Το “Γλωσσάρι” του Αυριανισμού

Ο πρόσφατος θάνατος του εκδότη Γιώργου Κουρή ξανάδωσε αφορμή για συζητήσεις σχετικά με το φαινόμενο του “Αυριανισμού” και τις ποικίλες, ιστορικές, πολιτικές και πολιτισμικές του εκφάνσεις. Συζήτηση καθόλου καινούργια βέβαια, καθώς ακόμα και στην εποχή του μεσουρανήματός της “Αυριανής” ήταν σαφές σε πολλούς ότι αυτό που πρέσβευε η εφημερίδα δεν ήταν παρά μια μορφή υφέρποντος φασισμού. Μια από τις πιο διεισδυτικές ματιές στην περίοδο που προαναφέραμε είναι εκείνη του Άρη Παπάνθιμου, που στο βιβλίο του “Αυριανισμός: Το σημερινό πρόσωπο του φασισμού” ανατέμνει βαθιά την ως τότε εκδοτική και πολιτική πορεία των Κουρήδων, τις βασικές αρχές, τη μεθοδολογία, αλλά ακόμα και το “γλωσσάρι” του αυριανισμού. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1989 από τις εκδόσεις Θεμέλιο και φέρει σαφώς έντονα το στίγμα της συγκυρίας κατά την οποία γράφτηκε, με συχνές -έμμεσες ή άμεσες-αναφορές στην αναγκαιότητα της συνεργασίας Συνασπισμού-ΝΔ εναντίον στη “λαίλαπα” του ΠΑΣΟΚ, και συνεχή επίκληση των “δημοκρατικών δυνάμεων” και της “αριστεράς”.

Κατά τα λοιπά η επικαιρότητα του βιβλίου παραμένει σε πολλά σημεία αναλλοίωτη, καθώς ο “αυριανισμός” δημιούργησε κυριολεκτικά σχολή. Οι απόφοιτοί της κατέχουν ως σήμερα περίοπτη θέση στο χώρο των ΜΜΕ, ενώ οι πρακτικές του αυριανισμού υπερβαίνουν κατά πολύ το δημοσιογραφικό χώρο, διαποτίζοντας το λόγο και το ύφος εκπροσώπων και υποστηρικτών τόσο της σημερινής κυβέρνησης, ο εκπρόσωπος τύπου της οποίας Τζανακόπουλος ως γνωστόν έσπευσε να δηλώσει την οδύνη του για την απώλεια του “πιστού στη δημοσιογραφία” Κουρή, όσο και προηγούμενων.

Τα αποσπάσματα που ακολουθούν προέρχονται από τον πρόλογο, που αποτελεί μια καλή εισαγωγή στην πεμπτουσία του αυριανισμού, από το κεφάλαιο που αναφέρεται στον αντικομμουνισμό της Αυριανής, συγκεκριμένα το απόσπασμα που κάνει λόγο για τον ύπουλο διαχωρισμό ηγεσίας-βάσης του ΚΚΕ, κόλπο που με μεγάλη ζέση χρησιμοποίησαν έκτοτε κάθε λογής πολέμιοι του κόμματος, ενώ στο τέλος παρατίθενται χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το “Γλωσσάρι” του Αυριανισμού, που περιλαμβάνει φράσεις καθώς και ορισμένες από τις 200 συνηθέστερες λέξεις που απαντώνταν στην αρθρογραφία της Αυριανής.

Τι είναι και τι θέλει ο Αυριανισμός;

[…]

Ο “Αυριανισμός δεν είναι ούτε γνήσιο ριζοσπαστικό κίνημα υπέρβασης του καπιταλισμού, ούτε η φωνή του “κατατρεγμένου λαουτζίκου”, όπως θέλει να αυτοπαρουσιάζεται. Είναι ο συνηθισμένος εθνικοσοσιαλισμός, ο συνηθισμένος φασισμός στις σημερινές ιδιόμορφες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες της χώρας μας.

