9 Μάη 1934: Το ματοκύλισμα της απεργίας των λιμενεργατών και μυλεργατών της Καλαμάτας

Στις 9 του Μάη 1934, με διαταγή της κυβέρνησης (Λαϊκό Κόμμα), ο στρατός εξαπολύει δολοφονική επίθεση κατά της απεργιακής διαδήλωσης των λιμενεργατών και μυλεργατών στην Καλαμάτα. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν εφτά εργάτες νεκροί και πολλοί βαριά τραυματισμένοι.

Οι εργάτες είχαν ξεσηκωθεί ενάντια των αλευροβιομηχάνων μετά την τοποθέτηση ενός σιλό στο λιμάνι, που θα ξεφόρτωνε απευθείας στους αλευρόμυλους. Κάτι που θα σήμαινε ότι οι μισοί περίπου λιμενεργάτες θα έχαναν τη δουλειά τους, ενώ από την πλευρά του κράτους και της εργοδοσίας δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για την προστασία όσων θα έμεναν χωρίς μεροκάματο.

Οι δολοφονίες των εργατών από τις δυνάμεις καταστολής προκάλεσαν κύμα οργής και αγανάκτησης και η απεργία των λιμενεργατών και μυλεργατών της Καλαμάτας μετατράπηκε σε γενική απεργία στην περιοχή, ενώ αξίζει να τονιστεί  ότι αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα έπαιξαν οι τότε δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τμήμα των οποίων ήταν και οι αποκαλούμενοι «σοσιαλφασίστες».

Το αφιέρωμα που ακολουθεί παρουσιάστηκε με τη μορφή αφηγήσεων και με καλλιτεχνικό πρόγραμμα, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Δεκέμβρη του 2015, στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, από την Τομεακή Επιτροπή του ΚΚΕ. Το αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα kalamatajournal.gr

Η ματωμένη 9η Μάη του 1934 στην Καλαμάτα, ο ξεσηκωμός και η προδοσία των εργατών

Τετάρτη 9 Μαΐου 1934: Η απεργία στην Καλαμάτα πνίγεται στο αίμα. Νεκροί είναι οι: Μαραγκουδάκης Αντώνης, Σπάλας Ανδρέας, Μπλίκος Παναγιώτης, Κολιτσιδάκης Ιωάννης, Γιατσερινός Βασίλης, Καπετανέας Βασίλης. Ο Ριζοσπάστης, μπροστάρης του αγώνα, συλλογικός οργανωτής, διαφωτιστής, καθοδηγητής, περιγράφει το αιματοβαμμένο ιστορικό…

Πέμπτη 10 Μαΐου 1934. Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ κυκλοφορεί με τίτλο: «Ο Τσαλδάρης ματοκύλησε τους εργάτες Καλαμάτας, κάτω η δολοφόνα κυβέρνηση των αλευροβιομηχάνων. 7 σκοτωμένοι, δεκάδες τραυματισμένοι εργάτες στην Καλαμάτα. «η ρουφήχτρα να μπει ακόμα και αν ακόμα βαρέσουμε στο ψαχνό».
Από τις αρχές του 1934 οι λιμενεργάτες κάνουν πολλές κινητοποιήσεις. Ο λόγος που ξεσηκώθηκαν οι εργάτες είναι ένα σιλό που οι αλευροβιομήχανοι εγκατέστησαν στο λιμάνι, για να ξεφορτώνει απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίησή του σήμαινε ότι οι μισοί περίπου λιμενεργάτες θα έχαναν τη δουλειά τους, ενώ από την πλευρά του κράτους και της εργοδοσίας δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για την προστασία όσων θα έμεναν χωρίς μεροκάματο. Ο εκσυγχρονισμός των μέσων παραγωγής την εποχή εκείνη, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας, οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας, όπως συμβαίνει πάντα στον καπιταλισμό. Απέναντι σ’ αυτήν την εξέλιξη, η κυβέρνηση προσπάθησε να παρέμβει πυροσβεστικά προς όφελος της εργοδοσίας. Στη εφαρμογή των μέτρων αυτών το κράτος βρίσκει πρόθυμο συνεργάτη του  τις τότε δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τμήμα των οποίων ήταν και οι αποκαλούμενοι «σοσιαλφασίστες», που υπερασπίζονταν με σθένος τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας.

