Παραχαράκτες της αλήθειας για τη μάχη της Ηλεκτρικής

Η αναθεώρηση και παραχάραξη της Ιστορίας δεν είναι φρούτο των τελευταίων ετών. Είναι ενδεικτική η σχετική αναφορά του Νίκανδρου Κεπέση, από το βιβλίο του “Ο Δεκέμβρης του 1944”, για τους παραχαράκτες της αλήθειας σχετικά με τη μάχη της Ηλεκτρονικής (που βρήκαν πολλούς σύγχρονους μιμητές) και τον καταλυτικό ρόλο του ΕΛΑΣ στην προστασία του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αντιγράφουμε και δημοσιεύουμε το σχετικό κεφάλαιο.

Θεμ. Τσάτσος

Το πιο θλιβερό σ’ όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι εμφανίζονται έλληνες συγγραφείς, που υποστηρίζουν ακόμη και σήμερα στα σοβαρά, ότι ο Φέλμυ και ο Χάμπε έσωσαν την Αθήνα από την καταστροφή. Και κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στα εγκλήματα που διέπραξαν οι χιτλερικοί εκείνες ακριβώς τις κρίσιμες ώρες στον Πειραιά. Δε λένε λέξη ούτε γι’ αυτά ούτε και για τη δράση του ΕΛΑΣ, που ματαίωσε την καταστροφή της πόλης με το σαμποτάζ που αναφέραμε. Ναι, ούτε λέξη. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο κ. Βάσος Μαθιόπουλος.

Η πρώτη απόπειρα παραχάραξης της αλήθειας έγινε από τον Θ. Τσάτσο, επικεφαλής της τριμελούς Κυβερνητικής Αντιπροσωπείας, που ήρθε τέσσερις μέρες πριν στην Αθήνα, μαζί με τους υπουργούς Γιάννη Ζέβγο και Μανουηλίδη. Όπως μου διηγήθηκε αργότερα ο Μανόλης Σιαγνός, όταν πήγε να πληροφορήσει το Γ. Ζέβγο και όλη την Κυβερνητική Αντιπροσωπεία και είπε ότι το Ι Τάγμα του 6ου Συντάγματος έδοσε μάχη και σύντριψε τους Γερμανούς, οι δύο υπουργοί εκφράστηκαν με οργή, ίσως και κάποια δόση ειρωνείας:

– “Για ποιους λόχους μιλάς, για ποια Τάγματα!!”

Και ο Σιγανός, που ήταν μαζί μας στη συνεργασία με τη Διοίκηση του Ι Τάγματοςκι ήξερε τη διάταξη των δυνάμεών μας, τους εξήγησε με το “νι” και με το “σίγμα” και κατάπιαν, κυρολεκτικά, τη γλώσσα τους.

Βέβαια με “Ημερήσια Διαταγή” απονείμανε έπαινο στον ΕΛΑΣ για το κατόρθωμα εκείνο. Και ο Υπουργός Μανουηλίδης με συγχάρηκε προσωπικά δυο μέρες αργότερα στα Γραφεία της ΕΠ.ΕΑΜ, στον Πειραιά. Όμως η διαστρέβλωση της αλήθειας έγινε, όσο μπορούσε να γίνει τότε, με την τηλεγραφική αναφορά τους στην Κυβέρνηση.

Μετά την χθεσινήν πρώτην ημέραν πανηγυρισθείσαν με πρωτοφανή μεγαλοπρέπειαν, ενθουσιασμόν και εν πλήρει συναδελφώσει του λαού, άνευ του ελαχίστου επεισοδίου, αι νυκτεριναί ανατινάξεις του Λιμένος Πειραιώς και του Πυριτιδοποιείου Αθηνών εσκίασαν την χαράν και προεκάλεσαν ανησυχίαν. Κατόπιν προσωπικής μας επισκέψεως, διεπιστώθη η αχρήστευσις του προλιμένος και του κεντρικού λιμένος Πειραιώς, συνεπεία καταστροφής των κρηπιδωμάτων και αποφράξεως δια βυθίσεως μιας πλωτής δεξαμενής και ετέρου πλοίου 3.000 τόννων μετά ενδεχομένου ποντισμού ναρκών. Ο λιμήν του Αγίου Γεωργίου συνεπεία ενόπλου δράσεως μικράς δυνάμεως του ΕΛΑΣ κα ιεργατών και αχρηστεύσεως του εναπομείναντος τμήματος γερανών, παραμένει άθικτος. Τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος ελάχιστα εβλάβησαν οι δε μύλοι Αγίου Γεωργίου (σημ. Κερατσινίου) παραμένουν ανέπαφοι, δύνανται δε να επαναλάβουν την λειτουργίαν των (οι υπογραμμίσεις Ν.Κ.).

