Γιάννης Δελής: Σήμερα, τιμή στα θύματα του Άουσβιτς σημαίνει ενίσχυση της πάλης ενάντια σε ό,τι οδήγησε στη ναζιστική θηριωδία (ΒΙΝΤΕΟ)
“Το Άουσβιτς όμως -και όλα τα Άουσβιτς- στέκονται άσβεστη μαρτυρία της ιστορικής αλήθειας και εκθέτουν όλους τους σύγχρονους απολογητές της βαρβαρότητας του καπιταλισμού και τους θιασώτες του αντικομμουνισμού…Εκθέτουν, όλους εκείνους που ξεδιάντροπα εξισώνουν τους κομμουνιστές και την ΕΣΣΔ με τους ναζί που τους έστελναν στους φούρνους!”
Την ξεδιάντροπη προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας, της ιστορικής μνήμης των λαών με την αντιδραστική εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού από την ΕΕ που επανήλθε στη χώρα μας με αφορμή την πρόταση της κυβέρνησης για το «κόμμα Κασιδιάρη», κατήγγειλε ο Γιάννης Δελής, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής για την επετειακή αναφορά στην Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος.
Παρατίθεται η ομιλία του:
«Ήταν 27 Ιανουαρίου 1945 όταν ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωνε το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς στην Πολωνία.
Αυτή η ημερομηνία καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ, ως ημέρα μνήμης για τα θύματα του ναζιστικού Ολοκαυτώματος, αλλά και από την Ελληνική Βουλή, ως ημέρα μνήμης των “Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος”.
Πρόκειται για μια μέρα τιμής, περισυλλογής αλλά και διδαχής.
Η μαζική εξόντωση εκατομμυρίων Εβραίων, αλλά και κομμουνιστών, Σοβιετικών αιχμαλώτων, αντιφασιστών, καθώς και Ρομά, ομοφυλοφίλων κ.ά., αποτελεί το πλέον αποτρόπαιο και φρικιαστικό από τα εγκλήματα των ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ταυτόχρονα, συνιστά μία κατηγορηματική όσο και τρομακτική υπενθύμιση της εγκληματικής φύσης του φασισμού και της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος που τον γεννά.
Δεν ξεχνάμε -όσο και αν πασχίζουν κάποιοι- και δεν πρέπει να ξεχνάμε, ποιοι και γιατί χρηματοδότησαν τον Χίτλερ στον δρόμο του προς την εξουσία, ούτε ποιοι βγάλανε αμύθητα κέρδη από την εξοντωτική καταναγκαστική εργασία των κρατουμένων των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Δεν ξεχνάμε, όμως, και ποιοι όρθωσαν ανάστημα, ποιοι πολέμησαν και ποιοι νίκησαν τον φασισμό – ναζισμό.
Κι εδώ οφείλουμε μια ειδική μνεία για το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, που τότε πρωταγωνίστησαν στη διάσωση όσο το δυνατόν περισσότερων από τον εβραϊκό πληθυσμό, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στην Κέρκυρα και αλλού.
Αλλά και στη δράση, την οποία ανέπτυξαν οι κομμουνιστές -ανάμεσά τους και πολλοί Έλληνες- στα ίδια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όχι μόνο για την επιβίωση των κρατουμένων, αλλά και για τη συνέχεια της αντίστασης σε όλες τις συνθήκες (με σαμποτάζ στην καταναγκαστική παραγωγή των ναζί κ.ά.).
Ιδιαίτερη μνεία, όμως, οφείλουμε και στη Σοβιετική Ένωση, η οποία και σήκωσε το κύριο βάρος της συντριβής της φασιστικής πολεμικής μηχανής κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κι όπως έγραψε ο μεγάλος λογοτέχνης Έρνεστ Χέμινγουεϊ, πράγματι “κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία χρωστά στον Κόκκινο Στρατό πολύ περισσότερα απ’ ό,τι θα μπορούσε ποτέ να ξεπληρώσει”.
Τέλος, δεν ξεχνάμε ότι πολλοί αξιωματούχοι ναζί στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό του μεταπολεμικού γερμανικού καπιταλιστικού κράτους ή βρήκαν ασφαλές καταφύγιο σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, πρωτοστατώντας στην καταστολή της δράσης του εργατικού – λαϊκού κινήματος.
Βεβαίως, σήμερα επιχειρείται -με τις ευλογίες και της ΕΕ- μια κατάφωρη όσο και ξεδιάντροπη αναθεώρηση της Ιστορίας και της ιστορικής μνήμης των λαών.
Με προμετωπίδα, φυσικά, αυτήν την ανιστόρητη εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού, που επανήλθε, μάλιστα, στο προσκήνιο, με αφορμή την πρόταση της κυβέρνησης για το κόμμα Κασιδιάρη.
Με τον αντικομμουνισμό, την παραχάραξη της Ιστορίας, την αποσύνδεση του φασισμού από τον καπιταλισμό κλπ., επιχειρείται το ξέπλυμα της καπιταλιστικής εξουσίας και η διαιώνιση αυτού του συστήματος εκμετάλλευσης, που τόσα δεινά γέννησε -και συνεχίζει να γεννά- για τον εργαζόμενο άνθρωπο.
Και είναι σε αυτήν την κατεύθυνση που το έδαφος στρώνεται με διώξεις κομμουνιστών, με καταστολή των λαϊκών αγώνων και με ρατσισμό, τροφοδοτώντας, έτσι, και την άνοδο ακροδεξιών και φασιστικών δυνάμεων.
Το Άουσβιτς όμως -και όλα τα Άουσβιτς- στέκονται άσβεστη μαρτυρία της ιστορικής αλήθειας και εκθέτουν όλους τους σύγχρονους απολογητές της βαρβαρότητας του καπιταλισμού και τους θιασώτες του αντικομμουνισμού:
Εκθέτουν, όλους εκείνους που ξεδιάντροπα εξισώνουν τους κομμουνιστές και την ΕΣΣΔ, με την καθοριστική συμβολή των οποίων απελευθερώθηκε όλη η Ευρώπη, το Άουσβιτς και οι κρατούμενοί του…
Τους εξισώνουν με τους ναζί που τους έστελναν στους φούρνους!
Σήμερα, τιμή στα θύματα του Άουσβιτς σημαίνει ενίσχυση της πάλης ενάντια σε όλους αυτούς τους παράγοντες που οδήγησαν στη ναζιστική θηριωδία, παράγοντες που συνεχίζουν να θρέφουν το “αυγό του φιδιού” και στις μέρες μας.
Προϋπόθεση της οριστικής και αμετάκλητης ήττας του φασισμού είναι η ανατροπή του μισάνθρωπου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος που τον γεννάει και τον τρέφει.
Είναι η οικοδόμηση ενός άλλου κόσμου, πραγματικά ανθρώπινου, πραγματικά ελεύθερου, πραγματικά ειρηνικού, χωρίς διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, του έθνους, του θρησκεύματος ή του σεξουαλικού προσανατολισμού, όπου ο εργαζόμενος λαός θα είναι ο κύριος της ζωής και του τόπου του.
Ενός κόσμου σοσιαλιστικού!».