Οι λιμενεργάτες ζητούν 8 δραχμές αποζημίωση για κάθε τόνο που ξεφορτώνονταν από τον απορροφητήρα, αναδρομικά από το 1928. Το αίτημά τους βασιζόταν σε συμφωνία που είχαν κάνει από τότε με την εργοδοσία, χωρίς όμως η τελευταία να την έχει τηρήσει. Αντίθετα, οι αλευροβιομήχανοι και η κυβέρνηση προτείνουν 6 δραχμές ανά τόνο και όχι αναδρομικά. Να πως περιγράφει το ιστορικό ο Ριζοσπάστης
Για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους οι λιμενεργάτες εκλέγουν και δεκαμελή επιτροπή που η σοσιαλφασιστική διοίκηση την καθαίρει ετσιθελικά. Και όχι μόνο αυτό αλλά κοντά στα άλλα ύστερα από υπόδειξη του λιμενάρχη κανονίζουν ώστε σε κάθε 8 με10 λιμενεργάτες να αντιστοιχεί ένας γέρος ή ανίκανος που πληρώνεται σε βάρος των εργατών. Καθορίζουν είδος φορολογίας 8 δρχ στο μεροκάματο των εργατών για την ενίσχυση σε περίπτωση αρρώστιας. Αρχές Μαΐου οι λιμενεργάτες στέλνουν στην Αθήνα 2 αντιπροσώπους για να συνεννοηθούν με το υπουργείο τον κανονισμό του ζητήματος της ρουφήχτρας. Στη σύσκεψη που γίνεται  οι αλευροβιομήχανοι και ο υπουργός συμφωνούν όπως αυτοί θέλουν,  6 δρχ αποζημίωση κατά τόνο.
Μόλις το πληροφορούνται αυτό οι λιμενεργάτες κάνουν αμέσως συνέλευση. Εκλέγουν επιτροπή όπου πάει στο διοικητή της χωροφυλακής και διαμαρτύρεται. Αυτός παίζοντας το ρόλο του, λέει πως ο απορροφητήρας δεν θα λειτουργήσει γιατί δεν υπάρχει άδεια. Αυτό βέβαια το είπε για να ξεγελάσει τους λιμενεργάτες γιατί μαθεύτηκε αμέσως πως ένα βαπόρι με σιτάρι πηγαίνει στη Καλαμάτα και πρόκειται να ξεφορτώσει με τον απορροφητήρα που έχει εγκατασταθεί στο μύλο «Ευαγγελίστρια».
Τρίτη 8 Μαΐου 1934.Οι λιμενεργάτες κάνουν δύο συνελεύσεις, εκλέγουν δύο δεκαμελείς απεργιακές επιτροπές και αποφασίζουν ότι σε περίπτωση που το βαπόρι πλευρίσει στον αποροφητήρα θα κηρύξουν απεργία.  Η απεργιακή επιτροπή κυκλοφορεί  υπόμνημα που το υπογράφουν οι επαγγελματίες και τάσσονται αλληλέγγυοι με τους λιμενεργάτες. Μόλις το υπουργείο εθνικής οικονομίας μαθαίνει την απόφαση  για απεργία βάζει σε ενέργεια τα όργανα του. Ο υφυπουργός Στεφανόπουλος και ο σοσιαλφασίστας γερουσιαστής Καλομοίρης της ΓΣΕΕ δίνουν τηλεφωνικές οδηγίες στον πρόεδρο των λιμενεργατών, Ζωάκο, που ζητάει εξουσιοδότηση για να πάει στην Αθήνα. Οι λιμενεργάτες δεν το δέχονται  γιατί καταλαβαίνουν τους σκοπούς του προδότη.
Τετάρτη 9 Μάιου 1934. Ξημερώματα το σιτοφόρο βαπόρι «Λίμνη» μπαίνει στο λιμάνι και πλευρίζει στον απορροφητήρα του μύλου «Ευαγγελίστρια». Οι λιμενεργάτες  συγκεντρώνονται στο λιμάνι με επικεφαλής την απεργιακή τους επιτροπή για την περιφρούρηση της απεργίας τους. Ταυτόχρονα κατεβαίνουν σε απεργία και οι συνεργάτες των μύλων «Ευαγγελίστρια» και του Φεραδούρου. Οι αρχές παίρνουν έκτακτα τρομοκρατικά μέτρα. Το Σύνταγμα πεζικού βρίσκεται σε επιφυλακή. Δύο λόχοι στρατού με πολυβόλα και όλη η έφιππη χωροφυλακή βρίσκονται στο λιμάνι. Ο νομάρχης σε επικοινωνία του με την απεργιακή επιτροπή  το προηγούμενο βράδυ δηλώνει: «θα χτυπήσουμε στο ψαχνό παλιόσκυλα ούτε ένα αίτημά δεν γίνεται δεκτό. Η ρουφήχτρα θα δουλέψει γιατί δεν μπορούμε να χτυπήσουμε τα συμφέροντα των μύλων μας». Οι εργάτες με τα γυναικόπαιδα περιφέρονται έξω από τις γραμμές των φαντάρων, αποφασισμένοι να εμποδίσουν την εκφόρτωση του βαποριού με τον απορροφητήρα. Οι επαγγελματίες της παραλίας κλείνουν τα μαγαζιά τους σε ένδειξη αλληλεγγύης. Ο στρατός και η χωροφυλακή έχουν περιζώσει το μέρος που βρίσκεται το βαπόρι και απαγορεύουν τη δίοδο. Οι λιμενεργάτες όμως κάνουν επανειλημμένες επιθέσεις για τη διάσπαση της ζώνης. Η αστυνομία διαδίδει ότι ομάδα λιμενεργατών έριξε δυναμίτη στον απορροφητήρα. Παράλληλα ο πρόεδρος Ζωάκος, βρίσκεται σε διαρκή επαφή με τις αρχές και το εμπορικό επιμελητήριο.
Η ώρα περνά. Η ρουφήχτρα βάζει μπροστά. Οι εργάτες αγανακτούν. Από την γωνία του Στρούμπου ένας εργάτης πέφτει στη θάλασσα φωνάζοντας «δεν μου χρειάζεται τέτοια ζωή». Μια ομάδα 15 εργατών μπαίνει σε μια μαούνα που την τραβάει μία βάρκα. Μια φωνή ακούγεται «ζήτω η απεργία ζήτω το ψωμί μας». Η μαούνα προχωράει προς το βαπόρι. Στο μεταξύ η διαταγή της κυβέρνησης έχει δοθεί στο νομάρχη. Ο Στεφανόπουλος τηλεγράφει: «οι αποφάσεις μου είναι ανέκκλητες η ρουφήχτρα να βάλει εμπρός έστω και αν είναι ανάγκη να χτυπήσετε στο ψαχνό»

Όταν η μαούνα φτάνει στα 15 μέτρα κοντά στο βαπόρι ο λοχαγός Παναγόπουλος με το πιστόλι στο χέρι φωνάζει: «Σταθείτε» και ταυτόχρονα ρίχνεται ομοβροντία πυροβολισμών. Ένας λιμενεργάτης μέσα στη μαούνα είναι βαριά τραυματισμένος. Οι εργάτες με αφάνταστο ηρωισμό προχωρούν φωνάζοντάς «βαράτε δεν γυρίζουμε». Το πολυβόλο βάλει με θεριστική βολή. Ο εργάτης που τραβάει το κουμπί της βάρκας πέφτει νεκρός και άλλοι τραυματισμένοι μέσα στη μαούνα. Οι εργάτες που βρίσκονται στη ξηρά δεν υποχωρούν. Με ρόπαλα και πέτρες επιτίθενται φωνάζοντας: «κάτω οι δολοφόνοι. κάτω οι τύραννοι κάτω οι φασίστες». Η θεριστική βολή και τα πυρά ομαδόν συνεχίζονται. Άλλοι δυο εργάτες ξαπλώνονται νεκροί στο πλακόστρωτο. Ο υπολοχαγός Στεφανάκος φυτεύει μια σφαίρα στο κορμί του ξαδέρφου του λιμενεργάτη Στεφανάκου. Οι εργάτες φωνάζουν «κάτω οι μιλιταριστές». Το πυρ συνεχίζεται με μανία. Οι εργάτες διασκορπίζονται αλλά πάλι ξανασυντάσσονται.
Οι εργάτες βγάζουν τα πτώματα των σκοτωμένων από τη θάλασσα και συγκεντρώνονται φωνάζοντας «κάτω οι δολοφόνοι κάτω οι τύραννοι», «Θα μας το πληρώσετε». Βάζουν τα πτώματα πάνω σε μία σκάλα ενώ ένα αυτοκίνητο μεταφέρει τους τραυματισμένους στη κλινική του Μάντζαρη. Οι εργάτες με τα πτώματα των σκοτωμένων, με κόκκινες και μαύρες σημαίες από τα τσεμπέρια των γυναικών ξεκινούν για την πόλη. Τραγουδούν το πένθιμο εμβατήριο «επέσατέ θύματα αδέρφια εσείς…» Κατευθύνονται  από την οδό Αριστομένους για την Καλαμάτα.

