Η «Μάχη της Αθήνας», 3-4 Δεκέμβρη 1944
«Τα Δεκεμβριανά ήταν Αντίσταση στο νέο κατακτητή, στους παλιούς συνεργάτες των Γερμανών, που χρησιμοποίησαν και οι Βρετανοί. Αντίσταση στα όργανα της τάξης που χτυπούσαν με αγριότητα τις διαδηλώσεις του ΕΑΜ. Με άλλα λόγια τα Δεκεμβριανά τα υπέστη ο Εαμικός κόσμος. Δεν τα προκάλεσε».
Ο φετινός Δεκέμβρης έφερε στη σκέψη μου την Ελένη ΜΠΙΜΠΙΚΟΥ – ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ – κομμουνίστρια, ιστορικό, δημοσιογράφο.
Η Ελένη σε Συμπόσια Ελλήνων και ξένων ιστορικών γύρω από το πολύπλευρο έργο της Αντίστασης, τον ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ, την επεμβατική – ιμπεριαλιστική πολιτική των Βρετανών τον Δεκέμβρη του 1944 και των ΗΠΑ στη συνέχεια στην Ελλάδα, διατυπώνει ότι : «Ο Δεκέμβρης είναι ένα κομμάτι μέσα στην Αντίσταση, η Αντίσταση, ο Εμφύλιος Πόλεμος είναι ένα κομματάκι μέσα στον ελληνικό 20ο αιώνα.»
Και συμπληρώνει πως «ήταν φοβερά δύσκολο να μην ανταποκριθεί κανείς στο αίτημα που ήταν πανελλήνιο, της αντίστασης ενάντια στους ξένους που ήρθαν να επιβάλλουν κάτι άλλο από αυτό που περίμενε ο λαός μετά την Απελευθέρωση».
Ο ελληνικός λαός αντέδρασε, όπως κάθε άλλος, που θα έβλεπε να εγκαθίστανται στη χώρα του Ένοπλες Δυνάμεις ξένης χώρας, που θα του ποδοπατούσαν για άλλη μια φορά την Εθνική του Ανεξαρτησία.
Αυτό άλλωστε φαίνεται και από τα αιτήματα της μεγάλης διαδήλωσης στο Σύνταγμα, που οργάνωσε το ΕΑΜ στις 3 Δεκέμβρη 1944:
«Να αφεθεί ο ελληνικός λαός ελεύθερος να συνεχίσει την ομαλή δημοκρατική πορεία του». Βεβαίως, μέσα στην απελευθέρωση υπάρχει πάντα το αίτημα της απελευθέρωσης του ανθρώπου από όλα τα δεσμά τα κοινωνικά. Η μάχη του Δεκέμβρη ήταν απελευθερωτική αλλά ταυτόχρονα μάχη ταξική, όπως φαίνεται από το πανό της επόμενης μέρας, 4-12-1944:
«Όταν ο Λαός βρίσκεται μπροστά στην τυραννία προτιμά τις αλυσίδες ή τα όπλα».
Και προσθέτει: «Τα Δεκεμβριανά ήταν Αντίσταση στο νέο κατακτητή, στους παλιούς συνεργάτες των Γερμανών, που χρησιμοποίησαν και οι Βρετανοί. Αντίσταση στα όργανα της τάξης που χτυπούσαν με αγριότητα τις διαδηλώσεις του ΕΑΜ. Με άλλα λόγια τα Δεκεμβριανά τα υπέστη ο Εαμικός κόσμος. Δεν τα προκάλεσε».
Στην ερώτηση για τους βασικούς παράγοντες, που οδήγησαν στον Δεκέμβρη απαντά πως είναι η ξένη επέμβαση – η Βρετανική και ότι: «Η ιστορική μας εξέλιξη ήταν αυτή που ήταν επί αιώνες. Γιατί πάντα έβρισκαν οι ξένοι έδαφος στον τόπο μας και πάντα μια τάξη ή μια ομάδα ανθρώπων να εκτελούν τις υποχρεώσεις που επέβαλλαν τα ξένα συμφέροντα».
Οι Διεθνείς εξελίξεις φέρνουν στην επικαιρότητα τον Μεγάλο Δεκέμβρη. Στις 7 Δεκέμβρη, η συνάντηση του Ερντογάν – Μητσοτάκη: Τι να περιμένουμε από αυτή την συζήτηση / συμφωνία; Πρόκειται για νέο κύκλο παραχωρήσεων στην Τουρκία;
Διαφαίνεται σε όλες τις ξένες επιχειρήσεις ανάπτυξης στην περιοχή μας η πάγια πολιτική κατευνασμού της ελληνικής Κυβέρνησης και των συμμάχων (μας!) στον τουρκικό επεκτατισμό – ιστορικό δόγμα της Τουρκίας – της Γαλάζιας Πατρίδας…
Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ!
Ιωάννα ΚΩΤΣΙΑΒΡΑ
[Ο Δεκέμβρης φέρνει στη μνήμη μου την μητέρα μου Χριστίνα ΕΞΗΝΤΑΒΕΛΩΝΗ – ΚΩΤΣΙΑΒΡΑ μαχήτρια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην 3η Μεραρχία Μαινάλου στη Πελοπόννησο. Τον πατέρα μου Ευστάθιο ΚΩΤΣΙΑΒΡΑ, ανάπηρο Πολέμου Αλβανίας, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, εξόριστο Ακροναυπλίας, Μακρονήσου και Αη Στράτη.]