Η παραποίηση της αλήθειας είναι εξώφθαλμη. Και όσον αφορά τη δύναμη του ΕΛΑΣ που πήρε μέρος στη μάχη και κινητοποιήθηκε σαν άμεση εφεδρεία και για την απόκρυψη του γεγονότος ότι το πιο σημαντικό τμήμα λιμένος διασώθηκε χάρη στη δράση του ΕΛΑΣ. Η παραποίηση για τη δύναμη του ΕΛΑΣ είναι τόσο περισσότερο σκόπιμη, όσο ήξεραν και από το ανακοινωθέν μας και από την προφορική ενημέρωση του Μ. Σιγανού όλα τα καθέκαστα.

Αλλά και η κοινή λογική λέγει ότι η εξουδετέρωση ενός τμήματος από χιτλερικούς σαμποτέρ, οπλισμένους σαν “αστακούς”, δεν μπορούσε να γίνει από δράση “μικράς δυνάμεως του ΕΛΑΣ”.

Ο Ήντεν στη Βουλή των Κοινοτήτων

Για τη μάχη αναφέρθηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων ο Ήντεν στις 8 Νοέμβρη 1944 με τα εξής λόγια: “Ο μεγάλος Ηλεκτρικός Σταθμός κοντά στην Αθήνα σώθηκε χάρη στον ηρωισμό των ντόπιων υπερασπιστών”.

Δεν είπε βέβαια λέξη για τον ΕΛΑΣ, όπως άλλωστε και ο άγγλος πρεσβευτής Λήπερ. Στο βιβλίο του “Όταν Έλλην συναντά Έλληνα” αναφέρει σχετικά:

“Ο Ηλεκτρικός Σταθμός σώθηκε από το θάρρος μερικών ανταρτών, οι οποίοι αντικρούσανε νικηφόρα τους Γερμανούς, που προσπάθησαν να τον ανατινάξουν την τελευταία στιγμή”.

Η διαστρέβλωση της αλήθειας είναι ολοφάνερη. Πρώτα πρώτα δεν επρόκειταο για Ηλεκτρικό Σταθμό, αλλά για το μεγαλύτερο τότε εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Και δεύτερο δε φτάνει μόνο ο ηρωισμός για μια τέτια επιχείρηση. Χρειάζεται πρόβλεψη, σχέδιο ενέργειας, κατεύθυνση, παρακολούθηση, εκτέλεση μιας διαταγής. Χρειάζεται δηλαδή διοίκηση. Και ακόμη δεν ήταν “μερικοί” οι άντρες του ΕΛΑΣ που πήραν μέρεος στη μάχη.

Ο δυτικογερμανός Χάμπε και άλλοι

Ο ναύαρχος Κώνστας στο βιβλίο του “Η ΕΛΛΑΣ 1940-1950”, υποχωρώντας αρκετά βήματα πιο πίσω από το Λήπερ, υποστηρίζει ότι η διάσωση του Ηλεκτρικού Εργοστασίου έγινε από μερικές ομάδες… πολιτών. Το ίδιο υποστηρίζει και στο “Χρονικό της Κατοχής” ο Χρήστος Ζαλοκώστας.

Και ο Θρασύβουλος Τσακαλώωτος, διοικητής της Ορεινής Ταξιαρχίας, ενώ δεν τσιγκουνεύεται καθόλου χαρτί και μελάνι για να εγκωμιάσει τα Τάγματα Ασφαλείας, ούτε λέξη δεν αναφέρει γι’ αυτές τις μάχες.