Τα νέα μαθαίνονται σε όλη τη πόλη. Αμέσως κηρύσσεται Γενική απεργία.  Τσαγκαράδες, αρτεργάτες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, όλοι οι εργάτες των εργοστασίων, σχηματίζουν σε διάφορα σημεία διαδηλώσεις με κατεύθυνση το κέντρο. Βάζουν πάνω σε μία σκάλα τα δύο πτώματα των εργατών που πέθαναν τη στιγμή που μετέβαιναν στην κλινική, διαδηλώνουν στους δρόμους φωνάζοντας «κάτω οι δολοφόνοι κάτω οι κλεφτές».
Ενώ η μάζα κατευθύνεται στη πόλη έχοντας προς την πλάτη τη γέφυρα των κρεοπωλείων και την οδό Αριστομένους οι σοσιαλφασίστες βγαίνουν στη μέση και φωνάζουν: «αυτά είναι άσκοπα». Οι εργάτες χιμούν να τους λυντσάρουν με φωνές: «κάτω οι πουλημένοι κάτω οι προδότες και τα τομάρια». Η διαδήλωση πηγαίνει προς τη πλατεία που ήταν η εισαγγελία αποδοκιμάζοντας τη δικαιοσύνη των ματοβαμμένων  δολοφόνων και σπάζοντας τα τζάμια. Ακριβώς στο αρτεσιανό της επάνω πλατείας δύο σύντροφοι ανεβαίνουν και μιλούν καυτηριάζοντάς τους ληστές του ψωμιού των εργατών που με τη φωτιά και το σίδερο θέλουν να τους καταδικαστούν σε θάνατο από πείνα.
Ενάντια στη τεράστια συγκέντρωση που έχει δημιουργηθεί από εργάτες και επαγγελματίες που κλείσανε τα μαγαζιά τους επιτίθεται περίπολος. Οι εργάτες καλούν τους φαντάρους να πετάξουν τα τουφέκια. Δύο φαντάροι έτοιμοι να πετάξουν τα τουφέκια συλλαμβάνονται. Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση ο αξιωματικός διατάζει «πυρ». Πέφτουν αρκετοί πυροβολισμοί.
Ταυτόχρονα άλλη διαδήλωση με πάνω από 500 άνδρες και γυναικόπαιδα φέρνουν πάνω σε ξυλοκρέβατο δύο σκοτωμένους από την παραλία.
Στη πλατεία του Τριανόν ένας λόχος στρατού και δύναμη χωροφυλακής ρίχνει ενάντια στους διαδηλωτές με οπλοπολυβόλο και τουφέκια. Επικεφαλής της δύναμης ήταν ο  διευθυντής της χωροφυλακής Παπαευσταθίου που με το περίστροφο του και από κοντά έως 3 μέτρα ξάπλωσε βαριά τραυματισμένο το σιδηροδρομικό Καμπαρόλη λέγοντας: «Σας έχω άχτι. Τώρα θα σας φάω». Οι εργάτες που ανέβαιναν και άλλοι που μαζεύτηκαν από τη διαδήλωση και από διάφορες συγκεντρώσεις δέχονται ανυπεράσπιστοι τα θανατηφόρα βόλια των ορδών που με την ένοπλη δύναμη τους υπεράσπιζαν τους εκμεταλλευτές.
Εκείνη τη στιγμή ένας λοχίας πετάει το όπλο του και περνά  με το μέρος των διαδηλωτών. Τα πεζοδρόμια και η άσφαλτος βάφονται και πάλι με εργατικό αίμα. Ένας νεκρός και πέντε βαριά τραυματισμένοι ανάμεσα τους μια γυναίκα που βρισκόταν μέσα σε ένα περίπτερο με το παιδάκι της.  Όλος ο εργαζόμενος λαός έχει ξεχυθεί στους δρόμους πραγματοποιώντας διαδηλώσεις που διαλύονται βίαια και πάλι ανασυγκροτούνται.
Άλλες ομάδες απεργών λιμενεργατών και συνεργατών πολιορκούν το σπίτι του Πάστρα και του Τραβασάρου και σπάζουν τις πόρτες. Στου Πάστρα είναι έτοιμοι να ανέβουνε επάνω. Όταν καταφτάνει η έφιππη χωροφυλακή και αρχίζει τους πυροβολισμούς. Ταυτόχρονα άλλοι εργάτες καταλαμβάνουν τα καμπαναριά των εκκλησιών. Όλες οι καμπάνες της πόλης χτυπάνε πένθιμα. Η αγανάκτηση έχει φτάσει στο κατακόρυφο. Στις συνοικίες σχηματίζονται μικροδιαδηλώσεις που τραβούν κάτω με το σύνθημα: «κάτω ο αιματοβαμμένος ελληνικός φασισμός». Στις 12 η ώρα ύστερα από απόφαση του νομάρχη και των αρχών η Καλαμάτα κηρύσσεται σε κατάσταση πολιορκίας.
 Ώρα 3μ.μ. δεν ανοίγει κανένα μαγαζί.. Η οργή βράζει έτοιμη να ξεσπάσει. Εκεί όμως που νομίζει κανείς πως βρίσκεται σε πεδίο μάχης είναι εκεί στο «Π» του λιμανιού. Στις δύο πλευρές ο μύλος και το λιμεναρχείο. Στη μία τα πολυβόλα, τα εφ όπλου λόγχη τουφέκια, ο στρατός η έφιππη και πεζή χωροφυλακή. Από την άλλη πλευρά γυναικόπαιδα και εργάτες με κόκκινες και μαύρες σημαίες. Είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς τον αριθμό.
Το υπουργείο στρατιωτικών διατάζει να πάει στρατός στη Καλαμάτα από το Ναύπλιο και την Τρίπολη.  Κηρύσσεται ο στρατιωτικός νόμος

Εν τω μεταξύ συνέρχονται σε κοινή σύσκεψη το Πανεργατικό Κέντρο που ανήκει στα Ανεξάρτητα Συνδικάτα, το Εργατικό Κέντρο που ανήκει  στη Γενική Συνομοσπονδία και διοικείται από τους αρχειοφασίστες και τα ταξικά συνδικάτα της Καλαμάτας. Θέμα της σύσκεψης: η πραγματοποίηση πανεργατικης συγκέντρωσης για τις 7 το βράδυ, η κήρυξη πανεργατικής απεργίας και η εκλογή αντιπροσώπων για το Πανελλαδικό Αντιφασιστικό Συνέδριο. Τα θέματα προτείνονται από τα ταξικά συνδικάτα και τις επαναστατικές παρατάξεις.
Στη σύσκεψη δεν προσέρχονται οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου.15 διοικήσεις των σωματείων της δύναμης του τους αποδοκιμάζουν και πραγματοποιούν τη σύσκεψη με τα ταξικά συνδικάτα. Οι εργάτες παντού όπου εμφανίζονται οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού συνδικαλισμού, τους αποδοκιμάζουν με τις λέξεις «Η απεργία μας είναι τίμια και εσείς δεν έχετε θέση μαζί μας!»
Επικεφαλής της πάλης των λιμενεργατών βρίσκεται η Επαναστατική Παράταξη, όπως και επικεφαλης όλων των απεργών.
Οι εργάτες είναι ανάστατοι. Δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για την Γενική Συνομοσπονδία. Τα συμβούλια των οργανώσεων μαζί με τα συμβούλια των επαναστατικών συνδικάτων  αποφασίζουν την κάθοδο σε πανεργατική απεργία και τη διεκδίκηση των κατά κλάδο αιτημάτων. Εκλέγουν κεντρική απεργιακή επιτροπή από τα επαναστατικά συνδικάτα και τις διοικήσεις των άλλων συμβουλίων. Δίνουν στον τύπο ανακοινωθέν της απεργιακής επιτροπής που ζητάει 1) την παραδειγματική τιμωρία και την εισαγωγή σε λαϊκό δικαστήριο των υπευθύνων. 2) σύνταξη στις οικογένειες των σκοτωμένων, 3) κατάπαυση της φασιστικής τρομοκρατίας. Η απεργιακή επιτροπή καλεί ολόκληρη την εργατοϋπαλληλική τάξη της Καλαμάτας σε συναγερμό μέχρι την επίλυση των εκκρεμών ζητημάτων της.
Την ίδια μέρα των δολοφονιών ξεσηκώνεται κύμα διαμαρτυριών σε όλη την Ελλάδα. Η Ενωτική ΓΣΕΕ  βγάζει  ανακοίνωση και στέλνει γράμμα στους μαχόμενους εργάτες της Καλαμάτας:  « Ταξικά αδέρφια, η κυβέρνηση των τραπεζιτών, των αλευροβιομηχάνων και τσιφλικάδων, στην απαίτησή σας να περιφρουρήσετε το ψωμί των παιδιών σας δολοφόνησε ομαδικά όπως και τους εργάτες του Αλιβερίου και τους αγρότες Σάμου τον περασμένο χρόνο. Αγωνιστείτε αλύγιστα. Στον αγώνα σας αυτό η ΕΓΣΕΕ και τα τμήματα της βρίσκονται στο πλευρό σας. Αποκηρύχτε την προδοτική διοίκηση της ΓΣΕΕ που ο ΓΓ της Καλομοίρης προχθές στο υπουργείο εθνικής οικονομίας, ενώ σας τηλεφωνούσε έδινε το χέρι του στον υφυπουργό Στεφανόπουλο και τον διαβεβαίωνε πως θα τα καταφέρει να τορπιλίσει τον αγώνα σας. Στιγματίστε τους προδότες! Περιφρουρήστε την απεργία σας και η νίκη θα είναι δική σας. Με συναδελφικούς χαιρετισμούς για την ΕΓΣΕΕ Κ. Λαζαρίδης|
Η ΕΓΣΕΕ ρίχνει το σύνθημα όλοι στο πλευρό των εργατών. Καλεί όλα τα ενωτικά εργατικά κέντρα, όλες τις οργανώσεις της επαναστατικής αντιπολίτευσης και κάθε οπαδό της, να διαμαρτυρηθούν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και απεργίες, να απαιτήσουν την ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών και την κατάπαυση της αιματηρής φασιστικής τρομοκρατίας που εξασκείται σε ολόκληρη τη χώρα και ιδιαίτερα κατά των απεργών εργατών Θεσσαλονίκης, Χίου και καπνεργατικών κέντρων.

