«Η ιστορική μνήμη ανήκει στο λαό και όχι σε ιδιώτες επιχειρηματίες» – Παρέμβαση των υποψηφίων βουλευτών Ευρυτανίας του ΚΚΕ για το Μουσείο των Κορυσχάδων και την διάσωση της ιστορίας του τόπου μας

Η 14η του Μάη 1944 θα ξεχωρίζει πάντα σαν κορυφαία μέρα στη νεότερη ιστορία του λαού μας. Είναι  η μέρα, που πάνω στα λεύτερα βουνά της Ευρυτανίας, στην ανταρτομάνα Ρούμελη, το Εικοσιένα αντάμωσε την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση.

Εβδομήντα εννιά χρόνια από τότε, που απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας έφτανε το μήνυμα πως στο μικρό πανέμορφο χωριουδάκι της Ευρυτανίας, Κορυσχάδες, και στο ιστορικό σχολείο του, συνήλθε το Εθνικό Συμβούλιο, που είχε συγκαλέσει η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ).

Το Εθνικό Συμβούλιο, εκλέχθηκε από σύσσωμο το λαό της ελεύθερης και της κατεχόμενης Ελλάδας, με τη συμμετοχή για πρώτη φορά και των γυναικών. Παρά τις δυσκολίες και τις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, που επικρατούσαν στις σκλαβωμένες ακόμα περιοχές, οι εθνοσύμβουλοι οδοιπορούσαν μέρες και μέρες σε κάμπους και βουνά, για να συγκεντρωθούν στο προσδιορισμένο μέρος, εκεί όπου θα συνεδρίαζε.

Οι καλλιτέχνες του ΕΑΜ, αυτοί που ανέβηκαν στα βουνά, δούλεψαν με επαναστατικό ενθουσιασμό για να δώσουν στην αίθουσα τη διακόσμηση, που απαιτούσε ένα τέτοιο γεγονός.

Tο Εικοσιένα κι οι πολέμαρχοί του ήταν το μήνυμα και το θέμα. Πάνω σ’ αυτό δούλεψαν τη διακόσμησή τους. Οι αγωνιστές του ’21, ο Κανάρης, ο Καραϊσκάκης, ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας, οι μεγάλες μορφές, αλλά και μνημειακές συνθέσεις από τον αντιστασιακό αγώνα του λαού μας. Έναν αγώνα του οποίου πρωτεργάτης, καθοδηγητής και αιμοδότης ήταν το τιμημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το ΚΚΕ που από το 41 ως το 49 και ακόμα πιο μετά, πρόσφερε δεκάδες χιλιάδες από τα καλύτερα παιδιά του θυσία στο θυσιαστήριο της Λευτεριάς.

Το Εθνικό Συμβούλιο  αποτέλεσε ένα ορόσημο στην ακλόνητη απόφαση του ελληνικού λαού να αποτινάξει τον φασιστικό ζυγό, ν’ αποκτήσει τη λευτεριά του, που είχε κατακτηθεί σε μεγάλα τμήματα της χώρας και εδώ στην Ευρυτανία με μεγάλες θυσίες.

Τον ιστορικό αυτό ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου, ακριβώς λόγω του ιστορικού μεγέθους του,  δεν μπορεί να τον αποκρύψει ούτε η αστική τάξη.

Κι αν πιο παλιά το μετεμφυλιακό κράτος και η χούντα περνάγανε στρώματα ασβέστη πάνω από τις παραστάσεις και τα συνθήματα, η τωρινή αστική δημοκρατία με τα κόμματά της, τους θεσμούς της, τους επιστήμονές της προσπαθεί να περάσει λούστρο στην ιστορία, να την καλουπώσει τελικά στους δικούς της στόχους και  επιδιώξεις. Όπως τον Μάη του 22, όταν με την συμβολή  γνωστού δημοσιογράφου, προσπάθησαν για μια ακόμα φορά να στοιχίσουν το μήνυμα των Κορυσχάδων  στη δική τους γραμμή, τη γραμμή μιας δήθεν εθνικής ενότητας που θέλει τον θύτη αγκαλιά με το θύμα, τον καταπιεστή αγκαλιά με τον καταπιεζόμενο και όλους μαζί σε ευρωενωσιακή-νατοϊκή γραμμή.

