Τρεις χωρίς τον κούκο – Απελπιστικά άμαζη η συγκέντρωση των εργατοπατέρων

Η πλατεία ήταν άδεια και τρελός απ’τα σημάδια…

Όσοι πίστευαν πως η συνδικαλιστική μαφία δεν έκανε τίποτε για να πετύχει η σημερινή απεργία, είδαν την αφίσα – κάλεσμα της ΓΣΕΕ, που τους αποστόμωσε.

Κι αυτή ήταν η μοναδική τους παρουσία στο δρόμο, αφού στη συγκέντρωση της Κλαυθμώνος, δεν κατέβηκαν ούτε καν τα στελέχη της δικοίκησης της ΓΣΕΕ, ούτε ήθελαν, ούτε τόλμησαν να βγουν έξω, στον κόσμο – κι έτσι έμειναν τρία πανό, χωρίς να υπάρχει καλά – καλά κόσμος να τα κρατάει.

Εξάλλου σαν διοίκηση, δεν είχαν προκηρύξει καμία απεργία – τυπικά κωλύονται κι άφησαν την απόφαση στα Ε.Κ και τις Ομοσπονδίες. Απλώς καλούσαν στην απεργία που θα προκήρυσσαν τα συνδικάτα – κάπου, κάποτε – μιλώντας για … ώρα ευθύνης και απόφασης. Κι η δική τους υπεύθυνη απόφαση ήταν να μείνουν σπίτι τους.

Αυτό έγινε θέμα κι από αρκετές ιστοσελίδες, με χαρακτηριστικούς τίτλους:

Όταν τους παίρνουν στο ψιλό γαζί ακόμα και τα αστικά ΜΜΕ, καταλαβαίνει κανείς πόσο ανυπόληπτοι είναι και πόσο κωμικοτραγική είναι η – μη – παρουσία τους.

Από κοντά κι άλλα μπλοκ, της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (χωρίς την παρουσία του αντιεξουσιαστικού χώρου), που είχαν σαφώς λιγότερο κόσμο απ’ την προηγούμενη βδομάδα, δείχνοντας ότι βασικές τους δυνάμεις είναι κυρίως στο δημόσιο, όπου όμως η ΑΔΕΔΥ δεν είχε προκηρύξει απεργία αλλά στάση εργασία από τις 11.

Όταν λοιπόν βγαίνει ο Μητσοτάκης με ύφος να πει ότι: “απέργησαν λίγοι – και ταλαιπωρήθηκαν οι πολλοί εξαιτίας μερικών επαγγελματιών συνδικαλιστών”, όλοι καταλαβαίνουν πως αναφέρεται στις συγκεντρώσεις των εργατοπατέρων, όπου δεν πατάει άνθρωπος.

Αλλά το ΠΑΜΕ κι οι δεκάδες χιλιάδες κόσμου που κατέβηκαν τους χάλασαν τη σούπα για άλλη μια φορά.