“Το ΠΑΜΕ στο λιμάνι; Αυτό είναι σοβαρό, το αναλαμβάνω…” – Σε ρόλο “σοβαρής Χρυσής Αυγής” ο Μπογδάνος κατά του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ στον Πειραιά

Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή και ο Μπογδάνος από όσους βγάζουν φλύκταινες με την απεργία; Προφανώς όχι και δεν εκπλήσσεται κανείς με αυτό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ωστόσο πώς επέλεξε να εκφράσει την αγανάκτησή του κατά των απεργιών, αλλά και πώς προέβαλε τη σχετική παρέμβασή του στη βουλή. Φορώντας στολή “σοβαρής χρυσής αυγής” -κάθε άλλο παρά αποκριάτικη.

Ο βουλευτής – δημοσιογράφος – ποιητής ασχολήθηκε με το λιμάνι του Πειραιά, και πιο συγκεκριμένα με το σωματείο ΕΝΕΔΕΠ, που χρόνια τώρα δίνει τη μάχη για αξιοπρεπείς συνθήκες στο λιμάνι, ενάντια σε κράτος, κατασταλτικούς μηχανισμούς και εργοδοτική τρομοκρατία. Παλιότερα το ρόλο του his master’s voice στο λιμάνι τον είχαν αναλάβει εργολαβικά οι χρυσαυγίτες, ωστόσο τα νομικά τους μπλεξίματα άφησαν ένα κενό, το οποίο ο Μπογδάνος, πιστός σε παλιότερη σοσιαλμιντιακή ρήση του “αυτό είναι σοβαρό, το αναλαμβάνω”, σπεύδει να αναπληρώσει πρόθυμα, υιοθετώντας επιχειρήματα που δύσκολα διακρίνονται από αυτά του Λαγού και του Παναγιώταρου κατά του ΠΑΜΕ.

Κατέθεσε λοιπόν ερώτηση προς τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Προ. Πο. και Ναυτιλίας, παίρνοντας υπό την προστασία του το χρυσαυγίτικο σωματείο ΣΥΝΕΔΕΠ και παρουσιάζοντάς το ως πλειοψηφικό σε αντίθεση με το ΕΝΕΔΕΠ, με κλαυθμούς και οδυρμούς για “χαμένα μεροκάματα” λιμενεργατών εξαιτίας “μιας στρεβλής και αντιδημοκρατικής διαδικασίας”.

Ο βουλευτής ισχυρίζεται πως αστυνομία, λιμενικό και δικαστικές αρχές παραμένουν “αδρανείς” και δεν μεριμνούν για την “αποκατάσταση της τάξης” και το “δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής των εργαζομένων αν θα απεργήσουν ή όχι”, δηλαδή το “δικαίωμα” της απεργοσπασίας. Προφανώς ο Μπογδάνος δεν έχει παρακολουθήσει ή απλώς κάνει πως δεν ξέρει τις συνεχείς δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, τις συγκρούσεις με την αστυνομία και το λιμενικό σε μέρες κινητοποιήσής του, την ταχύτητα με την οποία τα αστικά δικαστήρια έβγαζαν παράνομες και καταχρηστικές σχεδόν όλες τις απεργίες του σωματείου.

Η ερώτηση συνεχίζει στο γνωστό ύφος κοινωνικού αυτοματισμού, με αναφορές σε “πλήγμα του κύρους της χώρας”, ενώ δεν κρύβει καθόλου ποιος είναι ο καημός του και για λογαριασμό ποιών διαρρηγνύει τα ιμάτιά του: “Για κάθε ημέρα απεργίας, δεν ξεφορτώνονται 12.000 εμπορευματοκιβώτια, με σημαντική ζημία για τις ναυτιλιακές εταιρείες”. Ουσιαστικά ο Μπογδάνος ζητά απαγόρευση των απεργιών για να μη θίγονται τα συμφέροντα των ναυτιλιακών, στο όνομα τάχα της “πλειοψηφίας” των εργαζομένων, που είναι γνωστό σε τι συνθήκες εργοδοτικών πιέσεων και εκφοβισμού “ελεύθερα επιλέγουν” αν θα απεργήσουν ή όχι.

Υπάρχει ωστόσο και ένα φαιδρό κομμάτι σε όλα αυτά. Ο βουλευτής επέλεξε να προβάλλει την παρέμβασή του μέσω του προσωπικού του σάιτ meaculpa.gr, επιλέγοντας, όχι απλά να μιλήσει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο, αλλά να βάλει και το όνομά του στον τίτλο “Ο Μπογδάνος, το ΠΑΜΕ και η ιδιότυπη ασυλία των εργατοπατέρων”. Είναι προφανές ότι έχει αναθέσει αλλού τη διαχείρισή της ιστοσελίδας, αυτό δεν καθιστά λιγότερο αστείο τον τρόπο με τον οποίο αυτοπροβάλλεται, σε μια λογική του “Γιάννης πίνει και  Γιάννης κερνάει”.

Εν κατακλείδι: Αν ανήκετε στην κατηγορία του πληθυσμού που αρέσκεται να βλέπει ενοχλημένο τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, ξέρετε πολύ καλά πλέον ποιος είναι ένας από τους αποτελεσματικότερους τρόπους για να το πετύχετε.