Εθνικοσοσιαλισμός-φασισμός, με όλα τα γνωστά, βασικά χαρακτηριστικά του γνωρίσματα. Με την υποκριτική αντικαπιταλιστική-φιλοσοσιαλιστική δημοκοπία, τον ολοκληρωτικό αντικομμουνισμό, το μίσος προς τους κοινοβουλευτικούς και δημοκρατικούς θεσμούς, την εχθρότητα προς την κουλτούρα και τους φορείς της, το χυδαίο λαϊκισμό, τη μεθοδολογία του ψεύδους και της απάτης, το σοβινισμό-ρατσισμό-αντισημιτισμό, την πολιτική και ιδεολογική τρομοκρατία, τη λατρεία της -κρυμμένης κάτω από φιλολαϊκή φρασεολογία- αντιλαϊκής βίας…

Ο “Αυριανισμός δεν εμφανίστηκε στη δημόσια ζωή σαν κεραυνός σε γαλάζιο ουρανό. Αποτελεί γέννημα της ολόπλευρης κρίσης και παρακμής της ελληνικής κοινωνίας. Τρέφεται από την αμάθεια, τις προκαταλήψεις, το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο, την ανατροπή και φθορά των αξιών, τον πολιτικό αμοραλισμό, την απόγνωση του μικροαστού και του “ταλαιπωρημένου μεροκαματιάρη” της πόλης και του χωριού, που συνθλίβεται στα γρανάζια του καπιταλισμού.

[…]

Ο “Αυριανισμός” απευθύνθηκε κύρια στο κοινό που “δικαιωματικά” ανήκει στην Αριστερά. Παίρνοντας υπόψη του την ιδιομορφία των ισχυρών, αντιφασιστικών, δημοκρατικών, αντιϊμπεριαλιστικών παραδόσεων του λαού μας που οξύνθηκαν ιδιαίτερα μετά την πτώση της χούντας, φόρεσε “αντιφασιστικό”, “ριζοσπαστικό”, “γνήσιο αριστερό” προσωπείο και καπηλεύτηκε ασύδοτα την ιστορία, τα ιδανικά και τα οράματα της Αριστεράς.

[…]

Στο όνομα των χιλιάδων αγωνιστών που έπεσαν και βασανίστηκαν, οι Κουρήδες, με το γνωστό εχθρικό προς τους λαϊκούς αγώνες παρελθόν τους, ανακηρύσσουν ως υπ’αριθμό ένα εχθρό του λαϊκού κινήματος την…ηγεσία της Αριστεράς, τη μοναδική ηγεσία ελληνικού πολιτικού σχηματισμού με τόσους αντιστασιακούς, φυλακισμένους και βασανισμένους.

Πλασάρουν τη χυδαιότητα και το υβρεολόγιο ως υπόδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς, κατακεραυνώνοντας συγχρόνως τους “ανήθικους και διεφθαρμένους κουλτουριάρηδες”

Ορκίζονται ότι λένε πάντα την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, ενώ εφαρμόζουν πιστά την γκαιμπελική τεχνική του συνεχούς μεγάλου ψεύδους και απάτης.

Ισχυρίζονται ότι η Αυριανή γράφεται από τον ίδιο το λαό, τη στιγμή που έχουν μετατρέψει τον Ταύρο σε μια πραγματική βιομηχανία πλαστών επιστολών και προβοκατόρικων κειμένων δήθεν αναγνωστών.

Δηλώνουν φανατική πίστη στον Ανδρέα, ξεχνώντας το υβρεολόγιο του ’65-’66, ενώ τ ο μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η φασιστικοποίηση του ΠΑΣΟΚ […]

Περηφανεύονται ότι μιλούν τη γλώσσα του λαού, ενώ έχουν μετατρέψει τα όργανά τους σε μια επικίνδυνη νοσογόνα εστία διάβρωσης της ελληνικής γλώσσας, περιχαρακώνοντάς τη βάναυσα, μέσα σε 200-300 λέξεις και 40-50 απλοϊκά στερεότυπα και χυδαιολογήματα.

[…]

Ο Αυριανισμός αποτελεί την πιο καλοστημένη προσπάθεια μαζικής απάτης, μαζικού εκφασισμού λαϊκών στρωμάτων μετά την κατάρρευση της χούντας. Τη λαϊκή βάση που δεν μπόρεσε να αποκτήσει ο ελληνικός νεοφασισμός στη διάρκεια της δικτατορίας με τον ωμό αντικομμουνισμό-αντιδημοκρατισμό, την τρομοκρατία, τη βία, τις φυλακές και τις εξορίες, πάει να την αποκτήσει μέσω του φασιστικού εθνικοσοσιαλιστικού λαθρεμπόριου του “Αυριανισμού”.