Οι κομμουνιστές στηρίζουμε κάθε προσπάθεια που αντιστρατεύεται την διαστρεβλωμένη ανάγνωση και ερμηνεία τις ιστορίας. Επιδιώκουμε οι εκδηλώσεις μνήμης να μην είναι εθιμοτυπικές, αλλά να αναδεικνύουν το ανατρεπτικό περιεχόμενο των λαϊκών αγώνων. Δεν αποδεχόμαστε τα τοπόσημα της Αντίστασης να ρημάζουν αφημένα στη λήθη του χρόνου. Δεν συμβιβαζόμαστε με το γεγονός ότι η Παλιά Βίνιανη είναι ένας σωρός από ερείπια με το μικρό Μουσείο της κλειστό. Δώσαμε μάχη μέσα κι έξω από το δημοτικό συμβούλιο για να φύγουν οι κάδοι σκουπιδιών που έκρυβαν την αναμνηστική πλάκα του Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου απέναντι από τον ΟΤΕ στο Καρπενήσι. Τιμούμε τις προσπάθειες των  ευρυτάνων και ευρυτανισσών (παιδιά κι εγγόνια αγωνιστών οι περισσότεροι) που οργανώνονται για να διασώσουν την μνήμη της αντίστασης: στο Μικρό Χωριό τιμούν την μνήμη του Κλέαρχου, στο Κρίκελλο αναστήλωσαν το καλύβι του Παπανικολάου, το λίκνο του ΕΛΑΣ.

Το Μουσείο των Κορυσχάδων όλα αυτά τα χρόνια ουσιαστικά υπολειτουργούσε: ανοιχτό λίγες ώρες την ημέρα, χωρίς σύγχρονες υποδομές, χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό. Κι αυτό παρά το γεγονός, ότι αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία της Αντίστασης, γνωστό σε όλη τη χώρα. Οι χιλιάδες επισκέπτες που συνέρρεαν κάθε χρόνο  από κάθε γωνιά της χώρας  αντίκρυζαν την υποβάθμιση και την εγκατάλειψη. Πολλές είναι οι διαμαρτυρίες που έχουν καταγραφεί και στο βιβλίο επισκεπτών, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει προβλεφθεί καν η ύπαρξη δημόσιων τουαλετών.

Κάπως έτσι, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, υπογράφτηκε το 2018 το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ Δήμου Καρπενησίου, Δήμου Αγράφων, Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, Ιδρύματος «Πέτρος Κόκκαλης» και Βουλής των Ελλήνων για την ανακαίνιση και αναβάθμιση των Μουσείων Βίνιανης και Κορυσχάδων.

Το ΚΚΕ έχοντας ως σκοπό την αναβάθμιση των δύο Μουσείων αποφάσισε να διαθέσει στην προσπάθεια αυτή υλικό από το ιστορικό του αρχείο. Το ΚΚΕ όχι μόνο ανταποκρίθηκε σε ό,τι υλικό του ζητήθηκε, αλλά και με πρωτοβουλία του παρέδωσε και πρότεινε πολλαπλάσιο αρχειακό υλικό, που αφορά το έργο της ΠΕΕΑ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ. Το υλικό παραδόθηκε και μέρος του αξιοποιήθηκε στο πλαίσιο έκθεσης που υλοποιείται με ευθύνη της Βουλής. Ανάμεσα στα ντοκουμέντα που έχουν παραδοθεί από το Αρχείο του ΚΚΕ βρίσκονται και δεκάδες έργα του Ηλία Φέρτη, ζωγραφισμένα εκ του φυσικού στη Φουρνά των Αγράφων, τελευταία έδρα της ΠΕΕΑ.

Παρ’ όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι τον ανασχεδιασμό και την αναβάθμιση του Μουσείου των Κορυσχάδων ανέλαβε κορυφαία επιστημονική ομάδα, παρά το γεγονός ότι το αρχικό χρονοδιάγραμμα προέβλεπε ολοκλήρωση των εργασιών σε λίγους μήνες, το Μουσείο παραμένει ακόμα (Απρίλης 2023) κλειστό. Αλήθεια, θεωρούν ότι τιμά τον τόπο μας να έρχονται επισκέπτες και να βρίσκουν τις πόρτες κλειστές; Τι έχουν να πουν στους επαγγελματίες της γύρω περιοχής που έχουν φτάσει στα όρια της απελπισίας;