Η καταπάτηση και περιφρόνηση της ιστορικής αλήθειας είναι και μόνο αυτή αρκετή για να δείξει το ηθικό ύψος των αντιπάλων μας. Περισσότερο θρασύς και από τους συγγραφείς που αναφέραμε είναι ο γερμανός αρχαιολόγος Ρόλαντ Χάμπε που, τότε, υπηρετούσε στο Γερμανικό Στρατηγείο στην Αθήνα, σαν αξιωματικός της γερμανικής κατασκοπείας. Σε μια διάλεξή του, που δημοσιεύτηκε στα “Νέα” το καλοκαίρι του 1955 και έπεσε σαν κεραυνός σε αιθρία, ρόλμησε να εμφανίσει τον εαυτό του και τους προϊσταμένους του σαν “άκακα αρνιά”, γεμάτους από “φιλάνθρωπα” αισθήματα και “φιλελληνισμό”!!! Έτσι αναφερόμενος στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών της γερμανικής κατοχής στην Αθήνα – Πειραιά, θέλησε να μας παρουσιάσει το στρατηγό της Γερμανικής Αεροπορίας και αρχιστράτηγο των γερμανικών στρατευμάτων της Νότιας Ελλάδας Φέλμυ σαν το… σωτήρα της Αθήνας από την καταστροφή.

Η αλήθεια είναι ότι ο Φέλμυ προσπαθούσε να μπλέξει σε συζητήσεις διάφορους παράγοντες της Αθήνας, με σκοπό να αποχωρήσουν οι Γερμανοί χωρίς θυσίες, με αντάλλαγμα δήθεν τη μη καταστροφή της πρωτεύουσάς μας, μιας δηλαδή πόλης που ήταν από την αρχή του πολέμου ανοχύρωτη. Στη συζήτηση εκείνη μπλέχτηκαν ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ο Νόβας, ο Σπηλιωτόπουλος και άλλοι. Απότυχε όμως στην κύρια και βασική προσπάθειά του να μπλέξει σε διαπραγματεύσεις τον ΕΛΑΣ, τη μόνη πραγματικά υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη, γιατί το Α’ Σ.Σ. (ΕΛΑΣ), στις έμμεσες βολιδοσκοπήσεις που του έγιναν, απόρριψε κατηγορηματικά κάθε συζήτηση και επαφή μ’ οποιονδήποτε, για ανάλογο ζήτημα. Αυτά από αφήγηση του Σπ. Κωτσάκη (Νέστορα), που όπως μου είπε τα δημοσίευσε στο “Φιλελεύθερο” ο Γιώργος Παλάσκας (αντισμήναρχος), υπουργός στην Κυβέρνηση Πλαστήρα. Και ο Γιάννης Πυριόχος, διοικητής του Α’ Σ.Σ. ΕΛΑΣ!

Η δολιότητα των γερμανικών επιδιώξεων είναι τώρα πια ολοφάνερη. Και η αποκάλυψη της μυστικής συμφωνίας Χίτλερ – Τσώρτσιλ δεν αλλάζει την ουσία των παραπάνω παρατηρήσεών μας. Μάλλον την υπογραμμίζει. Γιατί… δεν τη σεβάστηκαν. Με τις διαπραγματεύσεις τους εκείνες οι χιτλερικοί αποβλέπανε στο να αποκοιμίσουν τις δυνάμεις περιφρούρησης του λαού, για να πετύχουν στα σίγουρα την ολοκληρωτική κασταστροφή του Πειραιά, μ’ όλες τις γενικότερες οικονομικές, κοινωνικές και στρατιωτικές επιπτώσεις για τη χώρα. Και σ’ αυτό, όπως είδαμε, απότυχε βασικά η προσπάθειά τους.

Κι ύστερ’ απ’ όλα τα γνωστά – δέκα χρόνια αργότερα – είχε το θράσος, ο νεοφασίστας εκείνος Γερμανός να παρουσιάσει την Ιστορία εντελώς απ’ την ανάποδη.