• Η πανελλαδική ομοσπονδία εργατών ηλεκτρισμού, μεταφορών, φωτοαερίου, αυτοκινητιστών εξ ονόματος των 7000 μελών της κάνει διάβημα διαμαρτυρίας.
• Οι τροχιοδρομικοί διοργανώνουν έκτακτη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.
• Το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο Αθήνας κυκλοφορεί μαζική προκήρυξη που καταγγέλλει τις δολοφονίες των εργατών και καλεί όλες τις οργανώσεις να διοργανώσουν συγκεντρώσεις και συνελεύσεις, ζητώντας να ικανοποιηθούν τα ζητήματα των απεργών, ζητώντας ισόβια σύνταξη των οικογενειών των θυμάτων και την απομάκρυνση των στρατιωτικών δυνάμεων. Επίσης καταγγέλλει τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Αθηνών,  Καλύβα και Σια, που προσπαθούν να πνίξουν την αγωνιστική διάθεση των εργατών για πάλη. Το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο στέλνει διαμαρτυρία στον Πρωθυπουργό και τον Νομάρχη Καλαμάτας. Επίσης στέλνει χαιρετιστήριο τηλεγράφημα στους ηρωικούς απεργούς της Καλαμάτας. Εκείνη τη μέρα διοργανώνει συγκέντρωση που συμμετέχουν πάνω από 300 εργάτες.
• το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο Πειραιά, η Ομοσπονδία Επισιτισμού και η Ένωση Λιμενεργατών Θεσσαλονίκης.
  ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΜΑΗ 1934. Κηρύσσεται επίσημα πανεργατική απεργία.  Από το πρωί στρατοκρατειται ολόκληρο το λιμάνι. Ύστερα από τις διαμαρτυρίες των εργατών και την κατακραυγή όλου του κόσμου αποσύρονται οι στρατιωτικές δυνάμεις. Αστυνομικές περιπολίες όμως διατρέχουν όλους τους δρόμους. Παντού συλλαμβάνουν όποιο συνειδητό εργάτη συναντήσουν.
  Η Ενιαιομετωπική Κεντρική απεργιακή επιτροπή των Ταξικών Συνδικάτων και των σωματείων του Εργατικού Κέντρου είχε καθορίσει από το προηγούμενο βράδυ να γίνει  σύσκεψη. Σε αυτήν δεν παρουσιάζονται οι αντιπρόσωποι της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου. Οι αντιπρόσωποι των σωματείων αποκηρύσσουν το Σταθάτο και την άλλη συμμορία και καλούν τους εργάτες να κατέβουν στην απεργία. Η απεργία είναι γενική και σε αυτήν παίρνουν μέρος οι τσαγκαράδες, μηχανουργοί, αρτεργάτες, καπνεργάτες, τροχιοδρομικοί, εργάτες οίνων και οινοπνευμάτων, ελαιοχρωματιστές και τσιμεντάδες.
  Ο Ριζοσπάστης περιγράφει την αντιπαράθεση που φουντώνει με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Το ίδιο βράδυ γίνεται σύσκεψη στο εργατικό κέντρο παρουσία του επόπτη εργασίας Μαυρομάτη και των «εργατικών» γερουσιαστών  Κίσκιρα και Λάβδα, που εφτασαν από την Αθήνα. Στη σύσκεψη παίρνει μέρος και  η κεντρική απεργιακή επιτροπή. Ο Λάβδας με τον Κίσκιρα ζήτησαν να αντιπροσωπεύσουν μόνο αυτοί με τον σοσιαλφασίστα Ζωάκο τους εργάτες στη σύσκεψη. Ο αντιπρόσωπος  της κεντρικής απεργιακής επιτροπής  σ.Ξενάκης ξεσκέπασε τις προσπάθειες αυτές. Ύστερα από αυτό αποφασίστηκε να ξαναγίνει σύσκεψη, στην οποία κάθε σωματείο θα υποβάλει τα αιτήματα του πλάι στα αιτήματα των λιμενεργατών και θα βγει επιτροπή που θα παρουσιαστεί στις αρχές. Όταν οι εργάτες ζήτησαν να αποφυλακιστούν οι συλληφθέντες ο επόπτης εργασίας με ένα σημείωμα του ζήτησε την αποφυλάκιση μόνο των αρτεργατών. Οι εργάτες εξαγριώθηκαν από την ενέργεια αυτή και απάντησαν: «Εμείς δεν ζητάμε να αποφυλακιστούν οι συλληφθέντες με μπιλίοτα, ούτε ορισμένοι. Οι σκλάβοι της Καλαμάτας ζητάνε την αποφυλάκιση από τις φασιστικές βαστίλλες όλων των τίμιων αδερφών τους». Αργά τη νύκτα αφέθηκαν ελεύθεροι πολλοί συλληφθέντες.
  Το ίδιο βράδυ στο ξενοδοχείο της «Μεγάλης  Βρεττάνιας» συνήλθαν σε μυστική σύσκεψη ο επόπτης εργασίας, οι  Λάβδας και Κίσκιρας, ο αλευροβιομήχανος Πάστρας, ο νομάρχης και ο διοικητής χωροφυλακής. Οι σοσιαλφασίστες παζαρεύουν σε αυτή τα ζητήματα των εργατών χωρίς να έχουν καμμία εντολή από αυτούς. Κατά παρόμοιο τρόπο παζαρεύει τα ζητήματα των λιμενεργατών ο πρόεδρος τους Ζωάκος και 2-3 μέλη της διοίκησης που πήγαν εκεί  χωρίς  την εξουσιοδότηση των εργατών.
  Έξω από τα γραφεία των φορτοεκφορτωτών ο Ζωάκος τοιχοκόλλησε προκήρυξη συνιστώντας ηρεμία και ησυχία στους εργάτες.
  Η πόλη της Καλαμάτας και ολόκληρός ο νομός είναι ανάστατος. Στην επαρχία  αγρότες όλης της περιφέρειας είναι ανάστατοι και με αγανάκτηση σχολιάζουν το αιματοκύλισμα των εργατών.
  Εκείνες τις μέρες ο ριζοσπάστης γίνεται κυριολεκτικά ανάρπαστος. Εξαντλούνται όλα τα φύλλα. Οι εργάτες τον γυρίζουν ο ένας απ’ τον άλλο για να τον διαβάσουν. Τα συνθήματα του Ρίζου γίνονται και συνθήματα ολόκληρης της μάζας.
  Την Πέμπτη το βράδυ διοργανώνεται σύσκεψη ΕΓΣΕΕ, ΓΣΕΕ, Ανεξάρτητα συνδικάτα, με σκοπό την κήρυξη 24ωρης απεργίας. Όλες οι οργανώσεις πολεμούν με λύσσα την πρόταση της ΕΓΣΕΕ για άμεση κήρυξη 24ωρης απεργίας. Οι ρεφορμιστές κωλυσιεργούν λέγοντας να μην ορίσουμε ημερομηνία υπονομεύοντας ανοιχτά την πραγματοποίηση της απεργίας, δηλαδή να μη γίνει ποτέ.
  Εν τω μεταξύ, το κύμα αλληλεγγύης σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας φουντώνει. Στον Πύργο Ηλείας κηρύσσεται  24ωρη γενική απεργία διαμαρτυρίας, γίνεται συλλαλητήριο με 700 άτομα. Επίσης κήρυξαν 24ωρη απεργία διαμαρτυρίας οι λιμενεργάτες του Κατάκωλου. Εκεί οι απεργοί έρχονται σε σύγκρουση με την αστυνομία και πετούν στην θάλασσα τα φορτία που ξεφορτώθηκαν από ένα καράβι
  Οι σιδηροδρομικοί της Μακεδονίας διοργανώνουν συγκέντρωση, 150 καπνεργάτες συγκεντρώνονται στο εργοστάσιο Σαγιουτζόγλου. Στο Βόλο 300 καπνεργάτες κάνουν γενική συνέλευση και ζητούν άμεση παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων και αποζημίωση – σύνταξη στις οικογένειες των θυμάτων.
  Από το πρωί κυκλοφορούν διαμαρτυρίες σε όλες τις σχολές που τις υπέγραψαν 600 φοιτητές. Στη Νομική σχολή γίνεται συγκέντρωση με 300 φοιτητές. Επίσης  συγκέντρωση γίνεται στη Φιλοσοφική σχολή με 250 φοιτητές.
  Στο εργοστασίο Αποστολοπούλου στο Κολωνό Γίνεται συγκέντρωση 45 τσαγκαράδων. Αποφασίζουν στάση εργασίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις δολοφονίες της Καλαμάτας και  επίδοση ψηφίσματος στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
  Με  πρωτοβουλία της Ένωσης υποδηματεργατών  του Πειραιά γίνανε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τις δολοφονίες των εργατών της Καλαμάτας. Στις συγκεντρώσεις αυτές πήραν μέρος συνολικά 200 τσαγκαράδες.
  Γίνονται συσκέψεις στα εργοστάσια Πούλου, Γιανέλη, Σταθάκη και Στεφανάτου και ιδρύθηκαν ομάδες αντιφασιστικής δράσης, εργοστασιακές επιτροπές και απεργιακά ταμεία.
  Στο σταθμό Ν.Ιωνίας  συγκέντρωση με 300 περίπου εργάτες
  Στην οικοδομή Αρσακείου έγινε σύσκεψη αμμοκονιαστών, στην οποία εγκρίθηκε διαμαρτυρία για τα γεγονότα της Καλαμάτας και χαιρετιστήριο στους απεργούς. Επίσης το σωματείο αμμοκονιαστών κυκλοφορεί καταλόγους εράνων για την ενίσχυση των απεργών Καλαμάτας.
  Αντιπροσωπείες εργατικών οργανώσεων πάνε στην Κυβέρνηση για να επιδώσουν ενυπόγραφες διαμαρτυρίες για τα γεγονότα της Καλαμάτας.  Δεν τις δέχονται με την πρόφαση ότι δεν είναι μέρα ακροάσεων. Από εκεί οι επιτροπές πάνε στο σπίτι του Τσαλδάρη όπου πάλι δεν γίνονται δεκτές.
  Επιτροπή του Συνδέσμου εργατών  Αυτοκινήτων που πήγε να δώσει διαμαρτυρία στο Πολιτικό Γραφείο δεν έγινε δεκτή. Ο Σύνδεσμος κυκλοφορεί για υπογραφή διαμαρτυρία σε όλες τις πιάτσες ..
  Επίσης διαμαρτυρίες στέλνουν η αριστερή παράταξη μαρμαρογλυπτών Βόλου, το Εργατικό Κέντρο Ηπείρου και η Εργατ. Βοήθεια Ηπείρου, το σωματείο  φορτοεκφορτωτών Δραπετσώνας, η Ναυτεργατική Ένωση Ελλάδας, ο σύλλογος του συνοικισμού Ευγενία του Πειραιά που κυκλοφόρησε προκήρυξη,  η Ένωση Χρεωμένων μικροιδιοκτητών,  η διοικητική επιτροπή των κουρέων της Αθήνας,  η Ένωση Εμποροϋπαλλήλων του Πειραιά, το σωματείο ραφτεργατών  του Πειραιά, ο σύνδεσμος πετρελαιοεργατών  Πειραιώς.
  Παρασκευή 11 Μάη 1934. με πρωτοβουλία των Κομμουνιστών, διοργανώνεται μαχητικό συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 12.00 το μεσημέρι, μπροστά στο υπουργείο εσωτερικών. Συμμετέχουν πάνω από 2.500 εργάτες και εργάτριες. Σε αυτό το συλλαλητήριο καλούν το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο Αθηνών, ο Σύνδεσμος εργατών Βιομηχανίας Αυτοκινήτων, τα Επισιτιστικά Σωματεία, ο σύνδεσμος εργατών αυτοκινητιστών, σωματεία τσαγκαράδων και οργανώσεις οικοδόμων, καπνεργατών, αρτεργατών, ραφτεργατών.
  Η συγκέντρωση χτυπιέται από την αστυνομία και χαφιέδες συλλαμβάνουν εργάτες. Τότε διαδηλωτές καταφέρνουν και τους απελευθερώνουν. Πολλοί χτυπήθηκαν με γκλοπς και αρκετές γυναίκες ποδοπατήθηκαν. Στη Θεσσαλονίκη η καπνεργατική ομοσπονδία Ελλάδος, βγάζει ανακοίνωση στήριξης των απεργών της Καλαμάτας.
  Στον Πειραιά, με πρωτοβουλία της πρώτης αχτίδας της Κομμουνιστικής οργάνωσης Πειραιά, διοργανώνεται συγκέντρωση των λιμενεργατών άνθρακα που συμμετέχουν 150 εργάτες.
  Σε εργοστάσια πετρελαίων του Πειραιά γίνονται συγκεντρώσεις από το ΚΚΕ και την ΟΚΝΕ.
  Η αριστερή παράταξη του συλλόγου μεσσήνιων φοιτητών ζητάει την ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών και κάνει έρανο για τη στήριξη τους.
  Οι τσαγκαράδες διοργανώνουν σύσκεψη στον Πειραιά που συμμετέχουν 50 αντιπρόσωποι από 22 εργοστάσια. Το ενωτικό εργατικό κέντρο Πειραιά καλεί για συγκέντρωση στις 12 Μάη.
  Επίσης γίνονται συλλαλητήρια σε Μεσολόγγι, Λειβαδιά, Λαμία, Τύρναβο, Τρίπολη, Τρίκαλα, Πάτρα, Καβάλα και Βόλο.
  Η ΕΓΣΕΕ μετά την κωλυσιεργία των ρεφορμιστών σε έκτακτη συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής, προκηρύσσει 24ωρη απεργία για τη Δευτέρα 14 Μάη. Απόφαση παίρνουν αμέσως οι εργάτες ηλεκτρισμού, οι τροχιοδρομικοί, οι αυτοκινητιστές, οι φωτοαεριοεργάτες.