Σε συνάντηση με τον Δήμαρχο Καρπενησίου τον Μάη του 2022, η Κομματική Οργάνωση Ευρυτανίας του ΚΚΕ έλαβε διαβεβαιώσεις ότι τα εγκαίνια θα γινόταν οπωσδήποτε μέσα στο καλοκαίρι του 2022 και μάλλον την περίοδο των «Μποτσαρείων», τον Αύγουστο. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Λόγω, του ότι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η έκθεση έχει ολοκληρωθεί εδώ και καιρό και δεν δόθηκε ποτέ (ούτε στις ερωτήσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δημοτικό Συμβούλιο) μια επαρκής απάντηση για την καθυστέρηση των εγκαινίων, αποφασίσαμε ως ΚΚΕ να αναδείξουμε το θέμα με όλες τις μορφές: με ανακοινώσεις, παραστάσεις, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα και στο διαδίκτυο, με ερώτηση στη Βουλή προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Εσωτερικών, με περιοδείες στο χωριό και στο Καρπενήσι.

Οι αρμόδιοι, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, έχουν κατ΄ αρχήν μεγάλες ευθύνες για την καταστρατήγηση κάθε χρονοδιαγράμματος. Έχουν ευθύνες για την αποσιώπηση των αιτιών των καθυστερήσεων, ευθύνες που μεγαλώνουν αν αληθεύει ότι τα εγκαίνια καθυστερούν λόγω διαφωνίας με την Βουλή για τον επιμερισμό κάποιων εξόδων λίγων χιλιάδων ευρώ.

Αν όντως, τέτοιος είναι ο λόγος που το Μουσείο παραμένει τόσο καιρό κλειστό, τότε μιλάμε για την απόλυτη αδιαφορία που φτάνει στα όρια της πρόκλησης και της ύβρεως απέναντι στην Εθνική Αντίσταση. Σε κάθε περίπτωση οι αρμόδιοι και πρώτος απ΄ όλους ο Δήμος Καρπενησίου πρέπει ΣΗΜΕΡΑ να δώσει δημοσίως εξηγήσεις και να ανακοινώσει ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ανοίγματος του Μουσείου.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, ως υποψήφιοι του ΚΚΕ στις εκλογές της 21ης Μάη οφείλουμε να καταθέσουμε και τις δικές μας δεσμεύσεις απέναντι στον λαό της περιοχής:

– το ΚΚΕ θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανάδειξη των ιστορικών τοποσήμων της Αντίστασης στην Ευρυτανία. Στα πλαίσια αυτά ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να ανοίξουν τώρα τα Μουσεία της Αντίστασης σε Κορυσχάδες και Βίνιανη.

– η άρνηση του Δήμου Καρπενησίου να διεκδικήσει μόνιμες προσλήψεις ειδικευμένου προσωπικού για το Μουσείο (με την λογική «αυτά δεν γίνονται»), μας προβληματίζει ιδιαίτερα γιατί στρώνει τον δρόμο είτε για νέες φουρνιές συμβασιούχων-ομήρων είτε για ιδιωτικοποίηση.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η απαξίωση  όλων των δημόσιων Μουσείων δεν είναι τόσο όσο θέλουν να δείχνουν θέμα κονδυλίων. Συνδέεται κυρίως με την κατεύθυνση που έχουν  η ΕΕ και  όλες οι κυβερνήσεις γενικά,  πρώτα να απαξιώνουν τα μουσεία μας και μετά να τα κάνουν  Νομικά Πρόσωπα με διορισμένα ΔΣ και με ιδιωτικοποιημένες λειτουργίες.

Δεσμευόμαστε λοιπόν να αντιπαλέψουμε κάθε μορφή έμμεσης ή άμεσης ιδιωτικοποίησης διεκδικώντας επαρκές μόνιμο προσωπικό τόσο για τα Μουσεία Κορυσχάδων και Βίνιανης όσο και συνολικά για τα μουσεία και μνημεία του νομού.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ.

Ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι. Πέφτουν και τα τελευταία προσωπεία. Ο λαός της Ευρυτανίας, λαός «προδομένος και βασανισμένος», πρέπει να έχει ως κριτήριο για την ψήφο του στις επερχόμενες εκλογές τη στάση των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν ΚΑΙ απέναντι στην ιστορία του τόπου.

Με δυνατό ΚΚΕ στους αγώνες, στην τοπική Διοίκηση, στη Βουλή μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω.

Με ψηλά το κεφάλι, όπως αγωνιστήκαμε μαζί, έτσι μαζί να πάμε και στην κάλπη.

Οι υποψήφιοι βουλευτές Ευρυτανίας του ΚΚΕ:

Δεσκουράκη Χαρά

Πάζιος Κώστας

Παπάς Θανάσης