“Είναι τώρα πάνω από 7 μήνες που κατουρώ συνέχεια αίμα” – Όταν ανθοκόμος “εξέταζε” τον Κώστα Λουλέ στις φυλακές του Ιτζεδίν

Ο Κώστας Λουλές, ιστορικό ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και πρώτος ευρωβουλευτής του κόμματος πέρασε πάνω από τη μισή του ζωή είτε στις φυλακές και τις εξορίες, είτε στην παρανομία και την πολιτική προσφυγιά. Έχοντας κάνει “τουρνέ” σε τόπους μαρτυρίου και φυλάκισης αγωνιστών, όπως και πολλοί άλλοι σύντροφοί του εξάλλου, βρέθηκε κατά καιρούς αντιμετώπος ακόμα και με το φάσμα της εξόντωσης, εκεί που είχαν αποτύχει τα στρατοδικεία της εποχής, ήλπιζαν οι διώκτες του πως θα πετύχαιναν οι άθλιες συνθήκες των φυλακών, τσακίζοντας ανεπανόρθωτα την υγεία του. Παρακάτω μεταγράφουμε επιστολή του Λουλέ στον τοπικό και πανελλαδικό τύπο την περίοδο της φυλάκισής του στο Ιτζεδίν στα Χανιά, όταν επί μήνες αφέθηκε ουσιαστικά αβοήθητος με αιματουρία, ενώ βασικές εξετάσεις του διεξήχθησαν από άτομα παντελώς ακατάλληλα και άσχετα με το ιατρικό επάγγελμα. Επιπλέον, στην ίδια επιστολή καταγγέλλει τη στάση του αρμόδιου υπουργού δικαιοσύνης, που υπαναχώρησε από τις αρχικές του υποσχέσεις για μεταφορά του Λουλέ στο νοσοκομείο, κατόπιν παρέμβασης κάποιου στελέχους του υπουργείου. Η επιστολή δημοσιεύεται στο βιβλίο της Νίτσας Λουλέ “Άξιζε” (εκδόσεις Πεδίο), που βασίζεται κυρίως σε αλληλογραφία των γονιών της την περίοδο από τον εμφύλιο ως τη μεταπολίτευση.

5.1.56 Χανιά, Φυλακές Ιτζεδίν

Προς τη διεύθυνση της εφημερίδας…

Κύριε διευθυντά,

Ίσως σας φανούν ολότελα απίστευτα αυτά που πιο κάτω γράφω. Όμως δηλώνω πως δεν είναι παρά μονάχα η ωμή πραγματικότητα, χωρίς ούτε ένα γιώτα παραπανιστό. Και προκαλώ, αν θέλουν να διαψεύσουν, έστω και το παραμικρό απ’αυτά, οι αρμόδιοι που ανέφερα. Και να για τι συγκεκριμένα πρόκειται:

Είναι τώρα πάνω από 7 μήνες που κατουρώ συνέχεια αίμα. Κι όμως, όχι μόνο δεν έκαν σ’όλο αυτό το διάστημα καμιά απόλυτα θεραπεία, μα ούτε και μου ‘γινε ακόμα η σχετική ιατρική εξέταση, για να ξέρω τουλάχιστον τι έχω!!

Ο γιατρός της φυλακής Χατζημανωλάκης, μη έχοντας την ειδικότητα και τα μέσα να εξετάσει την αρρώστια μου, με έστειλε πριν 5 περίπου μήνες για εξέταση στα Χανιά. Εκεί όμως ούτε ειδικός γιατρός για την αρρώστια μου υπάρχει, ούτε και τα μέσα. Μα κι έξω απ’αυτό, από κει, αφού μου ‘καναν μια απλή εξέταση ούρων και μια ακτινογραφία νεφρών (κι αυτήν – ας το πω κι αυτό – μου την έκανε ο ανθοκόμος! του Δημοτικού Νοσοκομείου και χωρίς την αναγκαία προετοιμασία, να πάρω δηλαδή καθάρσιο κλπ) με γύρισαν άρον άρον πίσω στη φυλακή, χωρίς να διαπιστωθεί τι έχω. Σε κατοπινές παρουσιάσεις στο γιατρό της φυλακής να με στείλουν για εξέταση σε ειδικό γιατρό, πήρα την απάντηση: “Εφόσον εκείνοι (εννοώ την Εισαγγελία Εφετών Χανίων) σ’έστειλαν πίσω, εγώ δεν μπορώ να σε ξαναστείλω”.

Η διεύθυνση της φυλακής, στις επανειλημμένες παρουσιάσεις μου, δήλωσε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Και μια σειρά αιτήσεις μου στην Εισαγγελία Εφετών Χανίων και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης έμειναν ολότελα αναπάντητες.

