24 Οκτώβρη 1943 – Η μπαμπέσικη δολοφονία 14 εφεδροΕΛΑΣιτών από τους παλικαράδες του «Ελληνικού Στρατού» στο Ίσιωμα Καρυών Αρκαδίας

Για την προδοτική – εγκληματική δράση της ένοπλης οργάνωσης «Ελληνικός Στρατός» έχουμε αναφερθεί ξανά στην Κατιούσα, εδώ. Ο «Ελληνικός Στρατός» ιδρύθηκε την άνοιξη του 1943, και εμφανίστηκε στην Πελοπόννησο σαν στρατός που θα πολεμήσει για τη λευτεριά, και για το σκοπό αυτό ενισχύθηκε και από το ΕΑΜ. Όμως, όχι μόνο δεν πολέμησε κατά του καταχτητή, αλλά σύντομα και με την προτροπή των Άγγλων, της κυβέρνησης του Καΐρου και την κατοχική κυβέρνηση, μεταβλήθηκε σε πολέμιο του ΕΛΑΣ και πέρασε σε ανοιχτά εγκλήματα, όπως το τριπλό στυγερό έγκλημα στο Βάγγου Μεγαλόπολης.

Αναγκασμένος να αμυνθεί ο ΕΛΑΣ, προχώρησε στον τερματισμό της αντεθνικής δράσης του «ΕΣ». Η πλειοψηφία αυτών που τον αποτελούσαν μετακινηήθηκε στη Σπάρτη και τη Καλαμάτα κι άλλες πόλεις και συγκρότησε τα Τάγματα Ασφαλείας που έκαναν χιλιάδες εγκλήματα μαζί με τους Γερμανούς.

Ένα στυγερό έγκλημα του «Ελληνικού Στρατού» που καταγράφεται στην έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ «Έπεσαν για τη ζωή», έλαβε χώρα στις 24 του Οκτώβρη 1943 στο χωριό Ίσιωμα – Καρυών Αρκαδίας. Εκείνη τη μέρα τμήματα του «Ελληνικού Στρατού» με επικεφαλής τους ίλαρχο Τηλέμαχο Βρεττάκο και ταγματάρχη Χρ. Καραχάλιο, δολοφόνησαν με μπαμπεσιά 14 διαλεχτά παλικάρια του εφεδρικού ΕΛΑΣ.

Οι άντρες του «Ελληνικού Στρατού» για να ξεγελάσουν τους αντάρτες και να τους προσεγγίσουν, με πρωτοβουλία του λοχαγού Φώτη Παχή έβαλαν στα πηλήκιά τους το σήμα του ΕΛΑΣ. Με τον τρόπο αυτό ξεγέλασαν το ΕΛΑΣίτικο φυλάκιο και ζήτησαν από τους  μαχητές που το απάρτιζαν να συγκεντρωθούν όλοι δήθεν για να τους μιλήσουν. Μόλις συγκεντρώθηκαν κοντά τους και κάθισαν κατάχαμα στη γη σταυροπόδι, περιμένοντας να τους ακούσουν, οι παλικαράδες του «Ελληνικού Στρατού» άδειασαν τ’ αυτόματά τους πάνω στους μαχητές του ΕΛΑΣ, δολοφονώντας τους εν ψυχρώ.

Το στυγνό αυτό έγκλημα, που έγινε στη θέση «Ραχούλια» ανάμεσα στο Ίσιωμα και τα Κυπαρίσσια, παρουσιάζει καταπληκτική ομοιότητα, με το ανάλογο που οργάνωσε σε βάρος του ΕΛΑΣ Μακεδονίας – Θράκης, την Πρωτοχρονιά του 1944, ο διαβόητος Άγγλος ταγματάρχης Μίλερ.

Ο ταγματάρχης Καραχάλιος που καθοδηγούσε αυτή την εγκληματική πράξη με ιδιαίτερη μανία και σαδισμό έπεσε πάνω στα πτώματα των νεκρών ΕΛΑΣιτών. Οι 14 που σκοτώθηκαν επιτόπου ήταν εφεδροΕΛΑΣίτες από τα γειτονικά χωριά.

Για το έγκλημα αυτό και για τη συνεργασία του με τους Γερμανούς, το 9ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ πέρασε από στρατοδικείο – αργότερα όταν τον συνέλαβε – τον ταγματάρχη Χρ. Καραχάλιο. Τον καταδίκασε σε θάνατο. Ο ίδιος πριν εκτελεστεί είπε: «Αλίμονο στους μικρούς όταν καταντούν κλωτσοσκούφι των ισχυρών» (εννοούσε φυσικά τους Άγγλους).