Στην Καλαμάτα γίνεται συνέλευση των λιμενεργατών και αποφασίζουν τη συνέχιση του αγώνα τους. Οι εργάτες απαιτούν την απόλυση των συλληφθέντων.  250 εργάτες κατεβαίνουν στη νομαρχία και ζητούν να αφεθούν ελεύθεροι οι συνάδελφοί τους Νιάρχος και Σταθάκος. Ο διοικητής της χωροφυλακής Αγγελέτος δήλωσε ότι «δεν έχει όρεξη να παίξει με τους κομμουνιστές γιατί αυτοί καθοδηγούν την απεργία». Ακόμα, ότι θα «συλλαμβάνεται κάθε κομμουνίζων», ενώ ο ανώτατος διοικητής δήλωσε ότι σε περίπτωση που θα συγκροτηθεί συλλαλητήριο διαμαρτυρίας «θα πέσουν κι άλλα κορμιά».

Η εφημερίδα «Εστία» καλεί το κράτος να χτυπήσει «τους παράγοντας εκείνους, οι οποίοι δημιουργούν τον κομμουνισμόν, οι οποίοι διαιρούν τον Ελληνικό Λαό, οι οποίοι ευρύνουν τα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων χάσματα, οι οποίοι δηλητηριάζουν τας ψυχάς των εργατών, των στρατιωτών, των νέων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται διά τους αισχρούς των σκοπούς την υφισταμένην βεβαίως δυστυχία».

