Ας μιλήσουμε λοιπόν για τη… “Μεγάλη Ελλάδα”… και τις… “Αλύτρωτες Πατρίδες”…

Πολλή «εθνικοφροσύνη» κι αλυτρωτισμό βλέπω τελευταία κι είπα κι εγώ:

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΗ … “ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ” … ΚΑΙ ΤΙΣ …  “ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ” …
Φίλε, εσύ που θες να λέγεσαι «Εθνικιστής», «Εθνικόφρονας», «Μεγαλοιδεάτης», «Αγωνιστής των σκλαβωμένων πατρίδων». Εσύ που έχεις μπει στη λογική «Εθνικισμός = κερδάμε» και  «Όχι εθνικισμός = χάνουμε». Κι ότι έχουμε κάποιο λόγο να «κερδίσουμε» σε βάρος γειτονικών λαών. Εσύ που θεωρείς ιδιοκτησία σου τη σημαία και κριτήριο πατριωτισμού το μέγεθός της. Που μετράς τον πατριωτισμό των λόγων.

Έλα να σου πω κάτι που μάλλον δεν το ξέρεις:

ΌΠΟΤΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΥ, ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ … ΜΙΚΡΥΝΕ…
Ναι. Η «Μεγάλη Ελλάδα», η «Μεγάλη ιδέα» κι οι οπαδοί της, έκαναν πάντα την Ελλάδα μικρότερη. Όσο και να σου φαίνεται περίεργο και … πρωτάκουστο. Κι όχι επειδή “το λένε οι κομμουνιστές”. Μπορείς να το δεις και να το κρίνεις ακόμα κι εσύ.

ΌΤΑΝ «ΧΑΣΑΜΕ» ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1897, Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ.
Η Ελλάδα το 1897, έκανε ένα αποτυχημένο Ελληνοτουρκικό πόλεμο, μόλις 4 χρόνια μετά τη χρεωκοπία του Τρικούπη. Ο στρατός ήταν άσχημα εξοπλισμένος και απροετοίμαστος, την ίδια ώρα που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα έντονο εθνικιστικό κίνημα. Κύριος εκφραστής αυτού του κινήματος ήταν η «Εθνική Εταιρεία», μια ομάδα αξιωματικών οι οποίοι και πρόβαλαν πρώτη φορά τη λεγόμενη «Μεγάλη Ιδέα». Στον πόλεμο αυτό ηττηθήκαμε κατά κράτος, χάσαμε τη Θεσσαλία, η Ελλάδα έφτασε μέχρι τις Θερμοπύλες, μπήκε σε καθεστώς Επιβολής Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου κι αναγκάστηκε να πληρώνει μεγάλες αποζημιώσεις στους Τούρκους. Η “Μεγάλη ιδέα”, η ασφυκτική προσήλωση στις Μεγάλες δυνάμεις και στα συμφέροντά τους, ο δυσχερής συσχετισμός δυνάμεων και βέβαια η ανικανότητα του διαδόχου Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε οριστεί αρχιστράτηγος, οδήγησαν στη σμίκρυνση της χώρας μας.

ΌΤΑΝ «ΧΑΣΑΜΕ» ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΗΝ «ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ».
Το διάστημα 1914 – 1922, οι Ελληνικές κυβερνήσεις κι οι δυο βασικές πολιτικές δυνάμεις , είχαν σαν επίσημη πολιτική τους τη “Μεγάλη Ελλάδα” και την “Κόκκινη Μηλιά”. Η αντιπαράθεση Βενιζέλου – Βασιλιά γινόταν στη βάση του  αλυτρωτισμού και του επεκτατισμού, αλλά και του ποιος θα είναι ο «προστάτης» της χώρας (Αγγλία ή Γερμανία). Πάντα με την κηδεμονία των μεγάλων δυνάμεων.  Φιλοδοξούσαν οι κυβερνήσεις να εισπράξουν κανένα “κόκκαλο”, υπηρετώντας των συμφέροντά των Άγγλων, Γάλλων κλπ. Το 1914 και το 1918 όμως, κάτω από την πίεση και εκβιασμό των Μεγάλων Συμμάχων μας, οι ελληνικές κυβερνήσεις (αυτές της ιδέας της «Μεγάλης Ελλάδας»), αφού ο στρατός κατέλαβε τη Βόρειο Ήπειρο δυο-τρεις φορές,  τελικά συμφώνησαν (υποχώρησαν στους Αγγλογάλλους) να παραχωρηθεί η Βόρεια Ήπειρος στην Αλβανία. Έχασαν τη Βόρειο Ήπειρο; Κατ’ άλλους την έδωσαν (= πούλησαν), για να πάρουν υποτίθεται σαν αντάλλαγμα τη Μ. Ασία.

ΟΤΑΝ «ΧΑΣΑΜΕ» ΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ.  
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον διαμελισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που έκαναν οι μεγάλες δυνάμεις, με ιδεολογία την “Μεγάλη Ιδέα” και στόχο την προσάρτηση εδαφών στην Ελλάδα (Αν. Θράκη, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία κλπ.), η τυχοδιωκτική εθνικιστική μεγαλοϊδεατική πολιτική της Ελλάδας, η τυχοδιωκτική επίθεση στο Σαγγάριο, μαζί με την αλλαγή της στάσης των μεγάλων δυνάμεων, όλα αυτά οδήγησαν στην ήττα, στη Μικρασιατική καταστροφή, στην προσφυγιά. 