[…]

Ολοκληρωτικός αντικομμουνισμός-αντιδημοκρατισμός

[…]

Όσο στέριωνε κυκλοφοριακά η Αυριανή, τόσο αύξανε και την ένταση της κριτικής της προς την Αριστερά. Στην αρχή με τη μορφή πλαστών επιστολών ή “καλοπροαίρετων” σχολίων από τη θέση του “συναγωνιστή” που κριτικάρει το KΚΕ “όχι από αντικομμουνισμό αλλά για το καλό του” ή στο στυλ “καλοί είναι οι κομμουνιστές αλλά η αριστερά είναι χίλια κομμάτια”, έτσι “μοναδική λύση είναι ο Αντρέας”.

Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, ιδιαίτερα στη δεύτερη τετραετία, ο αντικομμουνισμός της Αυριανής πέρασε σε νέο στάδιο. Άρχισα να διαχωρίζει συστηματικά την κριτική του προς την ηγεσία από κείνη προς τα μέλη του ΚΚΕ. Οι καθοδηγητές του κόμματος από “αγωνιστές που τους βγάζουμε το καπέλο” έγιναν “καλοπερασάκηδες και πουλημένοι” με “εγκληματικές ευθύνες” που “κάνουν συνεχώς λάθη”, σε αντίθεση με τους “ταλαίπωρους μεροκαματιάρηδες”, τους “τίμιους κομμουνιστές της βάσης” που ακολουθούν μια “προδοτική ηγεσία’ και τρέφουν το κόμμα “από το “υστέρημά τους”.

[…]

Το γλωσσάρι του Αυριανισμού

O Αυριανισμός δεν απειλεί μόνο τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες του λαού, δεν υποβιβάζει μόνο το πολιτιστικό και πνευματικό του επίπεδο, αποτελεί και μόνιμη εστία διάβρωσης, εκχυδαϊσμού, μόλυνσης, μιας από τις πιο πλούσιες γλώσσες του κόσμου: της ελληνικής.

[…]

Μερικά μόνο στερεότυπα του “Αυριανισμού”:

Την περασμένη Κυριακή, ο Ριζοσπάστης, επίσημο όργανο μιας σπείρας του έχει σφετερισθεί σφραγίδες, τίτλους, σύμβολα και ταμεία του ΚΚΕ έγραψε άρθρο. Μπαμπέσικο κείμενο, ύπουλο κείμενο, άνανδρο κείμενο, εγκληματικό κείμενο, πρόστυχο κείμενο! Τέτοιοι είναι οι σημερινοί “ηγέτες” του ΚΚΕ. Σκέπτομαι αν αυτά τα υποκείμενα, αν αυτός ο ελεεινός υπόκοσμος που εκδίδει αυτό το ποταπό έντυπο..

Η καημένη η εφημερίδα του Φυσαρμόνικα (Λεωνίδας Κύρκος, σ.τ.Ε), πιστεύει-φαίνεται-πως…ξένα βιβλία διαβάζουν μόνον οι..μπαστουνόβλαχοι του ΚΚΕ, πούχουν βγάλει τη…ΒΟΪΔΟΣΧΟΛΗ, που φοίτησε ο Φλωράκης, ο Τσολάκης και οι άλλοι…παραμορφωμένοι ηγέτες του Κουκουέ.

[…] Το ξέρεις, κύριε Τεγόπουλε, πως όταν εσύ κάθε βράδυ διασκεδάζεις στα γνωστά ΠΟΡΝΕΙΑ του Κολωνακίου, με τις αλητοπαρέες σου και στο τέλος σε μαζεύουν τύφλα…

Με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χόρτασε η γαστέρα σας και σε τέτοιο βαθμό, που όλοι οι κομμουνιστές, εν ενεργεία, έχετε τις κοιλίτσες σας, τα προγουλάκια σας, και τις κουρσούλες σας!

Αν αυτές τις γραμμές τις διαβάσουν κομμουνιστές (και τις διαβάζουν πολλοί στα κρυφά, μην τους δουν οι ινστρούχτορες) πρέπει να ξεσηκωθούν! Ρε, δε ζήσατε το κράτος της Δεξιάς; Τι σκατά ζητάτε τώρα, να μας γυρίσετε πίσω; Φύγετε ρε σεις, παραδώστε το κόμμα στους Έλληνες, που το πονάνε, γιατί εσείς κάτι σαν μενσεβίκοι μοιάζεται.

