Πίστευαν πως θα μας έσπαζαν το ηθικό μας. Όμως ερχότανε και στιγμές αβάσταχτες. Το κλείσιμό μας από τη μια κι ο πόνος για τους δικούς μας από την άλλη έφερναν μια φοβερή λύπη. Αλλά η μια βοηθούσε την άλλη με κάθε τρόπο…Ποτέ δεν μας έπαιρνε ο κατήφορος της μελαγχολίας. Μια στιγμή μονάχα που ξεπερνιόταν αμέσως. Είχαμε χίλιους τρόπους γι’ αυτό.