Γίνεται σύσκεψη της απεργιακής επιτροπής των λιμενεργατών, του προέδρου τους Ζωάκου και των σοσιαλφασιστών γερουσιαστών Λαβδά και Κισκήρα. Οι μύλοι προσφέρουν 7,5 δρχ τον τόνο και δάνειο 1200000 δρχ που να αποπληρώνουν αναδρομικά οι εργάτες. Ο Ζωάκος συμφώνησε με τη λύση αυτή. Η απεργιακή όμως επιτροπή την απορρίπτει. Το θέμα τίθεται  σε συνέλευση των απεργών για να αποφασίσει.
Καλαμάτα 12 Μάιου. Στη  συνέλευση των λιμενεργατών,  ο Ζωάκος είπε ότι οι εργάτες δεν πρέπει να ζητάνε αναδρομική πληρωμή από το 1926. Ο αντιπρόσωπος της αριστερής παράταξης τόνισε ότι η λύση αυτή δεν είναι συμφέρουσα και ξεσκέπασε το Ζωάκο που δέχτηκε τέτοια λύση. Τελικά η συνέλευση με ελάχιστη πλειοψηφία δέχτηκε τη λύση που πρότεινε ο Ζωάκος. Ο Ζωάκος που συνεργαζόταν στενά με τους αλευροβιομήχανους Πάστρα και Τραβασάρο και τις αρχές έδωσε ένα κυνικό ανακοινωθέν με το οποίο ευχαριστεί τον διοικητή της χωροφυλακής και όλες τις αρχές για την καλή τους στάση! Επίσης με τηλεγράφημα του προς την κυβέρνηση ζητάει την ανάκληση της μετάθεσης διοικητή της χωροφυλακής. Οι εργάτες είναι ανάστατοι από το γεγονός αυτό και  κάνουν συνέλευση για την ανάκληση του σοσιαλφασίστα προέδρου.
Σύσκεψη γίνεται και μεταξύ των αλευροβιομηχάνων και της απεργιακής επιτροπή των μυλεργατών και τις αρχές. Ο αλευροβιομήχανος Αποστολάκης δεν δέχτηκε να παραβρεθεί. Στη σύσκεψη αποφασίστηκε να αυξηθεί το μεροκάματο των μυλεργατυών σε 72,5 και 95,5 δρχ και να επαναπροσληφθούν όλοι οι απολυθέντες.
Πρωτού όμως δοθεί η λύση αυτή στα ζητήματα των μυλεργατών ο πρόεδρος των λιμενεργατών Ζωάκος δήλωσε ότι θα λυθεί η απεργία των λιμενεργατών, ανεξάρτητα αν θα λυθεί συγχρόνως η απεργία των μυλεργατών.
Στο μεταξύ, τα τρομοκρατικά μέτρα συνεχίζονται, περίπολοι χωροφυλακής γυρίζουν στους δρόμους και το σπίτι του Πάστρα φρουρείται απ όλες τις πλευρές. Οι συλληφθέντες  Πετρόπουλος Μιρλής και Γραμμένος κρατούνται ακόμα στην ασφάλεια. Οι σοσιαλφασίστες Κισκήρας και Λαβδάς σε απαίτηση των εργατών να ζητήσουν την απόλυση των κρατουμένων απάντησαν: «αυτοί είναι κομμουνιστές και δεν επεμβαίνουμε».
Η εκτελεστική επιτροπή της ΕΓΣΕΕ, συνεδριάζει εκτάκτως για τη κατάσταση που δημιουργείται ύστερα από τη λύση της απεργίας στην Καλαμάτα και για την πρόταση των ρεφορμιστών ηγετών για διήμερη αναβολή της απεργίας, (ζητούσαν να γίνει στις 16 αντί στις 14 Μάη). Η ενωτική εκτελεστική επιτροπή κάνει δεκτή την πρόταση, ειδοποίει τους ρεφορμιστές ηγέτες, και στέλνει  νέες τηλεγραφικές οδηγίες για τη μεταβολή της απεργίας στις επαρχίες.
13 Μάη 1934.Αλλός ένας τραυματισμένος εργάτης υπέκυψε στα τραύματα του. Εκατοντάδες εργατών περιέφεραν τον νεκρό τους στο λιμάνι διαδηλώνοντας το άσβεστο μίσος τους ενάντια στους δολοφόνους.
Για να κατευνάσουν την οργή των μαζών και να κοροϊδέψουν με λίγα ψίχουλα τα θύματα, οι καρχαρίες της Καλαμάτας συστήνουν επιτροπή υπό την προεδρεία του Μητροπολίτη για τη διενέργεια εράνων. Οι αλευροβιομήχανοι για τα συμφέροντα των οποίων σκοτώθηκαν τόσες εργατικές ψυχές, προσφέρανε 10000 δρχ νομίζοντας ότι έτσι θα πάρουν από τους σκλάβους τους συγχωροχάρτι για τα εγκλήματα τους.
Οι Κισκήρας και Λαβδάς, σε δηλώσεις τους τονίζουν πως οι λιμενεργάτες πρέπει να είναι ευχαριστημένοι για τη λύση που δόθηκε στα αιτήματα τους. Για να καταλάβει όμως καθένας ότι κάθε άλλο παρά ικανοποιητική είναι η λύση που δόθηκε αρκεί να αναφέρουμε ότι η λεγόμενη αποζημίωση που θα παίρνουν οι γέροι και ανίκανοι θα είναι δάνειο 1200000 δρχ που θα δίνει ο μύλος «Ευαγγελιστρία» και που θα πληρώσουν οι εργάτες με τους τόκους. Ακόμα οι εργάτες θα πληρώσουν με τους ίδιους τόκους και δάνειο 1300000 δρχ που θα εγγυηθεί το κράτος. Είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται για αποζημίωση, αλλά τοκογλυφική λήστευση των εργατών.
Εν τω μεταξύ συνεχίζεται το κύμα διαμαρτυρίας. Οι μυλεργάτες Αθήνας και Πειραιά κάνουν γενική συνέλευση. Οι εργαζόμενοι τήρησαν ενός λεπτού σιγή για τα θύματα και έψαλαν ύστερα το πένθιμο εμβατήριο. Ομοίως 600 τροχιοδρομικοί κάνουν γενική συνέλευση και πραγματοποιούν διαδήλωση.
Η 1^η Αχτίδα της Κομμουνιστικής νεολαίας διοργανώνει συγκέντρωση στη Δραπετσώνα. Ο ομιλητής της ΚΝ κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στην 24ωρη απεργία και κάλεσε τους εργάτες να περιφρουρήσουν το ΚΚ την ΚΝ  και τα ταξικά συνδικάτα που απειλεί με διάλυση η κυβέρνηση.
Απόφαση για 24ωρη απεργία παίρνουν: η ομοσπονδία ιματισμού, οι ραφτεργάτες της Αθήνας οι γκαζέριδες, οι καπνεργάτες, οι φορτοεκφορτωτές και οι πετρελαιοεργάτες. Πραγματοποιείται σύσκεψη εργατών επισιτισμού για την προετοιμασία της απεργίας. Αντίστοιχα γίνονται σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα.
Συλλαλητήριο για τη σφαγή γίνεται  στο Σικαγο και στη Νέα Υόρκη. Στο Ριζοσπάστη φτάνει το ακόλουθο τηλεγράφημα:  «’Ελληνες εργάτες Νέας Υόρκης συνέλθοντες σε συλλαλητήριο διαμαρτυρόμαστε προς την ελληνική πρεσβεία και προς την ελληνική κυβέρνηση για τας σφαγάς των εργατών Καλαμών. Εκφράζομεν μέσω του ριζοσπάστη την αλληλεγγύη των ελλήνων εργατών της Αμερικής προς τους απεργούς Καλαμών και συλλυπητήρια προς τις οικογένειες των θυμάτων»
