“Ηρωικό επίτευγμα του Κόκκινου Στρατού, των λαών και της πολιτικής ηγεσίας της ΕΣΣΔ, η απελευθέρωση της Βιέννης και του μεγαλύτερου μέρους της Αυστρίας” – Ανακοίνωση του Κόμματος Εργασίας της Αυστρίας για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση της Βιέννης

Φόρο τιμής αποτίει με ανακοίνωσή του το Κόμμα Εργασίας Αυστρίας (PdA) στους απελευθερωτές της Βιέννης και της μεγαλύτερης έκτασης της χώρας από το ναζιστικό ζυγό. Οι Αυστριακοί κομμουνιστές θυμούνται τις θυσίες του Κόκκινου Στρατού, το ρόλο των Αυστριακών αντιστασιακών και ιδιαίτερα των κομμουνιστών στην αντιφασιστική νίκη, χωρίς να υποβαθμίζουν το γεγονός της συμπόρευσης και συνενοχής πολλών κατοίκων της χώρας, που είχε προσαρτηθεί το 1938 στο Γ’ Ράιχ, λαμβάνοντας τυπική έγκριση μέσω δημοψηφίσματος λίγες βδομάδες αργότερα:

Πριν 75 χρόνια στις 13 Απρίλη 1945, ο Κόκκινος Στρατός της ΕΣΣΔ κατόρθωσε να καθορίσει υπέρ του τη μάχη της Βιέννης. Έτσι τελείωσε η “Επιχείρηση Βιέννη”, που κόστισε τη ζωή συνολικά σχεδόν 170000 Σοβιετικών στρατιωτών, πάνω από 20000 έπεσαν σε μάχες μέσα στον αστικό ιστό της αυστριακής πρωτεύουσας.

Ο στρατάρχης Φιοντόρ Τολμπούχι, διοικητής του 3. Ουκρανικού Μετώπου, διηύθυνε την επίθεση, που είχε ξεκινήσει στις 6 Απρίλη 1945. Μετά την κατάληψη της Βουδαπέστης, ο Κόκκινος Στρατός μετά από άλλες σκληρές μάχες στην Ουγγαρία είχε προελάσει στον Μπούργκενλαντ, άλλες μονάδες από την Μπρατισλάβα και το Μπριν, για να περικυκλώσουν όσο γινόταν τη Βιέννη. Το γερμανικό-φασιστικό καθεστώς των ναζί ζητούσε την άνευ όρων υπεράσπιση της πόλης και θυσίασε για άλλη μια φορά με αδίστακτο τρόπο περίπου 2000 ζωές. Οι προσπάθειες αντιφασιστών αντιστασιακών και αξιωματικών της Βέρμαχτ που είχαν κουραστεί από τον πόλεμο, να οργανώσουν μια αμαχητί παράδοση της Βιέννης στον Κόκκινο Στρατό, απέτυχαν λόγω προδοσίας, μόνο σε τοπικό επίπεδο κατάφεραν να αποτρέψουν μάχες χωρίς νόημα. Γιατί η απαίτηση, να κρατηθεί η πόλη από τη Βέρμαχτ και τα Βάφεν Ες – Ες, ήταν μια εγκληματική ψευδαίσθηση. Ο Κόκκινος Στρατός, σε σαφή υπεροχή, ενεπλάκη επί μία εβδομάδα σε μάχες θέσης, οδομαχίες και μάχες σπίτι με σπίτι, αλλά στις 13 Απρίλη οι νικηφόροι Σοβιετικοί στρατιώτες μπόρεσαν να υψώσουν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο κτίριο του αυστριακού κοινοβουλίου.

Η απελευθέρωση της Βιέννης από τον Κόκκινο Στρατό ήταν μια αποφασιστική συμβολή στην απελευθέρωση της Αυστρίας από τη φασιστική δικτατορία και την ξένη γερμανική κυριαρχία, όπως και για την οριστική ήττα της ναζιστικής Γερμανίας. Στις 27 Απρίλη 1945, η προσωρινή κυβέρνηση της Βιέννης, αποτελούμενη από Σοσιαλδημοκράτες, Κομμουνιστές και και Χριστιανοκοινωνιστές, με στήριξη της σοβιετικής κυβέρνησης ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Αυστρίας από τη Γερμανία και την αποκατάσταση της δημοκρατίας – οι δυτικοί σύμμαχοι σε εκείνο το σημείο δεν ήταν ακόμα έτοιμοι να το αναγνωρίσουν. Στο μεταξύ σε άλλα μέρη της χώρας, και στο κρατίδιο της Κάτω Αυστρίας γύρω από το Βιέννη, διεξάγονταν ακόμα σκληρές μάχες. Αυτές σταμάτησαν μόνο με την άνευ όρων γερμανική συνθηκολόγηση στις 8/9 Μάη 1945.

Αποτελεί ηρωικό επίτευγμα του Κόκκινου Στρατού, των λαών και της πολιτικής ηγεσίας της ΕΣΣΔ, η απελευθέρωση της Βιέννης και του μεγαλύτερου μέρους της Αυστρίας. Έτσι τελείωσε η φασιστική κυριαρχία του τρόμου, οι διώξεις και οι μαζικές δολοφονίες από τους ναζί, παρότι πολλοί Αυστριακοί δεν ήταν μόνο θύματα, αλλά και θύτες ή συνεργάτες των ναζί. Πολλοί όμως ήταν δραστήριοι και στην αντιφασιστική και αντιγερμανική αντίσταση, κυρίως κομμουνίστριες και κομμουνιστές. Αξίζει και σε αυτούς η ευγνωμοσύνη μας και η τιμή στη μνήμη τους, όπως και στην ένδοξο, έτοιμο για θυσίες Κόκκινο Στρατό και τη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση.

Προς ανάμνηση της νίκης και της απελευθέρωσης ανεγέρθηκε στην πλατεία Στάλιν της Βιέννης (σήμερα πλατεία Σβάρτσενμπεργκ) στα σύνορα της 1ης και 3ης δημοτικής ενότητας, το μεγάλο μνημείο ηρώων του Κόκκινο Στρατού τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 19 Αυγούστου 1945. Μεταξύ άλλων φέρει την επιγραφή: “Αιώνια δόξα στους ήρωες του Κόκκινου Στρατού, που έπεσαν στην πάλη κατά των γερμανοφασιστών εισβολέων, για την ελευθερία και την ανεξαρτησία των χωρών της Ευρώπης”.