στα χρόνια της χούντας, ως σοβαρή εστία κριτικής στη δικτατορία. Όταν λένε ότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια, κάτι σαν την γκάφα του Τσίπρα θα εννοούν. Το ακόμα πιο παράξενο βέβαια είναι ότι ο ίδιος δεν αναρωτήθηκε καν πια λογική θα είχε να ακουγόταν ένας γερμανικός σταθμός σε περίοδο γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

Αλλά ας μην πέφτουμε στην παγίδα της υποτίμησης. Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να μην είναι και ο πιο σχολικά μορφωμένος – καίτοι απόφοιτος ΕΜΠ-, που θα έλεγε και ο Χατζηχρήστος ως Ζήκος, σίγουρα όμως διαθέτει υπεραρκετή ευφυΐα για τη διαχείριση των υποθέσεων της χώρας προς όφελος της αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της, όπως απέδειξε η κυβερνητική του πορεία επί 4,5 χρόνια. Το θέμα δεν είναι πόσο “άριστος” είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός, αλλά τίνος τα συμφέροντα υπηρετεί και πόσο αποτελεσματικά. Οι αστοί απανταχού της γης εξάλλου έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι η μόρφωση δεν είναι πάντα κριτήριο επιλογής του πολιτικού τους προσωπικού.

Αυτό βέβαια δεν κάνει λιγότερο αστείο το όλο θέαμα. Και εις ανώτερα Αλέξη.