Όλγα Μπενάριο-Πρέστες: Μια κομμουνίστρια ηρωίδα ανάμεσα σε δύο ηπείρους
Αφανής μορφή του διεθνούς κινήματος, οργάνωσε μια από τις πιο εντυπωσιακές αποδράσεις κομμουνιστών από τις φυλακές του Βερολίνου, συμμετείχε στην εξέγερση κατά του δικτάτορα Βάργκας στη Βραζιλία και γνώρισε συνεχείς διώξεις, με αποκορύφωμα το θάνατό της σε στρατόπεδο των ναζί.
Η Όλγα Μπενάριο γεννήθηκε ως κόρη μεσοαστικής γερμανοεβραϊκής οικογένειας στις 12 Φλεβάρη 1908. Ο πατέρας της ήταν γνωστός σοσιαλδημοκράτης δικηγόρος και η μητέρα της προερχόταν από εύπορη οικογένεια. Από μικρή έδειξε ενδιαφέρον για την πολιτική, για το λόγο αυτό ο πατέρας της της έδινε για μελέτη δικογραφίες αριστερών πελατών του που διώκονταν. Με τον μετέπειτα σύντροφό της, τον κομμουνιστή Όττο Μπράουν πήγε το 1925 από το Μόναχο στο Βερολίνο για να δουλέψει για τη Γερμανική Κομμουνιστική Νεολαία στην εργατική συνοικία Νοϊκέλν. Παράλληλα εργάστηκε ως στενογράφος στη σοβιετική εμπορική αποστολή. Χάρη στην παρέμβαση του πατέρα της απελευθερώθηκε όταν μαζί με τον Μπράουν συνελήφθησαν για εσχάτη προδοσία. Ο Μπράουν αντίθετα καταδικάστηκε ως κατάσκοπος και φυλακίστηκε. Τότε η Μπενάριο προχώρησε στην οργάνωση της ένοπλης απόδρασης του Μπράουν, σύμφωνα με οδηγίες του ΚΚΓ. Στις 11 Απρίλη 1928, μια ομάδα νέων κομμουνιστών, αξιοποιώντας το επισκεπτήριο της Μπενάριο, απελευθέρωσαν τον κρατούμενο, ενώ η ίδια κι ο Μπράουν προωθήθηκαν από το κόμμα σε ασφαλές έδαφος στην Τσεχοσλοβακία και μετέπειτα στην ΕΣΣΔ. Εκεί έλαβε εκτενή στρατιωτική εκπαίδευση, μαθαίνοντας μεταξύ άλλων να πιλοτάρει και να χειρίζεται αλεξίπτωτο. Λόγω συνεχών διαφωνιών χώρισε από τον Μπράουν το 1931 και πήγε σε μυστική αποστολή στο Παρίσι. Συνελήφθη κι αφέθηκε ελεύθερη, για να ξανασυλληφθεί εκ νέου από την ΜΙ5 στην Αγγλία όπου βρέθηκε.
Η Όλγα Μπενάριο σε πολύ νεαρή ηλικία
Επιστρέφοντας στη Μόσχα γνωρίστηκε με τον Βραζιλιάνο κομμουνιστή στρατιωτικό Λουίς Κάρλος Πρέστες, που χάρη στη δράση του κατά της ολιγαρχικής κυβέρνησης Μπερνάρντες είχε λάβει το προσωνύμιο “Ιππότης της ελπίδας” και εκτός βραζιλιάνικων συνόρων. Εξόριστος στη Μόσχα, του ανατέθηκε η διορ΄γανωση εξέγερσης κατά της δικτατορίας του Ζετούλιου Βάργκας. Η Μπενάριο ορίστηκε σωματοφύλακάς του, συνοδεύοντας τον στη Βραζιλία ως δήθεν σύζυγός του, ενώ οι δυο τους πράγματι έγιναν σύντομα ζευγάρι. Η εξέγερση στις 27 Νοέμβρη 1935 κατεστάλη λόγω προδοσίας και οι δυο τους πέρασαν στην παρανομία, ενώ πολυάριθμοι σύντροφοί τους σκοτώθηκαν και χιλιάδες φυλακίστηκαν.
Η σύλληψή της στη Βραζιλία από το καθεστώς Βάργκας
Τελικά οι Πρέστες και Μπενάριο συνελήφθησαν την άνοιξη του 1936 και το φθινόπωρο η εγκυμονούσα Μπενάριο εκδόθηκε από την κυβέρνηση Βάργκας στη ναζιστική Γερμανία με μια ομοεθνή συγκρατούμενή της, την Σάμπο Σαμπορόφσκι. Οι δυο γυναίκες παραδόθηκαν από τον αρχηγό της αστυνομίας του Ρίο ντε Τζανέιρο, Φιλίντο Μίλερ στο γερμανικό πλοίο Λα Κορούνια. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τους νόμους της Βραζιλίας, σύμφωνα με τους οποίους δεν επιτρεπόταν η έκδοση ή απέλαση γυναικών που περίμεναν παιδί Βραζιλιάνου.Η κόρη του ζευγαριού ήρθε στον κόσμο στη γυναικεία φυλακή της οδού Μπάρνιμ στο Βερολίνο το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς και ως το 1938 παρέμεινε με τη γιαγιά του. Καθώς ο Πρέστες είχε αναγνωρίσει την πατρότητα του παιδιού, η Γκεστάπο παρέδωσε το παιδί στη μητέρα του Λεοκάντια Πρέστες. Η Όλγκα Μπενάριο μεταφέρθηκε το 1938 στο στρατόπεδο συγκέντωρσης του Λίχτενμπουργκ και ένα χρόνο μετά στο Ράβενσμπρικ. Η μητέρα του Πρέστες προσπάθησε να της εξασφαλίσει άδεια ταξιδιού για το Μεξικό από το Λονδίνο όπου βρισκόταν, αλλά λόγω της έναρξης του πολέμου τα έγγραφα δεν έφτασαν στον προορισμό τους κι επιστράφηκαν. Η Μπενάριο μαζί με συγκρατούμενους της από το στρατόπεδο του Ράβενσμπρυκ εκτελέστηκαν σε θάλαμο αερίων σαν σήμερα στα πλαίσια της αποστολής 14f13, ενώ η Γκεστάπο εξέδωσε πλαστό πιστοποιητικό θανάτου ισχυριζόμενη πως πέθανε από περιτονίτιδα και καρδιακή ανεπάρκεια. Θύματα του ολοκαυτώματος υπήρξαν επίσης η μητέρα και ο αδερφός της.
Η κόρη της Ανίτα Λεοκάντια Πρέστες είναι ιστορικός και ζει στη Βραζιλία. Η μνήμη της Όλγκα Μπενάριο τιμήθηκε ιδιαίτερα στη ΓΛΔ, όπου οδοί, παιδικοί σταθμοί και σχολεία έφεραν το όνομά της. Το 2004 γυρίστηκε ένα ντοκυμανταίρ αφιερωμένο στη ζωή της και την ίδια χρονιά στη Βραζιλία, όπου είναι αρκετά γνωστή, γνώρισε μεγάλη επιτυχία στις κινηματογραφικές αίθουσες το βιογραφικό δράμα “¨Ολγα”. Στη Βραζιλία υπάρχει επίσης μουσικοχορευτικό κομμάτι που φέρει το όνομά της, καθώς και ομώνυμη όπερα του συνθέτη Ζόρζε Αντούνες, που ανέβηκε το 2006 ενώ είχε γραφτεί από το 2006, καθώς για πολιτικούς λόγους καμία σκηνή δε δεχόταν να το ανεβάσει.
