ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ – «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» του Δημήτρη Μπάτση.
“Να τι μπορούσε να γίνει” είναι σαν να λέει ο Μπάτσης σ’ αυτούς που κυβέρνησαν και έφεραν την πλήρη αποβιομηχάνιση της χώρας. Να ποια πολιτική χρειαζόταν, να ποια πολιτική χρειάζεται τώρα, ακόμα. Ίσως οι λόγοι που εκτελέστηκε ο Μπάτσης, στην πραγματικότητα να ήταν αυτοί. Έπρεπε να σταματήσει να γράφει και να μιλάει γι’ αυτά…
Την 1 Μαρτίου του 1952, βγήκε η απόφαση της “Δεύτερης δίκης Μπελογιάννη” κι ήταν “Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρη Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος, Ηλίας Αργυριάδης, εις θάνατον”. Τα είπαμε αυτά. Η εκτέλεση έγινε στις 30 Μάρτη.
Εδώ θα σας μιλήσω μόνο για το Δημήτρη Μπάτση, τον οικονομολόγο της “παρέας”, που 5 χρόνια νωρίτερα, είχε γράψει ένα μνημειώδες έργο με τίτλο “Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα”.
Προσέξτε τους τίτλους των ενοτήτων του βιβλίου.
“Α. Η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών δυνάμεων της χώρας για τη δημιουργία ενεργειακής βάσης και βαριάς βιομηχανίας…
Β. Το οικονομικό σχέδιο για την δημιουργία και για την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας…
Γ. Εκβιομηχάνιση και βιωσιμότητα”…
Και δείτε όλο τον πίνακα περιεχομένων στις φωτογραφίες.
Το έγραψε το 1947, εν μέσω εμφυλίου… Πολεμούσε κι έγραφε. Σχεδίαζε τη νίκη… Τα όνειρα των κομμουνιστών δεν τα περιορίζει τίποτα και κανείς. Ονειρεύονται ακόμα και την ώρα που δίνουν τη ζωή τους γι’ αυτά τα όνειρα. Την ώρα που φτιάχνουν όνειρα για τη ζωή όλου του λαού τους…
Τα όνειρα των κομμουνιστών δεν είναι “ροζ συννεφάκια” και σίγουρα δεν είναι ρεαλισμοί της ενσωμάτωσης και της διαχείρισης. Έχουν πολύ πρακτική αξία. Έχουν στόχευση προς όφελος του λαού. Έχουν επιστημονικό υπόβαθρο, με πίνακες, με χάρτες, όλη η πλούσια χώρα μας, πού έχει, τι έχει και πώς αυτό το κάθε ορυκτό στηρίζει ποιον τομέα της βιομηχανίας.
Ο Μπάτσης με το βιβλίο του συντρίβει τη θεωρεία της “ψωροκώσταινας”. Δείχνει τις δυνατότητες της χώρας και του λαού. Δείχνει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης.
Η πρόταση των κομμουνιστών πάντα είναι επιστημονική, εφαρμόσιμη και ρεαλιστική. Πάντα με την προϋπόθεση της λαϊκής εξουσίας.
“Να τι μπορούσε να γίνει” είναι σαν να λέει ο Μπάτσης σ’ αυτούς που κυβέρνησαν και έφεραν την πλήρη αποβιομηχάνιση της χώρας. Να ποια πολιτική χρειαζόταν, να ποια πολιτική χρειάζεται τώρα, ακόμα.
Ίσως οι λόγοι που εκτελέστηκε ο Μπάτσης, στην πραγματικότητα να ήταν αυτοί. Έπρεπε να σταματήσει να γράφει και να μιλάει γι’ αυτά…
Το βιβλίο του κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Κέδρος”.
Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Δ. ΜΠΑΤΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ
Η εισαγωγή του ίδιου του συγγραφέα Δ. Μπάτση στην πρώτη έκδοση του βιβλίου.
«Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική, πως παρ’ όλα τα εμπόδια και παρ’ όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο Ελληνικός Λαός, που πάντα αγωνίζεται ηρωικά, θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο, για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει, με τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια ορμή και αυτοθυσία, να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστικη κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.
Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη μόνον τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από το Λαό και για το Λαό.
Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει ο δρόμος για να λυτρωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας.
Και ο δρόμος αυτός μας οδηγεί στην ορθολογιστική οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών μέσων για ν’ ανθήσει και σ’ εμάς γερή, προοδεμένη κοινωνική ζωή. Μόνον τότε θα δημιουργηθούν και θα εξασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις για μια ακόμα πιο ψηλή κοινωνική επιδίωξη: τη σοσιαλιστική κοινωνία.
Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα, μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο, όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών, πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό Λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν, όσο το δυνατό περισσότερο, την νίκη του.
Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές, προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.
Δημήτρης Μπάτσης
Αθήνα, ΕΜΠ , Ιούνιος 1947»