17 Δεκέμβρη 1903: Η ιστορική πτήση των αδελφών Ράιτ

Στις 17 Δεκεμβρίου 1903, σ’ ένα απόμερο ψαροχώρι των ΗΠΑ, δύο κατασκευαστές ποδηλάτων πέταξαν το πρώτο αεροπλάνο, αλλάζοντας τον κόσμο για πάντα. Η πρώτη πτήση των αδελφών Ράιτ διάρκεσε μόλις 12 δευτερόλεπτα και διάνυσε απόσταση 37 μέτρων, λιγότερο από το μήκος ενός σημερινού Airbus Α320 ή ενός Boeing 747. Ήταν 10:35 το πρωί, όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε αυτοδύναμα και μετά από 12 δευτερόλεπτα στον αέρα προσγειώθηκε κανονικά. Ο Όρβιλ Ράιτ είχε γράψει ιστορία. Στη συνέχεια, τα δύο αδέλφια πραγματοποίησαν, εναλλάξ, τρεις ακόμα πτήσεις σε ευθεία γραμμή, με την τελευταία να διαρκεί 59 δευτερόλεπτα και να διανύει μια απόσταση 260 μέτρων.

Ο Γουίλμπερ (1867 – 1912) και ο Όρβιλ Ράιτ (1871 – 1948) άρχισαν να ενδιαφέρονται για τις πτήσεις το 1878, όταν ο πατέρας τους Μίλτον τους χάρισε ένα λαστιχένιο παιχνίδι, που έμοιαζε με ελικόπτερο. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα τα δύο αδέλφια άνοιξαν μια εταιρεία κατασκευής και εμπορίας ποδηλάτων στη γενέτειρά τους Ντέιτον του Οχάιο. Όσα έμαθαν για τα ποδήλατα -η ανάγκη για μια ανθεκτική, ελαφρά κατασκευή, η σπουδαιότητα της ισορροπίας, του ελέγχου και της αντίστασης του αέρα- ήταν ανεκτίμητα εφόδια για την κατασκευή ενός αεροπλάνου.

Το 1899 άρχισαν να κατασκευάζουν ανεμόπτερα και να ανακαλύπτουν μέσα από την πράξη τους νόμους της αεροναυτικής, με τη δημιουργία μιας αεροδυναμικής σήραγγας στο Ντέιτον. Το 1903 ήταν έτοιμοι να πραγματοποιήσουν το μεγάλο άλμα, αφού κατασκεύασαν αξιόπιστους κινητήρες και έλικες. Το πεδίο των δοκιμών τους ήταν ένα παραθαλάσσιο χωριό στη Βόρεια Καρολίνα, που ονομαζόταν Κίτι Χοκ. Το διάλεξαν για τους σταθερούς ανέμους του και τις πολλές αμμουδιές του, χρήσιμες για τη φάση της προσγείωσης και την αποφυγή ατυχημάτων και ανεπιθύμητων τραυματισμών.

Το αεροπλάνο που κατασκεύασαν είχε το όνομα Flyer 1 (Αεροπόρος 1). Ήταν διπλάνο και κατασκευασμένο από ξύλο ελάτης. Είχε βάρος 341 κιλά μαζί με τον πιλότο, μήκος 6,5 μέτρα, άνοιγμα πτερύγων 12,3 μέτρα, ενώ το ένα φτερό του ήταν μεγαλύτερο από το άλλο κατά μερικά εκατοστά, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ευστάθεια στο αεροπλάνο. Η μηχανή ήταν πρωτότυπη κατασκευή του υπαλλήλου των Ράιτ, Τσάρλι Τέηλορ, και δανειζόταν πολλά στοιχεία από την τεχνολογία του ποδηλάτου, επειδή οι κινητήρες των αυτοκινήτων είχαν πολύ μεγάλο βάρος. Ο πιλότος ήταν τοποθετημένος μπρούμυτα και με ένα μοχλό κατηύθυνε το πηδάλιο.

Η πρώτη πτήση του Flyer 1 έγινε στις 14 Δεκεμβρίου με πιλότο τον Γουίλμπουρ, που κέρδισε τον Όρβιλ στο στρίψιμο του νομίσματος. Δεν ήταν το ίδιο τυχερός και στην πτήση, αφού το αεροπλάνο δεν πρόλαβε να πάρει ύψος και κατέπεσε, ευτυχώς χωρίς ο Γουίλμπουρ να πάθει το παραμικρό. Το αεροπλάνο έπαθε ζημιές και χρειάστηκαν τρεις μέρες για να επισκευαστούν.Στις 17 Δεκεμβρίου το Flyer ήταν έτοιμο με τον Όρβιλ στο κόκπιτ».

Ήταν η πρώτη φορά που ο άνθρωπος πραγματοποίησε μια απολύτως ελεγχόμενη μηχανοκίνητη πτήση με ένα αεροπλάνο βαρύτερο από τον αέρα.

Παρόλο που οι αδελφοί Wright ήταν οι πρώτοι που πραγματοποίησαν μια επιτυχημένη ελεγχόμενη πτήση, αρνήθηκαν να παρουσιάσουν αυτή τη δυνατότητα στο κοινό. Αντί αυτού, κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την τεχνολογία τους και προφύλαξαν την καινοτομία τους.  Οι περισσότερες από τις μεγάλες καινοτομίες στην αεροπλοΐα ήρθαν από τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή τους, Glenn Curtiss.

Κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, ο Curtiss ανέπτυξε αρκετές καινοτομίες για την πτήση – υπερβαίνοντας πολύ περισσότερο την καινοτομία των πτερυγίων των αδελφών Wright. Στην πραγματικότητα, για να παρακάμψει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τους, ανέπτυξε το δικό του σύστημα ελέγχου πτήσης που είναι ο προκάτοχος της σύγχρονης τεχνολογίας: το ελικόπτερο.

Οι αδελφοί Ράιτ ισχυρίστηκαν ότι το ελικόπτερο (aileron) – αυτό που στη συνέχεια αναφέρεται ως «οριζόντιο πηδάλιο» που συνδέεται με το πτερύγιο – παραβιάζει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που τους δόθηκε το 1906.

Με πήροφορίες από Βικιπαίδεια, sansimera, και από το βιβλίο «Αδελφοί Ράιτ – Η άγνωστη ιστορία των ανθρώπων που άλλαξαν τον κόσμο», του David McCullough