Επίσης την ίδια μέρα δημοσιεύεται στην Πράβντα το κεντρικό όργανο του Μπολσεβίκικου Κόμματος η είδηση για τις ομαδικές σφαγές στην Καλαμάτα.
Οι φυλακισμένοι αγωνιστές του Γεντί Κουλέ αποφασίζουν να πάρουν μέρος στην 24ωρη απεργία κηρύσσοντας απεργία πείνας.
Δευτέρα 14 Μάη 1934.Σε όλη την  Ελλάδα συνεχίζεται η πρωτοπόρα δουλειά των κομμουνιστών για την οργάνωση της απεργίας.
Στον Πειραιά, στο εργοστάσιο Λιπασμάτων, η Κομμουνιστική Νεολαία με ειδικό συνεργείο μοίρασε ανακοινώσεις που καλούσαν στην 24ωρη απεργία. Ένας αστυφύλακας με πολλούς φασίστες πήγε να συλλάβει έναν εργάτη που μοίραζε προκηρύξεις. Οι εργάτες του επιτέθηκαν και τον ξάπλωσαν κάτω. Φεύγοντας, στο τέλος ο αστυφύλακας κατάφερε να συλλάβει τον νέο εργάτη, Γεώργιο Κωνσταντινίδη, που τον τσάκισαν κυριολεκτικά στο ξύλο. Καταδικάστηκε σε 2 μήνες φυλακή.
Γίνεται σύσκεψη στους σιδηροδρομικούς της Αθήνας με 250, συγκεντρώσεις στα καράβια, τα αρτεργατικά σωματεία της Αθήνας διοργανώνουν σύσκεψη για την προετοιμασία της απεργίας.
Οι ρεφορμιστικές ηγεσίες της ΓΣΣΕ, των ανεξάρτητων Συνδικάτων και του Εργατικού Κέντρου Αθηνών κωλυσιεργούν τη διαδικασία της απεργίας. Τελικά, ακυρώνουν την απόφασή τους τελευταία στιγμή σαμποτάροντας την απεργία.
Τρίτη 15/5 1934. Παραμονή της πανελλαδικής απεργίας.Ο Τσαλδάρης τρομοκρατημένος από την τεράστια απήχηση που είχε το σύνθημα της γενικής απεργίας καλεί τους ρεφορμιστές Καλομοίρη, Δημητράτο, τους ηγέτες της Ναυτικής Ομοσπονδίας. Τους τονίζει ότι «λυπάται πολύ για την απόφαση που πήραν να στηρίξουν την 24ωρη απεργία». Τους συστήνει να μην πραγματοποιήσουν την απεργία γιατί η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να εξετάσει τα αιτήματα του εργατικού κόσμου. Τους αναγγέλλει επίσης ότι συγκρότησε επιτροπή από υπουργούς που θα εξετάσει αυτά τα ζητήματα. Τα γεγονότα της Καλαμάτας τα χαρακτηρίζει «μοιραία» δηλώνοντας κυνικά ότι πήρε όλα τα μέτρα. Οι Καλομοίρης – Δημητράτος ζητούν τότε την ψήφιση των κοινωνικών ασφαλίσεων. Ο Τσαλδάρης απάντησε ότι μελετά το ζήτημα και η ψήφισή τους είναι ζήτημα χρόνου. Ύστερα απ’ αυτά Καλομοίρης Λαδάς, Δημητράτος  υπόσχονται στον Τσαλδάρη ότι θα προσπαθήσουν να αναστείλουν τη γενική απεργία.
Ύστερα απ’ αυτά, ο Καλομοίρης στέλνει κατεπείγον τηλεγράφημα στα εργατικά κέντρα και σωματεία της δύναμης της ΓΣΕΕ δίνοντας εντολή να αναστείλουν την απεργία. Συγχρόνως στέλνει και στις εφημερίδες τηλεγράφημα. Ο Καλύβας του ΕΚΑ με πρόσχημα ότι η ΓΣΕΕ πρόδωσε τον αγώνα αναστέλλει και αυτός την απεργία. Ομοίως και οι ηγέτες των Ανεξάρτητων Συνδικάτων αναστέλλουν την απεργία.
Μόλις έγινε γνωστή η αισχρή απεργοσπαστική αυτή απόφαση ο ριζοσπάστης βγάζει αμέσως έκτακτο παράρτημα που κυκλοφορεί σε χιλιάδες αντίτυπα σε Αθήνα – Πειραιά καταγγέλλοντας την αισχρή προδοσία της απεργίας.
Επίσης η ενωτική ΓΣΕΕ βγάζει μανιφέστο που αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Οι κυνικοί πράκτορες του κεφαλαίου και του φασισμού, αρχηγοί της ΓΣΣΕ, των ανεξάρτητων συνδικάτων και του ΕΚΑ πρόδωσαν την 24ωρη γενική απεργία. Οι σοσιαλφασίστες ηγέτες αποδεικνύονται ξανά λακέδες της κυβέρνησης των δολοφόνων, οδοστρωτήρες του φασισμού. Προετοιμαστείτε για 24 γενική απεργία που οργανώνει πάρα κάθε αντίδραση και σαμποτάζ η ενωτική γενική συνομοσπονδία. Εργάτες τα\ων κόκκινων και ρεφορμιστικών συνδικάτων και ανοργάνωτοι! Καλέστε αμέσως συγκεντρώσεις στις επιχειρήσεις και πάρτε αποφάσεις ενάντια στην αισχρή σοσιαλφασιστική προδοσία! Στιγματίστε τους εργατοκάπηλους Καλομοίρηδες, Λασκαρέους, Καλύβηδες που βοηθούν το έργο του δήμιου Τσαλδάρη και γλύφουν τη μπότα του φασισμού! Σφυρηλατήστε το ενιαίο αντιφασιστικό μέτοπο! Κάντε το αδιάσπαστο απ΄το σαμποτάζ των ρεφορμιστών ηγετών συνεχίστε τον αγώνα με απεργίες, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις ενάντια στους δολοφόνους των εργατών της Καλαμάτας, ενάντια στα φασιστικά χιτλερικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Για την αύξηση των μεροκάματων και μισθών! Για τη περιφρούρηση των ασφαλιστικών ταμείων και την άμεση ψήφιση των κοινωνικών ασφαλίσεων της Ενωτική Γενικής Συνομοσπονδίας. Πλατύνετε το απεργιακό μέτωπο και ετοιμαστείτε για την 24ωρη γενική απεργία που οργανώνη η ενωτική γενική συνομοσπονδία.
Για την απόφαση της ΓΣΣΕ επικρατεί αναβρασμός.
●1800 Επισιτιστές αποφασίζουν σε συγκέντρωση τους τη συνεχή απεργία.
●Οι εργάτες των ακατέργαστων δερμάτων κάνουν γενική συνέλευση μέσα στο εργατικό κέντρο Αθηνών. Συζήτησαν τη προδοσία της 24ωρης απεργίας από τη ΓΣΣΕ και το ΕΚ Αθηνών όπου και ανήκουν. Στη συνέλευση μίλησε ο αντιπρόσωπος του Συνδικάτου Κρέατος και πρότεινε την αποκήρυξη του πρόεδρου του Ε.Κ. Αθηνών, Καλύβα. Η Γ.Σ. αποκήρυξε το Καλύβα και προσχώρησε στο Συνδικάτο Κρέατος.
●Στη Λάρισα τα σωματεία φορτοεκφορτοτών τυπογράφων οικοδόμων αρτεργατών δηλώνουν παρά την αντίδρασή των ρεφορμιστών αρχηγών τους θα προχωρήσουν στην απεργία.
●Στην Πάτρα 8 σωματεία ρεφορμιστικά αποκηρύσσουν τη γενική ομοσπονδία.