Όταν πριν 4 περίπου μήνες μεταφέρθηκα και βρισκόμουν 15 μέρες για δίκη στην Αθήνα, με αίτησή μου στη Διεύθυνση της φυλακής Αβέρωφ, όπου κρατούμουν, και στον υπουργό της Δικαιοσύνης κ. Αδαμόπουλο ζήτησα την εξέτασή μου – έστω και με δικά μου έξοδα – από ειδικό γιατρό. Ο διευθυντής της φυλακής κ. Προεστόπουλος σε προφορική συζήτηση δήλωσε πως δεν μπορεί να με στείλει για εξέταση χωρίς ειδική εντολή του Υπουργείου. Ο κ. Υπουργός σε επίσκεψη της γυναίκας μου, ενώ στην αρχή έκρινε να σταλώ για εξέταση, όταν ο διευθυντής του υπουργείου κ. Κατωπόδης (που τον κάλεσε για να του δώσει τη σχετική εντολή) του ‘πε ότι υπάρχει γενική διαταγή που απαγορεύει κάθε μεταφορά πολιτικού κρατούμενου σε νοσοκομείο, και ότι έπρεπε να δοθεί ειδική εντολή στην περίπτωσή μου, σηκώνοντας ψηλά τα χέρια δήλωσε: “Αν είναι έτσι, δεν μπορώ να εγκρίνω”. Έτσι ξαναγύρισα στο Ιτζεδίν χωρίς καμία εξέταση.

Για το ίδιο ζήτημα παρουσιάστηκα και στον επιθεωρητή φυλακών κ. Κριεζή, όταν πριν δυο περίπου μήνες πέρασε από δω για επιθεώρηση. Πήρα απ’αυτόν και υπόσχεση πως θα ενεργούσε για να σταλώ οπωσδήποτε για εξέταση σε ειδικό γιατρό. Όμως πέρασν δυο μήνες κι ακόμα τίποτα δεν έγινε και μ’αυτόν.

Όπως είναι γνωστό, η αιματουρία σ’ένα σωρό αιτίες μπορεί να οφείλεται. Έτσι, ανάμεσα στα άλλα, μπορεί να ‘χει για αιτία της και τη φυματίωση ή κάποιο καρκίνωμα κλπ. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι σημαίνει όχι μόνο για την υγεία μου, μα και για τη ζωή μου ακόμα, το ότι, για όγδοο μήνα τώρα συνεχίζω να κατουρώ αίμα, χωρίς όχι μόνο καμιά θεραπεία να κάνω, μα ούτε να ξέρω τι έχω.

Και τώρα ρωτώ: Πώς πρέπει να χαρακτηρίσει κανείς αυτή τη στάση όλων αυτών των κ.κ αρμόδιων και πρώτα πρώτα του κ. υπουργού; Και πριν απ’όλα τι είναι εκείνο που έκανε τον κ. υπουργό να ανακαλέσει την έγκριση του, να πάω για εξέταση, μόλις άκουσε απ’τον κ. Καταπώδη ότι υπάρχει διαταγή που απαγορεύει κάθε μεταφορά πολιτικού κρατούμενου σε νοσοκομείο; Και ποιοι είναι αυτοί οι “υπερυπουργοί” που δεν τολμάει να παραβεί τις διαταγές τους κι αυτός ακόμα ο αρμόδιος υπουργός;

Φυσικά δεν είναι καθόλου δύσκολο στον καθένα να τους “μαντέψει”. Πώς όμως πρέπει να κρίνει κανένας το πολιτικό αυτό καθεστώς , που οι υπουργοί αναγκάζονται να στέκουν σούζα μπροστά στους “υπερυπουργούς” τους;

Είναι πέρα για πέρα φανερό πως αυτό που γίνεται μαζί μου ένα σκοπό μόνο έχει: την εξόντωσή μου. Κι ένα πράγμα μόνο για άλλη μια φορά επιβεβαιώνει την ανείπωτη εμπάθεια εκείνων που τα διατάζουν – μα και κείνων  που τα εκτελούν – απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους.

Θα ρωτήσω όμως ακόμα: Θα αφεθούν άραγε αυτοί να πραγματοποιήσουν το σκοπό τους και να ικανοποιήσουν στο ακέραιο την εμπάθειά τους αυτή; Για τη ματαίωση αυτού του σκοπού τους ζητώ και τη συμπαράσταση των στηλών της εφημερίδας σας.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Φυλακές Ιτζεδίν 3-1-1956

Κ. Λουλές
[πολιτικός κρατούμενος]

Το παραπάνω γράμμα έστειλε ο πατέρας στις αθηναϊκές εφημερίδες διαμαρτυρόμενος για την κακή αντιμετώπιση στο θέμα της υγείας του. Η μόνη εφημερίδα που το δημοσίευσε ήταν η Αυγή.