[…] Εμείς στην Κρήτη, τέως σύντροφοι, τα καθίκια τα χρησιμοποιούμε σωστά…για τις φυσιολογικές μας ανάγκες…γιατί έτσι τους πρέπει.

Τώρα…πάμε…”στράτα-στρατούλα και χεράκι-χεράκι…
με τον Κόμη Δράκουλα όλων των Χανιωτών και των απανταχού Κρητικών, με τον αρχιγκαφατζή και αρχιαποστάτη Κωνσταντίνο.

[…] Αυτοί, που όταν ο σπειροχαίτης της σύφιλης τύλιγε ασφυκτικά την παιδιεία, σιωπούσαν…

Μας γίνατε πορτοκαλί!!!Αυτοί οι εβραίικοι ρόμβοι και το πορτοκαλί, που αντικατέστησαν το σφυροδρέπανο και το κόκκινο, μας θυμίζουνε φτηνά καμπαρέ αγοραίου έρωτα, αγάπης μιας νύχτας ή λίγων ωρών κι αυτή σας η συνεργασία με…

[…] ΟΙ γυναίκες που εκπροσωπούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τάχθηκαν στο πλευρό της…Μαργαρίτας(!) να μαζευτούν πρώτα στα σπίτια τους για να πλύνουν κανένα σώβρακο και μετά να κοιτάνε τι ΚΑΝΟΥΝ οι δικοί τους άνδρες, γιατί ο Ανδρέας ό,τι κάνει, το κάνει τουλάχιστον στα ΦΑΝΕΡΑ.

[…]Ο Έλληνας ρεύεται και στο δρόμο, όσο κανένα άλλος λαός! Κι όλο παράπονα! Παράπονα! Απεργίες! Γκρίνιες! Βρισίδι!

Ούν να χαθείτε κοπρίτες, εσείς ρε αν γινόταν μια μέρα ένα νέο Πολυτεχνείο, για κάποια άλλη ξενόφερτη χούντα, πάλι θα κάνατε την πάπια! Σας γνωρίσαμε! Λοιπόν, βάλτε την ουρά κάτω απ’τα σκέλια!

[…]

Αγιογδύτης, Ανεπρόκοπος, Ανώμαλος, Απατεώνας, Αποστάτης, Αργόμισθος, Αρκουδιάρης, Αρπάχτρας, Αρχιπροδότης, Αρχιψευταράδες, Βίτσα (πιάστε τη Βίτσα), Βλαχοθεσσαλός (ο Φλωράκης ο…βλαχοθεσσαλός)

Βόθρος (κινούμενος)-(Χατζιδάκης) Βοθροστάσιο (του Περισσού), Βοϊδοσχόλη (όπου φοίτησαν οι ηγέτες του ΚΚΕ), βρωμόπαιδο, γενίτσαροι, γεροτραχανάς, γκαζοτενεκές, γλείφτης, γλίτσηδες, Γουδί (στο Γουδί), γραικύλη, δολοφόνος (εταιρεία δολοφόνων του Περισσού), έκφυλο, εξυπνάκιας, εργατοπατέρες, ζουλάπια, θάβουμε (θα σας θάψουμε!), Ιούδες, Καθάρματα, καλοφαγωμένη, κανίβαλος (Τσολάκης), καραγκιόζηδες, καρπαζιές, κατακάθια, κηφήνης, κίναιδοι, κλίκα, κνώδαλα, κοπρίτης, κουλτουριάρηδες, κτήν, λακέδες, λασπόμουτρα, λεκέδες, λωποδύτες, μασκαράδες, μαστρωποί, μαυραγορίτες, μιζαδόροι, μιξοπαρθένες, μπάσταρδα, μωρέ, ξεβράκωτος, πατσαβούρα, πορδοβούλωμα, πορνοφυλλάδες, ρουφιάνοι, σαπρόφυτα, σκουλήκια, σπιούνοι, σφογγοκολάριοι, τετράποδα (του Περισσού), Τουρκόσμποροι, χοιρίδια (του Περισσού), ψοφίμι, ψυχοσαπισμένος (κόσμος)