• Μια σειρά σωματεία και εργασιακοί χώροι παίρνουν αποφάσεις καταδίκης της προδοσίας της απεργίας στο Ριζοσπάστη φτάνει η εξής επιστολή: Εμείς οι ελαιοχρωματιστές που δουλεύουμε στην επιχείρηση Προκοπίου και κατεβήκαμε στην 24ωρη απεργία διαμαρτυρίας με αγανάκτηση στιγματίζουμε την προδοσία της απεργίας από τους σοσιαλφασίστες ηγέτες της ΓΣΣΕ και των ανεξάρτητων συνδικάτων Καλομοίρη Λάσκαρη και Καλύβα.
• Ομοίως οι εργάτες της συνοικίας Αχαρνών αττικής .
• Το Δ.Σ. του σωματείου τεχνικοεργατών Ελευσίνας καταδικάζει τη προδοσία της 24ωρης και θεωροί του ς ηγέτες της ΓΣΣΕ και των ανεξάρτητων συνδικάτων ως πράκτορες του φασισμού.
• Η συνέλευση των εργατών σιδηρόστρωσης και ομάδα σταθμού Αθηνών του Λαρισιακού ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο διαμαρτύρεται έντονα για τη προδοσία της 24ωρης απεργία και ζητούν να κληθεί γενική συνέλευση για να λογοδοτήσουν οι σοσιαλφασίστες για τη μη κήρυξη της απεργίας.
• Επίσης επιστολή φτάνει από τους εργάτες του λιμανιού Ηρακλείου. Αναφέρει: «Οι δολοφονίες των εργατών της Καλαμάτας προκάλεσαν τη βαθιά αγανάκτηση των εργατών του Ηρακλείου και ιδιαίτερα των λιμενεργατών και λεμβούχων. Κατενθουσιασμένοι οι εργάτες περίμεναν το σύνθημα για να κατέβουν στην 24ωρη απεργία. Μα λαμβάνοντας γνώση του τηλεγραφήματος του προδότη Καλομοίρη για αναστολή της 24ωρης απεργίας αναστατώθηκαν κυριολεκτικά από τη σοσιαλφασιστική προδοσία. Στη συνέλευση των Δ.Σ των εργατικών οργανώσεων η συνειδητή εργάτες στιγμάτισαν τον επαίσχυντο ρόλο του Καλομοίρη.
  Τετάρτη 16/5 1934. Παρά τους προδοτικούς ελιγμούς της ΓΣΕΕ και των Ανεξάρτητων Συνδικάτων η απεργία πραγματοποιείται σε μια σειρά χώρους. Στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, τα Γιάννενα, στο Ηράκλειο, τη Πάτρα. Ενώ σε πολλούς χώρους γίνεται και στάση εργασίας. Συνολικά εκείνη την ημέρα απεργούν από 25000 – 35000 εργάτες.

Τελικά, στη Καλαμάτα οι κινητοποιήσεις λήγουν  με την ηγεσία του σωματείου των λιμενεργατών να προχωρά σε συμφωνία με την κυβέρνηση και τους αλευροβιομήχανους, πολύ πίσω από τα αιτήματα και τις ανάγκες τους.

Μάλιστα το Γενάρη του 1935  δικάζονται εργάτες που πρωτοστάτησαν στην απεργία. Το δικαστήριο καταδίκασε τον λιμενεργάτη Χρ. Νιάρχο σε φυλάκιση 18 μηνών και 2 χρόνια εξορία στον Αγιο Ευστράτιο, τον Στάθη Σταθάκο σε φυλάκιση 10 μηνών, τον λιμενεργάτη Π. Αντώνακα και τον τσαγκάρη Γ. Ξενάκη σε φυλάκιση 7 μηνών.
Το ΚΚΕ από την ίδρυση του, το 1918, έβαλε τη σφραγίδα του στην πορεία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Μέσα από αυτό αναδείχτηκαν ηγετικές μορφές της εργατικής τάξης. Στάθηκε αταλάντευτό στην ιστορική αποστολή και το δίκιο της εργατικής τάξης, υπερασπιστής των άμεσων και μελλοντικών συμφερόντων της. Το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις στη συγκρότηση των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Τη δεκαετία του 1930, όταν η ΓΣΕΕ πέρασε υπό τον έλεγχο των ρεφορμιστών και των κυβερνήσεων πρωτοστάτησε στην ίδρυση της ενωτικής ΓΣΕΕ. Η αντιπαράθεση των δυο γραμμών  στο εργατικό κίνημα συνεχίζεται και τα επόμενα χρόνια, μέχρι και τις μέρες μας. Οι κομμουνιστές στο εργατικό κίνημα αντιπαλεύουν  τις συμβιβασμένες ηγεσίες των συνδικάτων. Αναδεικνύουν την ανάγκη για  αλλαγή των συσχετισμών ώστε η εργατική τάξη και το κίνημα της να παλεύει με τους δικούς της στόχους και για το δικό της συμφέρον και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών. Πρωτοστατούν με την δράση τους σε μεγάλους αγώνες. Αγώνες σκληρούς μέσα σε όλες τις συνθήκες. Πάλη κατά του συμβιβασμού, της ηττοπάθειας, της χειραγώγησης από το κεφάλαιο. Αγώνες συνδεδεμένοι με το αίμα, τις διώξεις, τις θυσίες.