Όταν η CIA χαφιέδιζε κομμουνιστές στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία
“Οδηγίες προς ναυτιλωμένους” από τη CIA για την “σωστή καταγραφή” των συνδικαλιστών της ΠΣΟ, με έμφαση στα μέλη κομμουνιστικών κομμάτων.
Η παρακολούθηση συνδικαλιστικών οργανώσεων από μυστικές υπηρεσίες δεν είναι κάτι που προκαλεί κατάπληξη, ιδιαίτερα εφόσον μιλάμε για την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, ως καρδιά του ταξικού εργατικού κινήματος διεθνώς και ως σήμερα, είναι λογικό να βρέθηκε μετ’επιτάσεως στο στόχαστρο της CIA, που την αντιμετώπιζε, κατά την προσφιλή της ορολογία ως “οργάνωση – βιτρίνα” των κομμουνιστών. Σε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της οργάνωσης από το 1961 φαίνεται ξεκάθαρα η τακτική του φακελώματος των αγωνιστών που συμμετείχαν, ιδίως στην ηγεσία της οργάνωσης, καθώς θεωρούνταν πιθανότερο να ανήκουν σε κομμουνιστικό κόμμα στη χώρα τους. Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα συστήνονταν να επισημαίνεται αυτή η ιδιότητα δίπλα στο όνομα του συνδικαλιστή, ενώ δίνονταν ταυτόχρονα οδηγίες να μην αντιμετωπίζονται όλοι οι συμμετέχοντες συνδικαλιστές ως μέλη ΚΚ, κάτι που εξάλλου θα αποσπούσε χρόνο και πόρους από την ταυτοποίηση των “πραγματικών” κομμουνιστών:
Ο κατάλογος έχει στόχο να δώσει σε εύκολα προσβάσιμη μορφή βασικές πληροφορίες, ανάμεσά τους την ταυτοποίηση ατόμων σε μια διεθνή οργάνωση – βιτρίνα του κομμουνισμού και τα εθνικά της μέλη. Καθώς αυτές οι οργανώσεις, παρά τον κομμουνιστικό έλεγχο, δεν αποτελούνται αποκλειστικά από μέλη κομμουνιστικών κομμάτων, η συμπερίληψη οποιουδήποτε συγκεκριμένου ονόματος στον κατάλογο δεν πρέπει να θεωρηθεί απόδειξη συμμετοχής στο κομμουνιστικό κόμμα. Η εμπειρία ωστόσο έχει δείξει πως η αναλογία κομμουνιστών είναι υψηλότερη ανάμεσα σε άτομα που έχουν θέσει στελέχους στα διεθνή σώματα αυτών των οργανώσεων – βιτρίνα.
Συστήνεται σε όσους τηρούν τον κατάλογο να σημειώνουν στα προσωπικά στοιχεία των εθνικών μελών πρώτης προτεραιότητας τη συμμετοχή στο ΚΚ όπου το γεγονός αυτό είναι γνωστό.