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ 1940 – 41, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΜΑΧΗΤΙ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΗΤΑΝ Η ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.  
Το 1940 ο Μεταξάς κι η ηγεσία του στρατού, πίστευε τόσο πολύ στο “Έθνος”, στο στρατό και την “Ελληνική ψυχή”, που ήθελαν να αφήσουν την Ήπειρο και τη μισή Μακεδονία και τη Θεσσαλία στους Ιταλούς και να υποχωρήσουν πριν τη μάχη για να οργανώσουν άμυνα από την Αμφιλοχία μέχρι τις Θερμοπύλες. Δε συμφώνησε μάλλον ο στρατός και ο λαός σ’ αυτό το «σχέδιο». Το 1941 οι Εθνικιστές, Μεγαλοϊδεάτες Έλληνες στρατηγοί του Μεταξά και του Κορυζή, συνθηκολογούν με τους Γερμανούς … χωρίς να νικηθεί ο στρατός στο μέτωπο. Για το σκοπό αυτό καρατομούν σε μια βραδιά το διοικητή της ένδοξης στρατιάς της Ηπείρου που ήθελε μάχη. Μάλιστα η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι ο στρατός (ο ίδιος στρατός που νίκησε τους Ιταλούς) ήταν «κακά εξοπλισμένος κι είχε πολλές ελλείψεις» (Ποιος να έφταιγε άραγε γι’ αυτό;). Αυτός που υπέγραψε τη συνθηκολόγηση, πήρε τα 30 αργύρια κι έγινε πρωθυπουργός της κυβέρνησης του Χίτλερ στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δε μίκρυνε μόνο, αλλά… εξαφανίστηκε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι περίφημοι «εθνικόφρονες» που τότε τους έλεγαν «Τάγματα ασφαλείας» κι ορκίζονταν πίστη στον «Φύρερ», έκαναν ό,τι μπορούσαν δίπλα και μαζί με τη Βέρμαχτ, για να σβήσει κάθε ελπίδα αναγέννησης της Ελλάδας ως ελεύθερης χώρας και να εξαφανιστούν οι εστίες της Ελεύθερης Ελλάδας των βουνών.

ΟΤΑΝ «ΧΑΣΑΜΕ» ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ ΧΟΥΝΤΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ.  

Το 1974, η Χούντα, το καμάρι κι η κορωνίδα του Εθνικισμού, αφού πρώτα έχει αφήσει την Κύπρο χωρίς στρατό, οργανώνει πραξικόπημα στην Κύπρο (που αποδιοργάνωσε κι άλλο το στρατό), επιχειρεί δολοφονία του Μακάριου και δίνει πάτημα στον άλλο καλό μαθητή των Αμερικάνων, την Τουρκία, για την εισβολή. Οι παλληκαράδες εθνικόφρονες Χουνταίοι ούτε καν κήρυξαν τότε τον πόλεμο στην Τουρκία. Έκαναν επιστράτευση μόνο. Πούλησαν την Κύπρο κατά τις εντολές που είχαν από το ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα τα όπλα του στρατού τα έχουν πουλήσει στο Ισραήλ κι όταν γίνεται η επιστράτευση του 1974 μοίραζαν στους επίστρατους στη Λέσβο κασόνια με πέτρες ή λάθος σφαίρες για λάθος όπλα. Ευτυχώς οι Τούρκοι δεν αποφάσισαν να μας μικρύνουν κι άλλο.

Πάντα λοιπόν, όταν αυτοί οι «παλληκαράδες του γλυκού νερού» που θυμούνται τις αλύτρωτες πατρίδες,  που οργανώνουν “εθνικές εταιρείες” και “στρατιωτικούς συνδέσμους”, που ονειρεύονται Μεγάλη Ελλάδα και νέα Βυζαντινή Αυτοκρατορία, που  φτιάχνουν συλλαλητήρια για τη «σκλαβωμένη Κύπρο», για τη «Βόρεια Ήπειρο», για την Μικρά Ασία, για τη Μακεδονία και που ποτίζουν την κοινωνία με το Εθνικιστικό δηλητήριό τους. Όλοι αυτοί πάντα το μόνο που καταφέρνουν στο τέλος, είναι να οδηγήσουν το λαό και τη χώρα σε ήττες, καταστροφές, υποχωρήσεις και τελικά η Ελλάδα να μικρύνει.

Σημείωσέ τα αυτά. Για να έχεις και κάποια δεδομένα όταν σκέφτεσαι.  Θα μπορούσα να αναφέρω κι άλλα παραδείγματα. Αλλά «τσέκαρε» πρώτα αυτά. Κι εδώ είμαστε. Μια άλλη φορά θα σου πω τη γνώμη μου για το τι είναι Εθνικισμός και τι είναι πατριωτισμός. Θα σου πω γιατί βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη «χάσαμε». Θα σου πω γιατί οι λαοί των άλλων χωρών δεν είναι εχθροί μας. Γιατί ο εχθρός μας είναι μέσα στην ίδια μας τη χώρα και ποιος είναι. Γιατί δεν έχουμε κανένα λόγο να θέτουμε θέματα συνόρων. Γιατί οι συμμορίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι εχθροί όλων των λαών της περιοχής. Κλπ. Κλπ. Ένα ένα όμως. Μη σου κάψω το μυαλό.

Υ.Γ. 1: Δεν ήταν φιλοδοξία μου να κάνω καμιά ιδεολογικοπολιτική ανάλυση για το θέμα. Ούτε να το θίξω από όλες τις πλευρές. Αναφέρθηκα σε μια πλευρά.

Υ.Γ. 2: Προσπαθώντας να χρησιμοποιήσω στοιχεία της λογικής και της γλώσσας ενός εθνικιστή, διαπιστώνω ότι είναι πολύ δύσκολο. Ανήκουμε σε άλλη λογική, άλλη γλώσσα, άλλη ηθική, άλλη … Ελλάδα. Ίσως και σε άλλο σύμπαν.