Τα ονοματεπώνυμα των εφεδροΕΛΑΣιτών που δολοφονήθηκαν στα «Ραχούλια» είναι:

ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ. Δικηγόρος. Από το Ίσιωμα. Ομαδάρχης.
ΚΑΡΑΣΟΥΛΟΣ ΘΥΜΙΟΣ του Νικ. Από τη Μεγαλόπολη.
ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ του ΑΘ. Από το Τρίλοφο. 25 χρόνων.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΟΣ του Ανδρ. Από το Τρίλοφο. 21 χρόνων.
ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ του Σωτ. Από το Τρίλοφο. 20χρόνων.
ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ του Λυμ. Από το Μακρήσι. 36 χρόνων.
ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ή ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ. Από τα Κυπαρίσσια.
ΜΑΡΙΝΗΣ ΝΙΚΟΣ. Από τα Κυπαρίσσια.
ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ. Από τα Κυπαρίσσια.
ΣΤΡΑΓΚΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ. Από το Σούλου.
ΤΣΑΒΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ. Από τη Ζώνη.
ΤΟΜΠΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ. Από τη Ζώνη.
ΔΟΥΒΗΣ ΝΙΚΟΣ. Από το Ίσιωμα.
ΠΑΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ. Από τα Κυπαρίσσια.

Οι εφεδροΕΛΑΣίτες ήταν 15 αλλά ένας, ο Τόγκας Δημήτρης, καταπλακώθηκε από τα σώματα των άλλων συντρόφων του και σώθηκε. Μάλιστα όταν οι δολοφόνοι μετά το έγκλημά τους πήγαν και λαφυραγώγησαν τα πτώματά τους, αυτός το αντιλήφθηκε και άφησε το ρολόι του να λασκάρει, το οποίο και πήραν οι πλιατσικολόγοι χωρίς ν’ αντί- ληφθούν ότι ήταν ζωντανός.

Πιο κάτω, όμως, η ομάδα του «Ελληνικού Στρατού» πιάστηκε από τμήμα του ΕΛΑΣ και αφοπλίστηκε. Οι οπλίτες αφέθηκαν ελεύθεροι και οι επικεφαλής τους αξιωματικοί οδηγήθηκαν στον Ταΰγετο όπου ήταν η έδρα του αρχηγείου του ΕΛΑΣ. Παραπέμφθηκαν σε ανταρτοδικείο για να δικαστούν για το έγκλημά τους. Όμως επενέβη η αγγλική αποστολή και η δίκη τους αναβλήθηκε. Απόδειξη ότι πίσω από τα αιματηρά γεγονότα στο Ίσιωμα βρισκόταν η βρετανική στρατιωτική αποστολή μ’ επικεφαλής τον Ριντ. Σε συνδυασμό με αυτή τη δολοφονική επίθεση του «ΕΣ» αξίζει ακόμη να προσθέσουμε ότι:

Στις 24, 25 και 26 του Οκτώβρη 1943 οι οργανώσεις του ΕΑΜ και τα τμήματα του ΕΛΑΣ Αρκαδίας και Μεσσηνίας δέχονταν συνδυασμένη επίθεση από τα τμήματα του «ΕΣ» που καθοδηγούνταν από τους Άγγλους αλλά και τους Γερμανούς και τα πρώτα Τάγματα Ασφαλείας που συγκροτούνταν τότε στις πόλεις Τρίπολη, Καλαμάτα, Μεγαλόπολη, Σπάρτη κλπ. και ενεργούσαν ευρείας κλίμακας, μαζικές συλλήψεις κομμουνιστών και ΕΑΜιτών ακόμα και απλών πατριωτών.

Χίλιοι περίπου πιάστηκαν στην Καλαμάτα, από τα κρεβάτια τους και σε ατέλειωτη φάλαγγα πεζοί, για τρομοκρατία, οδηγήθηκαν από την Καλαμάτα στην Τρίπολη. Στη Σπάρτη πιάστηκαν επίσης δεκάδες αγωνιστές κυρίως από τον επιστημονικό και πολιτικό χώρο (οι περισσότεροι εκτελέστηκαν αργότερα στο Μονοδένδρι μαζί με τους 118). Τέλος, τη νύχτα της 1ης προς τη 2α Νοέμβρη 1943 έγιναν μεγάλες συλλήψεις και στη Μεγαλόπολη. Συνεπώς η δολοφονία των εφεδροΕΑΑΣιτών ήταν μόνο ένα επεισόδιο μιας συνδυασμένης επίθεσης που δέχονταν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ της περιοχής από τους ποικιλώνυμους αντιπάλους του…